Birden güneş ışığı bulutların arasından geçti ve bölgeyi sıcaklık ve umutla doldurdu. Kuşlar sanki hiç yokmuş gibi göründü ve çok uzakta, bir gökkuşağı yayı ortaya çıktı, sonra yavaşça kayboldu. Çocukların kahvaltı hazırlamasına yardım etmek için eve döndüm.
Günün ilerleyen saatlerinde mahalleyi gezdim. Ağaçlar söküldü, elektrik hatları kesildi ve enkazlar her yere dağıldı, ama neyse ki kimse yaralanmadı. Birkaç gün içinde, bu talihsiz durumların çoğu düzeltilecektir. Çok fazla şikayet olurdu ve diğerlerinden daha fazla zarar gören bazıları etrafına bakıp, Neden ben? Ne zaman birinin bunu söylediğini duysam utanıyorum. Neden ben Tanrım? Neden diğer adam değil? Neden işimi veya evimi kaybetmeme izin verdin? Bazen ne kadar bencil olabiliriz. Başkasına olursa daha az korkunç, bana olursa daha mı korkunç?
Sanırım mesele, benim ya da başkalarının başına gelen şeyler değil, şeyler oluyor. Olanlardan öğrenmek ve sonsuza kadar devam etmeyeceğini bilmek bizim için hayat, akan bir nehirdir ve sürekli değişen bir nehirdir. Her şey değişir ve bugünün yoksulları yarının prensi olabilir veya bugünün kayıtsızlığı yarınların yası olabilir. Hava bile değişimin sürekliliğinin bir göstergesidir. Dün gece ve bu sabah şiddetli yağmurlar ve şiddetli rüzgarlar; şimdi, güzel güneş ışığı ve hafif esintiler. Dünyada her zaman değişiklikler olacak, ama içimdeki bir şey, hepimizin bir parçasının değişmediğini ve fırtınaların ötesinde olduğunu söylüyordu. Bu kısım çok eski zamanlardan beri bizimle olmuştur ve sessiz anlarımızda, dikkatlice dinlersek, bizimle konuştuğunu duyabiliriz.
Hikayenin geri kalanını okumak için http://www.spiritual-simplicity.com adresini ziyaret edin.
GIPHY App Key not set. Please check settings