Sınıf Toplantıları

Bu makale bir okuldaki öğrencilerle sınıf toplantıları yapma sürecini açıklar, ancak çalışanlarla yapılan ofis toplantıları ve hatta aile toplantıları için büyük bir uygulanabilirlik vardır.

Sınıf toplantıları düzenli olarak yapılmalı ve sadece sorunları ele almak için kullanılmamalı, ancak sorunun çözümü sınıf toplantı zamanının geçerli bir kullanımıdır. Sınıf toplantılarının amacı, öğrencilerin okulla, öğretmenle ve birbirleriyle pozitif katılımını artırmaktır; sınıf problemlerini çözmek; düşünmeyi öğrenin; özellikle sözel beceride güven oluşturmak; ve sınıf eğitimine uygunluk ve kullanışlılık getirin.

Bir sınıfta, temel olarak üç tür sınıf toplantısı vardır. Okuldaki bazı sosyal davranışları ele almak veya bazı sınıf kurallarını ihlal etmekle ilgili sosyal problem çözme toplantısı var. Yararlı öğrenme ve teşvik edici, yararlı ve kışkırtıcı bir konunun açık tartışılmasıyla ilgilenen açık uçlu bir toplantı var. Son olarak, öğrencilerin müfredatın belirli bir bölümünün kavramlarını ne kadar iyi anladıklarıyla ilgilenen eğitim-teşhis toplantısı var.

Öğretmenlerin ilk toplantıda ve daha sonra gerektiğinde biraz yönlendirici olmaları gerekir. Kuralların birinci sınıf toplantısından önce oluşturulması gerekir veya hatta birinci sınıf toplantısında tartışma konusu olabilir. Kuralları değiştirme veya değiştirme ihtiyacı ortaya çıktığında, bu kuralların sınıf boyunca korunması veya tartışılması gerekir. Sınıf toplantıları sırasında, öğretmenler sıcak ve hevesli olmalı, suçu, cezayı ve eleştiriyi sınıf toplantısı zamanının dışında tutmalıdır.

Sınıf toplantıları, yalnızca tartışılacak sorunlar olduğunda değil, haftada üç kez, düzenli olarak yapılmalıdır. Toplantılar bir çember içinde oturan öğrencilerle yapılmalıdır, böylece herkes birbirini görebilir, etkileşim artar. Bu tartışmaların uzunluğu öğrencilerin yaşına uygun olmalıdır, çünkü yaşlarının ikiyle çarpılması kabul edilebilir. Hiç kimsenin başka bir öğrenciyi eleştirmesine veya küçümsemesine izin verilmemelidir.

Açık uçlu toplantı, sorunların ve davranış sorunlarının istisna olmaktan çok kural olduğu ortamlarda bile en sık kullanılmalıdır. Okulla ilgili olan ve olmayan herhangi bir entelektüel açıdan önemli konu, tartışma için adil bir oyun olabilir. Öğrencilerden düşündürücü herhangi bir soruyu tartışmaları istenir. Bu soru onların yaşamlarıyla alakalı olmalı ve müfredatla ilgili olabilir.

Eğitim-teşhis toplantıları her zaman sınıfın çalıştığı müfredatla ilgilidir. Bu tür bir sınıf toplantısı, öğretmen tarafından kullanılan öğretim stratejilerinin etkili olup olmadığını değerlendirmek için kullanılabilir. Öğretmenler, sınıfta halihazırda kapsanan bir alan hakkında ne kadar bilgi sahibi olduklarını belirlemek için öğrencilere sorular sorabilir. Bu asla bireysel öğrencileri değerlendirmek için kullanılmalıdır, sadece öğrencilerin toplu olarak ne yaptıklarını ve bilmediklerini belirlemenin bir yolu olarak kullanılmalıdır.

Eğitim-teşhis toplantıları, öğrencilerin halihazırda bildiklerini belirlemek için bir üniteden önce kullanılabilir; neyin öğrenildiğini ve uygulama fikirlerini belirlemek için bir ünite çalışmasından sonra; öğrencilerin belirli bilgileri ve yararlılığını öğrenmeye yönelik algılarını incelemek; veya belirli öğrenme veya iletişim becerilerini değerlendirmek, muhtemelen kelime dağarcığını artırmak.

Öğretmenler, öğrencilerinin öğretmenin öğrettiği materyale hakim olmalarını istemekle ilgili bir menfaat sahibi olabileceğinden, herhangi bir öğretmen önyargısını önlemek için eğitim-teşhis toplantıları yapmak için başka bir öğretmenle sınıfları değiştirmek faydalı olabilir.

Sosyal problem çözme toplantıları sırasında öğrenciler problem çözme sürecine dahil edilir. Öğretmen veya öğrenci, tartışılması ve çözülmesi gereken bir konuyu belirler ve öğrenciler beyin fırtınasının önemli bir parçasıdır ve öğretmenin kolaylaştırıcı ve lider olarak hareket etmesi ile çözüm bulmaya katkıda bulunur. Bu şekilde, sınıftaki herkes problem çözme sorumluluğunu alırken, aynı zamanda öğrenciler değerli yaşam problem çözme becerilerini öğrenirler.

Bir bütün olarak sınıfa veya sınıftaki herhangi bir öğrenciye ilişkin tüm sorunlar tartışmaya uygundur. Bir öğrenci bir problemi gündeme getirebilir veya tartışma öğretmen tarafından başlatılabilir.

Dr. William Glasser, “Tartışmanın kendisi her zaman sorunu çözmeye yönelik olmalıdır; çözüm asla ceza veya hata bulmayı içermemelidir. Öğretmen, toplantıları yargılayıcı olmayan bir şekilde yürütür. Grup tarafından söylenenleri yansıtabilir ancak kendi fikrini vermekten kaçınmalıdır. Bununla birlikte, öğrencilerin fikirlerini ifade etmelerine izin verilir ve hatta teşvik edilir. Diğer öğrencilerin akranları tarafından nasıl algılandıklarını duymaları yararlıdır.

Her öğrencinin kendisini önemli hissetmesi ve duyması için bir konuşma çubuğu veya başka bir nesnenin mevcut olması yararlı olacaktır. Bu şekilde, konuşacak sözü olan kişi aynı zamanda konuşma çubuğunu da tutacaktır. Sopa olan kişi diğerleri tarafından duyulduğuna ikna olana kadar hiç kimsenin konuşmasına izin verilmez. Sonra sopa söyleyecek bir şeyle bir sonraki kişiye iletilir.

Sınıf toplantıları, öğrencilerinize güven ve problem çözme becerileri kazandırmanın harika bir yoludur. Ayrıca sınıfta ortaya çıkan günlük durumlara çözüm bulma sorumluluğunu öğrencilerle paylaşmaya yardımcı olurlar.