İspanyol Dilinin Tarihi

İspanyolca, Mandarin Çincesi ve İngilizceden sonra, dünyanın en çok konuşulan üçüncü dilidir ve dünya çapında tahmini 400.000.000 anadili vardır. Bununla birlikte, kökenleri hem coğrafi hem de sayısal olarak çok daha azdır.

Portekizce, Fransızca veya İtalyanca gibi başlangıçta diğer Avrupa dilleriyle birlikte, İspanyolcanın dilsel kökleri onu bir Roman dili yapar. Bu, Latince’nin veya daha özel olarak Vulgar Latince’nin en önemli dil temelini oluşturduğu anlamına gelir.

Latin temelinin diğer dil gelenekleri ve kültürleriyle sürekli teması ve karşılıklı etkisi, bugün bildiğimiz şekliyle farklı Roman dillerinin oluşumuna yol açmıştır. İspanyolca söz konusu olduğunda, örneğin, İber ve Kelt geleneklerinden gelen özellikler vardır.

Ayrıca, önce Latince konuşanlar tarafından benimsenen ve ardından İspanyolcaya getirilen büyük miktarda Yunanca kelime var. Escuela (okul) veya hurfano (yetim) gibi sözcüklerin tümü bu geleneğe aittir. Yarımadanın yedi yüzyıllık Arap egemenliğini de unutmamalıyız. Bu, diğer şeylerin yanı sıra, İspanyolca diline dahil edilmiş önemli bir sözcüksel unsur mirası bıraktı. Muhtemelen bunu örnekleyen bildiğiniz bir soyadı Almodvar’dır.

İspanyolca, özellikle İspanya’nın iki dilli topraklarında, Castellano (Kastilya) olarak da bilinir, çünkü Castilla bölgesindedir. Castilla, İspanya’nın kuzey-orta kesiminde yer almaktadır ve bir zamanlar İspanyol dilini yirmiden fazla ülkeye götürecek olan, İspanyol imparatorluğunun nevraljik merkeziydi.

İspanya devleti için ortak bir dil olarak İspanyolca’nın dil birliğinin kurulması, bölgesel birliğine paraleldi. Bu birlik ancak 15. yüzyılın sonlarında yarımadanın Arap yerleşimciler tarafından yeniden fethinden sonra mümkün oldu. Castilla krallığı ve aynı zamanda dilsel çeşitliliği, İber Yarımadası’nın pratik bütünlüğüne genişledi. Castilla’lı Isabel I ve Aragn’lı Fernando II’nin evliliğinden sonra İspanyol devleti doğdu ve Kastilya dili ve kültürü onun en baskın kimliği haline geldi. On altıncı ve on yedinci yüzyıllar boyunca, bir dizi dilsel evrim ve normalleştirici değişiklikler yoluyla, İspanyol devletinin dili günümüzde Modern İspanyolca olarak bilinen hale geldi.

Bununla birlikte, İspanyolca’nın konuşulmasının, İspanyol devletinin farklı bölgelerinde aynı olmadığını hatırlamak önemlidir. Aslında, telaffuzu ve sözcüksel özellikleri bir yerden diğerine çok önemli ölçüde değişebilir. Bununla birlikte, İspanyolca dilinin ve yazılı biçiminin birleşik, standart bir versiyonunun korunması Real Academia de la Lengua Espaola tarafından garanti edilmektedir. Akademi, tüm farklı İspanyolca konuşanların kabul ettiği bir şekilde konuşmak ve yazmak için uyulması gereken kuralları belirler.