Şiir Eleştirmenleri

Benim adım Jeffrey Michael Miller ve “From The Inside Out” adlı kitabım Publishamerica’da yayınlanan ilk şiir koleksiyonum. Kitap iyi gidiyor ve bu benim ilk kitabım olmasına rağmen bir süredir şiir yazıyorum. Sanata ve sanatın insanları nasıl etkilediğine önem veriyorum.

Bana göre şiirin nasıl görüldüğünden ve şiir söz konusu olduğunda bazılarının görüşünün ne kadar dar olabileceğinden ve toplumda taşıdığı değer ve değerden biraz bahsetmek istiyorum. Eleştirmenler, eleştirmenler ve hatta kitapçılar tarafından defalarca şiir kitaplarının satılmasının zor olduğunu ve genel halk tarafından şiir sanatına çok az ilgi duyulduğunu duydum, ancak edebiyatta pek çok kişi tarafından benimsenen bu görüşler konusunda farklılaşmak istiyorum dünya.

Şiirin o kadar eşsiz ve etkileyici bir sanat olduğunu hissediyorum ki, zamanın testinden geçmiş ve Wordsworth ve Dickinson gibi şairlere ve geçmiş bir zamanın tüm harika şairlerine baktığımızda, hiç kimsenin katkıları küçümseyemeyeceği veya reddedemeyeceği konusunda hemfikir olabiliriz bu insanlar edebiyat dünyasına yaptı.

Wordsworth’lar ve Lord Byron’lar, bir zamanlar çok uzun zaman önce bir akora çarpan güçlü duyguları ve duyguları ana akıma geri getirmek için bugün hala çok çalışıyorlar. Bu insanlar sözlerine kalplerini ve ruhlarını koyuyor ve her köken ve geçmişten okuyucularıyla paylaşmak istedikleri mesajları ortaya koyuyorlar.

Onlara sanatlarının öldüğünü ya da sanatlarının toplumda pek satış noktası olmadığını söyleyerek sınırlamalar koymamalıyız çünkü öyle ve olmasaydı sonsuz uzayda bu kadar çok şiir forumumuz ve web sitemiz olmayacaktı. ulustan millete internetin. Ziyaret ettiğim bir web sitesinin sadece veritabanında beş milyondan fazla şair var, bu yüzden onların şiire ilgi duyduğu ve her geçen gün daha da büyüyor. Dünyanın dört bir yanından çok sayıda insan şiir dediğimiz bu sanatın tadını çıkarıyor ve bu göz ardı edilmemesi gereken bir gerçek.

Benim görüşüme göre, eleştirmen rolünü üstlenen bazı insanlarla ilgili bir sorun var ve bu insanlar başkalarının çalışmalarını yargılıyor ve bir bireyin kendilerini şiir yoluyla nasıl ifade etmeyi seçtiğini etkilemeye çalışıyor. Her kişinin ve ifadenin benzersiz olduğunu hissediyorum ve Teddy Roosevelt’in “Yaşam Savaşı” nda bize hatırlattığı gibi, önemli olan eleştirmen değil ve ben de aynı fikirdeyim.

Bireycilik ve benzersizlik bence hayatın veya işin her alanında deha doğuruyor ve şiir söz konusu olduğunda da kesinlikle doğru. Orijinal birinden yeni ve yeni sunulan materyalleri okumak istiyorum. Başka bir sanatçıyı veya onun yöntemlerini kopyalamaya çalışan birini görmek istemiyorum. Birinin yargılamayacağım kendi yollarını ifade ettiğini görmek istiyorum çünkü bunu yapmakta haklı bir yerim olmadığını hissediyorum.

Size, işinize ve sunmak istediğiniz duygular söz konusu olduğunda önemli olanın benim fikrim veya bir eleştirmenin görüşü olmadığını hatırlamalıyız. Bunlar sizindir ve kimsenin dokunmaması veya herhangi bir şekilde ince ayar yapmaya çalışmaması gereken şeyler yalnızca sizindir. Shakespeare, çalışmalarının kitleler tarafından çözülmesine ve birlikte oynanmasına izin verseydi, bugün bildiğimiz Shakespeare olmazdı ve başkalarının görüşlerine uyacak şekilde değiştirilmesine izin verirseniz, çalışmanız sizin olmaz.

Vizyonunuzun ve çalışmanızın kendi başına yaşamasına ve ölmesine izin verin ve bağımsız olarak yaşamasına ve başka birinin olmasını istediği gibi olmasını dilediğiniz şekilde gelişmesine izin verin, böylece asla tamamen size ait olmaktan çıkmasın.