Çeyrek Yaşam Krizi: Büyük Hırslı Katil

Çeyrek yaşam krizi, 20’li yaşların ortası ve sonundaki insanlar için yaygın bir durumdur. Genç yetişkinler pek çok konuda takıntılı bir şekilde depresyonda hissederler. Bu, gerçek dünyaya girdiklerinde yüzleşmeye başladıkları fiziksel, duygusal, finansal güvensizliklerden değişir.

Bu sorunlu genç yetişkinlerin çoğu için, hayatlarının nereye gitmesini istediklerine dair genel bir yön duygusuna sahip olmama hissi olarak başlar. Çoğu yetişkin, üniversiteden mezun olduktan sonra bunu yaşar. Bu, akademik yıllarında kendilerine öğretilen her teorinin doğruluğunu kanıtlamaları gereken aşamadır. Yeni mezun olan birçok genç erkek ve kadın, hayatlarının bu aşamasında iş seçmede idealisttir. Okuldan öğrendikleri her şeyi seçtikleri işe uygulayabileceklerini başkalarına, özellikle de kendilerine kanıtlama ihtiyacı hissederler.

Hayal kırıklıkları, seçtikleri işlerden reddedildiklerinde yerleşmeye başlar. Gençler, kendilerini reddedilen işler konusunda ekşi yetiştirmeye başlama eğilimindedir. Bu, gençlerin kırık egosunu korumak için kullandıkları tipik bir savunma mekanizmasıdır. Ya kendilerini reddeden işin entelektüel açıdan yeterince teşvik edici olmadığı ya da yetenekleri için tazminatın yeterli olmadığı konusunda bahaneler veriyorlar.

Duygusal güvensizlikler de çeyrek yaşam krizi sırasında devreye girer. Genç yetişkinler, birisiyle birlikte olmak için yeterince iyi olup olmadıklarını sorgulamaya başlarlar. Bazıları kendi kimliklerini ve cinsel tercihlerini sorgulamaya başlayacaktı. Bazıları her küçük şeyi kendi hatası olarak görmeye başlar ve ters giden her şey için kendilerini suçlamaya başlar. Başa çıkamayan genç yetişkinler, depresyon nöbetlerine girmeye başlar ve sonunda toplumdan uzaklaşır, korkar ve her zaman tetikte olur.

Çeyrek yaşam krizi yaşayan çoğu insan, genellikle çocukken başarılıdır. Geçmişte ne başardıklarını, şu anda ne yaptıklarını ve gelecekte ne yapacaklarını saplantı haline getirme eğilimindedirler. Bu insanlar genellikle geçmişte kurabildikleri şeyler üzerinde dururlar ve şu anda aynı başarıları nasıl elde edemeyecekleri düşüncesiyle yüzleşirler. Daha önce oldukları başarıya geri dönebileceklerse endişelenmeye başlarlar. Hedeflerini gerçekleştirme yeteneklerinden şüphe etmeye başlarlar.

Genellikle genç yetişkinler parçaları toplayıp ilerlemeye başlayabilir. Hissettikleri güvensizliklerden kurtulurlar ve hayatlarının sorumluluğunu almaya başlarlar. Ne yazık ki, herkes düştüğü aynı ata binecek kadar güçlü değil. Bazı insanlar basitçe başa çıkamıyor ve sadece yerde kalmaya ve zaten kaybedilenler için yas tutmaya karar veriyor. Bazıları bir inkar durumunda kalmaya ve olan her şeyi haklı çıkarmaya karar verir. Bazıları sakinleşmek ve hatta unutmak için ilaç almaya başvuracak.

Pek çok akıl sağlığı uzmanı, uzun süredir çeyrek yaşam krizi yaşayan insanlara yardım etmek için antidepresan almayı önermektedir. Antidepresanlar, depresyondan muzdarip insanlar için yaygın olarak reçete olarak kullanılan ilaçlardır. Anksiyete bozuklukları, bipolar bozukluk, obsesif kompulsif bozukluk, yeme bozuklukları ve kronik ağrı gibi belirli psikolojik durumları tedavi etmek için kullanılır. Ayrıca, hayatlarının herkesten daha kötü olduğunu düşünen insanlar için yanlış bir sükunet duygusu yaratmak için de genellikle kötüye kullanılır. Elbette antidepresanlar, uzun vadede vücudunuza yan etkileri olabileceğinden, yalnızca güvenilir bir doktor tarafından reçete edildiğinde kullanılmalıdır.