Yaşanmaya Değer Bir Yaşam Yaratmak, 3. Bölüm

Telif Hakkı 2006 Melissa Galt

Başlarken ve Bırakma

Bu arada planladığımdan altı ay önce kendi tasarım pratiğimi başlatıyordum. Biraz işletme sermayesi kazanmak ve borcumu ödemek için annemden miras kalan parçaları açık artırmaya koymak zorunda kaldım. Yardım etmek için orada olduğu gibi düşünmeyi seviyorum, ama zordu çünkü onlar birlikte büyüdüğüm parçalardı.

Daha önce bağımsız bir tasarımcıyla çalışmamıştım, bu yüzden gerçekten canlandırıyordum. Çok fazla hata yaptım, ancak tutkumun peşinde olduğumu bilmek her şeyi mümkün kıldı. Üç ay boyunca bir müşterim olmadan korkutucuydu, bu yüzden bir buçuk yıl yemekhanede kaldım. Derslerim popülerdi ve yakında işlerin büyüdüğünü görmeye başladım. Yönlendirmeler on sekizinci aya kadar gerçekten başlamadı, alışılmadık bir şey değildi, ama sonsuza kadar görünüyordu. Bu arada bolluğa, refaha odaklandım ve herhangi bir şüpheye karşılık verdim.

Çıkarılacak Ders: Bize ihanet eden şüphelerimizdir ve hakkında düşündüklerimiz genişlediğinden, yalnızca (körü körüne olmasa da) olumlu sonuçlara ve başarılara odaklanmak ve eğer varsa bırakalım.

Düşünme zamanı

1999’da Avustralya ve Yeni Zelanda’ya bir gezi için beş hafta izin aldım. Bu yolculuk sırasında bazı gerçek kilometre taşlarına ulaştım. Tanı konulmadığından beri bilmeden yirmili yaşlarımın başından beri uzun süreli depresyonla bilmeden savaştım ve üzerinde olduğum duygusal hız treninin kim olduğumun bir parçası olduğunu varsaymıştım. Zordu, yüksek tepeler, kaya dibi, siyah dipler ve asla tahmin edilemez.

Hayır, bipolar olarak nitelendirilmedim; bu çok kolay olurdu. Ve ayrıca, depresyonun sakin olduğu yaştı. Herkesin söylediği bir hapı yak. Akşamdan kalmayı önlemek için ara sıra aspirin ve C vitamini dışında ilaç kullanmadım (üniversiteden sonra kararsız kaldım).

Annemin danışmanlığın büyük bir savunucusu olduğunu bilerek ve büyük-büyükbaba hakkındaki sözlerini hatırlayarak, bu dehanın her zaman deliliğin yanında olduğunu düşünerek, bu rahatsızlığın ailede olabileceğini düşündüm. Ama Avustralya gezisi tek başıma oldu ve hayatımda ilk defa Sydney’de uçaktan indiğimde kendimi evimde hissettim. Sadece bir yaşında olduğum ve oraya ailemin çiftliğinde bir yıl yaşamaya götürüldüğümden kalma benzersiz bir damga olduğunu tahmin edebiliyorum, silinmez bir izlenim.

Ders: Köklerinizi ve gerçek bir yuva duygusunu bulduğunuzda, önceden bilinmeyen bir güvenlik duygusu yaşarsınız. Belki de onu asla kaybetmeyecek kadar şanslısınızdır, ama eğer kaybettiyseniz, hala bulunacaktır.

Korkusuz Sonuçlar

Her neyse, büyük bir macera gibi görünüyordu ve hepsini yapmak istedim. Sidney liman köprüsüne tırmanmaktan bungee jumping ve Queenstown, Yeni Zelanda’da tandem yelken kanatına kadar. Birden korkum olmadığını anladım. Dikkatsiz ya da kaygısız değildim, ama duygusal ve zihinsel olarak o kadar karanlık yerlerde bulundum ki, her günün her birimiz için bir seçim olduğunu fark ettim.

Çok az kişi bunu kabul etmekten hoşlanıyor ve çoğu hemen ölüm kalımından bahsettiğimi varsayıyor. Olabilirdim, ama bu kadar çok insanın bu hayattan sadece kısmen canlı geçtiğini düşünün; Gördüm ve sonunda farkına vardım ve ileriye dönük olarak tamamen yaşamaya karar verdim. Ve durum böyle olduğundan, onu yakalayacak, yaşayacak ve sonuna kadar deneyimleyecektim. Her zaman çok atletik davrandığım ve bu nitelikte hiçbir şey yapamayacağıma ikna olduğum için bu büyük bir adımdı.

