Mükemmeliyetçilik nedir? Mükemmeliyetçilik, mükemmelliğe ulaşmak için titiz bir dürtü olarak tanımlanır. Mükemmeliyetçi, bu özelliğe sahip olandır.
‘Mükemmeliyetçilik’, medeniyetimizde en yaygın inançtır. ‘İnanç’ kelimesini kullandığıma dikkat edin.
Bu dünyamızın her yerinde mükemmeliyetçilik iyi ve arzu edilir olarak görülürken, kusur kötü veya olumsuz olarak kabul edilir. Herkes diğerlerinin mükemmel olmasını ister. Patronlar, çalışanlarının işte kusursuz olmasını ister. Ebeveynler çocuklarının en iyisi olmasını ister. Mükemmeliyetçiler işlerinin ve kendilerinin mükemmel olmasını isterler.
Olumlu olarak çok güçlü bir şekilde görüldüğüne göre, Mükemmeliyetçilik gerçekten mutlak mı yoksa evrensel bir değer midir? Bence öyle değil.
Bana göre görecelidir ve insan anlayışından doğmuştur. Mükemmellik bir fikirdir. Algılanan ideal bir durum fikridir. Ancak işler olduğu gibi. Her koşul için gerçek, her durumda olan şeydir. Bu nedenle mükemmellik ve kusur, yalnızca eklenmiş değerlerdir.
Mükemmeliyetçiliğin iyi olmadığını iddia etmiyorum. Belki de mükemmeliyetçiliğin mutluluk ifademizi kontrol eden bir ağ oluşturabileceğini ileri sürüyorum. Mükemmeliyetçi olsun ya da olmasın istenilen hedefe ulaşılabilir. Mükemmeliyetçi olmak ise, arzulanan bir hedefe ulaşılmadığında kişinin kendini koşulsuz kabul etmesi ve sevmesi için çok az yer bırakır. Ve arzularımız karşılanmadığında, kendimizi mutsuz hissederiz veya tam olarak tatmin olamayız. Ancak gerçek şu ki, Yaşayacağımız Şimdiki Anın sadece her anına sahibiz. Mükemmeliyetçi olarak, zihnimiz sonsuza kadar geleceği planlayıp düşünecek ya da geçmişte neyin yanlış gittiği hakkında ağlayacak. Bu eğilimler nedeniyle, birçok mükemmeliyetçi tatmin hissetmez çünkü algılarında bu memnuniyet duygusunu garanti edecek kadar iyi şeyler yapmazlar.
Bundan bir yaşam paradoksunu görebiliriz. Yani:
“Kişi mükemmeliyetçi iken nasıl mükemmel huzura, öz sevgiye ve neşeye sahip olabilir?”
Okuduğunuz için teşekkürler.
GIPHY App Key not set. Please check settings