Detours

Telif Hakkı 2006 Ingela Berger

“Hayatınızın Rolü” nden bir alıntı.

Hayat bizi sık sık saptırır. Tahmin etmeme izin ver; Geriye baktığınızda bugün bulunduğunuz yere ulaşmak için uzun bir yol kat etmişsinizdir. Bazen uzun yolculuğunuzda çok şey öğrendiğinizi hissedersiniz, ancak neden geçmişte o belirli zamanda farklı bir yol seçmediğinizi merak edersiniz ve daha akıllı olmadığınıza pişman olursunuz.

Çoğu zaman pişmanlık duyarız. Üzerinde bulunduğumuz dolambaçlı yol çok gereksiz çünkü bir zamanlar ne istediğimizi biliyoruz. Kendimizi çok iyi olabilecek bir ortamda hayal edebiliyoruz. Ancak birçok sapma gerekli olabilir. Acı verici deneyimler yaşayana kadar bazı şeyler öğrenmeyiz. Dolambaçlı yoldan bir bilinçsiz olgunluk süreci diyebiliriz. Büyüyoruz, ama nasıl veya neye dönüştüğünü bilmiyoruz. Bu, olgunluğa ve gelişmeye ulaşmanın maliyetli bir yolu olabilir. Bazılarımız, yaşadığımız tüm zorluklara rağmen hiçbir şey öğrenmiyor gibi görünüyor. Ancak kişisel gelişim için bilinçli çalışmanın bir yolunu keşfedersek, kendi gelişimimizi ele alırsak ve bunun beklenmedik olayların eline geçmesine izin vermezsek, krizlerimizle ve ıstıraplarımızla açık gözlerle yüzleşebiliriz ve böylece bize verdikleri gelişme olanaklarını yakalarlar. Ayrıca yol boyunca ilerleyen bazı sapmalardan da kaçınabiliriz.

Henrik Ibsens Peer Gynt “bize kendimizi hayal kırıklığına uğratmamanın, bu gereksiz sapmaları seçmemenin önemini hatırlatıyor. Kendimize sormamız gereken soruları hatırlatıyor: Ben kimim? Hayatımda gerçekten ne istiyorum? Peer Gynt Hayatında pek çok uzun yoldan sapmış bir adam.Annesini, arkadaşlarını, sevgili Solveig’i ve kendisini kandırdı.Hayatı gerçekten yaşamadan geçirdi.İşler çok zor olduğunda, başkalarından ve kendinden kaçtı. Korktuğu ciddi şeyler hakkında şakalaştı ve alay etti ve kendini ve diğerlerini gerçek bir sorun haline getirdi. Peer Gynt kendi hayatı boyunca dolambaçlı bir şekilde övünerek, başkalarını suçlayarak ve ona umut veren insanlar için hiçbir sorumluluk almadı. Bir trol şeklinde onu kötü bir vicdan takip etti, ama o uzaklaşmaya devam etti, tüm sorunları geleceğe erteledi. Yıllar sonra ve pek çok değerli deneyimlerden sonra, ona denizde bir kazada ölüm oranı hatırlatıldı. sahne sembolik o soyuyor nion, kabuğunu soyarak, dışarıdan içeriye doğru. Sonra gerçekte kim olduğunu anlar ve sonunda bekleyen ve affeden Solveig’e geri döner.

Peer Gynt sonunda kendine şu önemli soruyu sordu: Ben kimim? Sevgili annesi Aases’in hafif öğütlerini zamanında dinlemiş olsaydı, cevaplarını daha erken bulup bulamayacağını merak ediyordu. Belki biraz ıstırap ve acıdan kurtulabilirdi.

Hayatın sürekli dolambaçlı yollar ve labirentler olması gerekmez. Kendimize daha iyi bir yaşam tarzı öğretebiliriz. Kendi gelişimimizi istenen yöne yönlendirebiliriz. Sizin için doğru olan bir yol olduğunu önermek istiyorum. Nasıl bulacağını öğrenebileceğine inanıyorum. Senin için bulamıyorum. Sana ihtiyacın olan araçları verebilirim, ama işi yapmalısın. Ayrıca yön seçmemiz için sürekli olarak yeni şanslar ve fırsatlar olacağına inanıyorum. Hayatta benim için tek bir doğru yol yok. Bir yan yolu kaçırırsam, büyük olasılıkla yol boyunca başka bir yol olacaktır. Bizi yanıltacak yan yollar da olacak ve en iyi yolun hangisi olduğuna önceden karar vermek her zaman kolay olmayacak.

Kendimize ve hepimizin sahip olduğu iç kaynaklara ve niteliklere giden yolu bulmak, bunları büyümek ve gelişmek için nasıl kullanacağımızı öğrenmek ve bunları diğer insanlarla paylaşmak, bunlar hayattaki büyük görevler ve zorluklardır. Her yeni kavşakta bunu yapmak için yeni bir fırsatımız var. Peer Gynt’in yaptığı gibi bu fırsatları tekrar tekrar kaçırmayalım.