Şimdi, ne zaman biraz sıkışıp kaldığımı hissetsem ya da hayatım durmuş gibi görünse, ister parasailing, paraşütle atlama, ister kimseyi tanımadığım bir etkinliğe katılmak olsun (eğer izin verirseniz bu gerçekten korkutucu olabilir) ).

Ders: Hayat çözülmesi gereken bir sorun değil, yaşanacak bir maceradır.

Başarı

Yeni vizyon, yeni fikirler ve yeni enerjiyle geri döndüm. Ve 2000 yılında, kendi muayenehanemdeki altı yılın ardından, gemide tam bir asistanım ve diğer iki yarı zamanlı çalışmam vardı. Şirketin 1 milyon dolarlık satış rekorunu kırması planlanıyordu ve ertesi yıl bir perakende girişimi açıyordum.

Ama, yikes, öğrendiğim önceki derslerimden birini unutmuştum. Perakendeden nefret ettim! Bütün gün bir yerde kalmaktan, başkalarının onlara gitmek yerine bana iş için gelmesine güvenmekten nefret ediyordum. Vitrini kurmayı, yenilemeyi, tasarımı, satılık malları satın almayı, envanter yapmayı ve her şeyi sevdim. İlk kariyerimin en iyi kısımları gibiydi. Ancak eski günlük operasyonlar aynıydı – sıradan, sıkıcı ve benim için değil. Tabii ki, Eylül 2001 ayının açılması, kesinlikle her şeye de bir engel oluşturdu. İki yıl boyunca takıldım ama işe yaramadığını anladım.

Harika bir yer olması gereken yerde restore edilmiş bir striptiz merkezinin bloğundaki ilk çocuktum, ancak yakınlarda benzer düşünen satıcılar ve trafik gerçekten durmadan, satışlar en iyi ihtimalle zayıftı. Ben öncülük ettim ve bu çok pahalı olabilir! İşin güzel yanı, bu deneyimden çok değerli ve harika iki müşteri edindim.

Ders: Her yeni deneyim bize yeni bir öğrenme fırsatı sağlar. Başarısızlık diye bir şey yoktur, sadece gerçekleşmemiş başarı veya henüz öğrenilmemiş dersler ve bu nedenle tekrarlanır. Çok öğrendim!

Yeniden gruplama

Satılmayan envanterimi depolamayı, projeler ortaya çıktıkça yerleştirmeyi ve yalnızca tasarım hizmetlerine ve öğretime odaklanmak için geri dönmeyi seçtim. Dükkanımda dekoratörler için özel bir sertifika programı bile oluşturdum ve bunu ofisime geri taşıdım.

Nihayetinde işimi kurtaran bir hareketti. Personeli kemiklerini kesmek ve doksan günde bir ücretsiz stajyerlerin bulunduğu döner bir kapıya dönmek zorunda kaldım. Sinir bozucu ama uygun fiyatlı. Ve son dört yıl sürmesine rağmen, sağlam bir şekilde geri döndük ve şimdi kendimi yeniden keşfediyorum.

Avustralya’da korkunun bir seçim olduğuna karar verdikten sonra, onu seçmiyorum. Korkuyu reddetmek, benim için sınırsız potansiyel ve başarı açtı. Çoğumuz hayallerimizi kaybediyoruz çünkü onların olasılığını yitiriyoruz. Bunu bir daha asla kaybetmeyeceğim, çünkü ihtiyaç duyduğum kadar ve sıklıkta yeniden yönlendirebileceğimi, yeniden odaklanabileceğimi ve yeniden keşfedebileceğimi öğrendim.

Hayallerimi gerçeğe dönüştürmek için gereken tüm beceri ve yeteneklere sahip olduğumu biliyorum; Sadece ısrar etmem ve sebat etmem gerekiyor. Geri vermek, ileri vermek ve bugün vermek istiyorum ve zaten yapmış olduğum verimin bana büyük bolluk içinde geri döneceğini bilmek istiyorum.

Çıkarılacak Ders: Değerimizi gerçekten anladığımızı ve kendimiz ve başkaları için bir miras yarattığımızı kendimizden vererek.

Geri vermek

Şimdi deneyimlerimi ve vizyonumu başkalarıyla paylaşma görevindeyim: hayallerini gerçekleştirmelerine, hedeflerine ulaşmalarına ve yol boyunca engelleri aşmalarına yardımcı olmak. Bildiğimiz çok fazla kişi sıkışmış durumda kalıyor, şikayet ediyor ve dışarıdan bir gücün içeriden olması gerekeni değiştirmesini bekliyor. Kaçının bu kadar az şey başardığını ve çok şey dilediğini hayal etmek gerçekten cesaret kırıcı. Amaç ve tutku olmadan hayat yalnızca bir varoluş ve zaman doldurucusudur.

Ders: Bu yolculuğa bir kez varıyoruz; sayın ve sizin olsun.