Eleştiri ve Görüş Farklılığı ile Başa Çıkmak

Bu neden önemli

Bir anlaşmazlık ya da tartışma sırasında ya da biri bizi eleştirdiğinde ya da bizimle aynı fikirde olmadığında genellikle duygusal olarak rahatsız oluruz. Bu gibi durumlarda kişiliğimiz genellikle incinmiş, aşağılanmış ve tehlikede hisseder.

Bu şekilde hissettiğimizde kendi mutluluğumuzu, açıklığımızı ve sağlığımızı yok ederiz ve çoğu zaman daha sonra pişman olacağımız şekillerde davranırız.

Netlik kazanmak için basit bir teknik şudur:

1. Eleştiriyle ilgili olarak iki olasılık olduğunu unutmayın:

a. Diğer kişi gözlemlerinde ve eleştirilerinde haklı olabilir. Bu durumda, bunu kabul ederek ve davranışlarımızda uygun düzenlemeyi yaparak fayda sağlayabiliriz. Başkalarının yorumlarını dinleyerek ve geliştirerek kazanacak her şeye sahibiz.

Bizi engelleyen şey, mükemmel değilsek sevimli olmadığımız inancıdır. Bu nedenle, hatalarımızı görmek veya kabul etmek istemiyoruz. Kusursuz ya da haklı olmadığımızda bile sevgiye ve saygıya layık olduğumuzu anladığımızda, hatalarımıza bakabileceğiz.

b. Diğer kişi yanılıyor olabilir. Bu durumda, bu onun yansımasıdır ve bu yanılgılardan veya projeksiyonlardan etkilenmemize gerek yoktur. Bu durumda, bizi çarpıtılmış ve olumsuz şekillerde algıladıklarında bile kendimizi ve başkalarını da sevme dersine sahibiz.

2. Çözümlerden biri, ilk başta öyle ya da böyle tepki vermek değil, doğru olup olmadığını değerlendirmek için bir süredir söylenenleri derinlemesine düşünmektir.

Zihnimizde, kişilik yapımız veya eylemlerimiz hakkındaki bu tür soruları saklayabileceğimiz bir alan oluşturabiliriz, böylece doğrularsa kendimiz için objektif olarak gözlemleyebiliriz. Değilse, o zaman olduğumuz gibi devam ederiz.

İncinmiş, kızgın hissetmemize, kendimizi savunmamıza, kendimizi kanıtlamamıza veya saldırmamıza gerek yok. İç güvenliği ve kendimize değer verdiğimizi hissettiğimizde, bu şekillerde tepki vermemize gerek yoktur.

3. Bu geri bildirim için diğerine teşekkür edebilir ve ona bu gözlem hakkında düşüneceğimizi ve yavaş yavaş sonuçlarımıza varacağımızı ve gerekirse değişiklikler yapacağımızı söyleyebiliriz.

Başkalarının algılarına göre yaşamaya ihtiyacımız yok. Her şeyi dinleyebiliriz ama kendimizi takip edebiliriz.

Not:

“Teşekkür ederim” yeterli.

(Robert Najemy’nin “Mutluluk Psikolojisi” nden uyarlanmıştır)