Almanca’da İngilizceden daha fazla fiil sonu vardır ve bu fiil sonları sıklıkla tekrarlanır. Çoğu Avrupa dili gibi Almanca’nın da her konu veya kişi için farklı bir sonu vardır. Yani, Almanca’da oynuyorum ich spiele, You Play du spielst ve o / o oynuyor er / sie / es spielt oluyor. Çoğulda, 2. şahıs hariç çoğu fiil, wir spielen (biz oynarız) ve ihr spielt (Sen oynarsın) gibi en ile biter. Bir fiil için bu kalıbı öğrenmek, tüm normal Almanca fiillerin kalıbını öğrenmeyi kolaylaştırır.
Daha net bir şekilde açıklamak için, Almanca’da şimdiki zaman ve eşlenik fiilleri oluşturmak için, önce hemen hemen tüm mastarlarda geçen en son ekini kaldırarak kökü tanımlamamız gerekir. Örneğin, spielen fiilini birleştirmek için, = spiel sonekini kaldırarak kökü çıkarırız. Böylece, kişiye ve sayıya göre, sonunu, ich spiele, wir spielen vb. Gibi ekleriz. Bir kök ıslık ile bittiği zaman – s, z, tz,, ss – t tekil ikinci kişiye eklenir. D, t veya ünsüz + n ile bittiğinde (r + n hariç), ikinci tekil şahsa est eklenirken, tekil üçüncü şahıs ve çoğul ikinci şahıs için et eklenir.
Yukarıdaki Almanca şimdiki zaman çekimi örnekleri sadece normal / zayıf fiiller için geçerlidir. Güçlü / düzensiz fiillerde gövde sonları farklı bir model izler. Örneğin, fiili esen (yemek), eşlenik haldeyken ich esse (yerim), er / sie / es isst (yiyor), wir essen (yiyoruz), ihr esst (yiyorsun – çoğul ) ve Sie essen (yiyorsunuz – resmi form).
Yardımcı fiiller olarak anılan (İngilizce’de have, will, would, should, should, can, could, can, can, can, can, can, can, can, can, can, can, can, in English) olarak anılan ve “tre (to be)” ve “avoir (to have)” fiilleri gibi Fransız, Alman sein (olmak) ve haben (sahip olmak) da öngörülemeyen bir model izliyor. Örneğin,
Haben konjugasyonu ich habe (Bende var), du hast (gayri resmi var), er / sie / es hat (o var), wir haben (bizde var), ihr habt (sizde – çoğul) olur, Sie haben (sahipler) ve Sie haben (siz alışkanlık – biçimsel biçim).
Ve sein için, ich bin (Ben), du bist (sen gayri resmi), er / sie / es ist (o / o), wir sind (biz), ihr seid (siz – çoğulsunuz), Sie sind (onlar) ve Sie haben (sen sind – resmi form).
Gördüğünüz gibi biz, onlar ve sizin için son eklerin aynı olduğunu ve sein (to be) fiilinin farklı biçimlerinin kime ve ne hakkında konuştuğunuza göre kullanıldığını görebilirsiniz.
GIPHY App Key not set. Please check settings