Başarı Yetiştirme Başarısızlığına İlginç Bir Bakış

Başarılı insanları dinlemeyi alışkanlık haline getiriyorum. Kitaplarını okudum, makalelerini takip ediyorum ve ilgi duydukları bazı konuları araştırıyorum. Keşke bu sırrı 30 yıl önce işe ilk başladığımda bilseydim. Lou Gerstner, IBM’i tersine çeviren adam olarak biliniyor. 1993 yılında CEO olarak devreye girdi. Şirket içinde kan kaybından ölüyordu ve parasının bitmesine tam anlamıyla 100 gün kalmıştı. Şimdiye kadar var olan en büyük şirketlerden birini kurtarmak, Gerstner için son derece zor bir girişim olmalı ve hikayesini okumak kesinlikle bir zorunluluktur.

2004’teki bir CNN röportajında ​​söylediği bir şey hakkında kendimi meraklı buldum. Kendisi, ne kadar başarılı işletmelerin bizi harika kılan şeyleri kopyalamaya, kopyalamaya, kodlamaya çalıştıklarını söyledi. Ve birdenbire içten düşünmeye başlarlar. Geçmişte yaptıklarımızı, onları başarılı kılan şeyin risk almak, değişmek ve uyum sağlamak ve duyarlı olmak olduğunu anlamadan nasıl devam edebileceğimizi düşünüyorlar. Ve bir bakıma başarı, kendi başarısızlığını doğurur.

Burada iyi gözlemlememiz gereken bir ders var. Biz insanlar her zaman öğrenmeliyiz. Yine de bir noktada içimizdeki öğrenme makinesini kapatır veya kapatırız. Genellikle ortaokul ve / veya üniversiteden ayrıldıktan kısa bir süre sonra olur. Çoğumuz kendimize aşırı güveniyor ve bilme ihtiyacını sorguluyoruz ve kendimize yeterli olduğunu söylüyoruz ve kendimizi eğitmeyi bırakıyoruz. Kayıtsızlık yılları başladı ve kimse kafamıza bir kaya düşürmek gibi büyük bir şekilde dikkatimizi çekmedikçe bize hiçbir şey söyleyemez. Tıpkı IBM gibi biz de kendi yollarımıza bağlanırız ve tembelleşiriz ve siz farkına varmadan dünya değişti ama biz onunla değişmedik. Kendimizi geçmişin öncüllerinde umutsuzca kaybolmuş buluyoruz ve neden olmasın; o zaman bizi iyi yapmadılar mı? O zaman bildiklerimizle başarılı olmadık mı? Neden iyi bir şeyle uğraşmalıyız? Ahşap işinden aniden alıntılar çıkıyor: Kırılmayanları düzeltmeyin ve yeterince iyi bırakın.

Ancak Gerstner’ın büyük mavi fil hakkında gözlemlediği gibi, asla rahatlığın ortaya çıkmasına izin vermemelisiniz. Değişim konusunda asla kayıtsız kalmayın. Hayatta kalmak istiyorsak değişim gerekli. Gerstner, Andy Grove tarafından duyduğu bir söze itibar etti: Hayatta kalmanın tek paranoyaklığı, başarınızdan asla rahatsız olmayacaksınız, kaybedeceğiniz için paranoyak olmalısınız.

Bu, kendi gelişimimiz için geçerlidir. Her zaman tetikte olmalı ve değişmemiz gereken yolları aramalıyız. Öğrencilerime bir (PC) durumu, kalıcı bir biliş geliştirmeleri gerektiğini söylerdim. Bu, neredeyse altıncı his olarak çevremizin her zaman farkında olma yeteneğini geliştirmemiz gerektiği anlamına gelir.

Bunun nasıl uygulanabileceğine dair çok sayıda örnek var:

Bir iş görüşmesinde ofis çevresinin farkında olun ve ayrıntıları kendi lehinize kullanın.
Bir röportajda, görüşmecinin soru sorma tarzına dikkat edin.
Bir röportajda, görüşmecinin iş jargonuna dikkat edin.
Bir röportajda, ihtiyaç / fayda beyanları oluşturabilmek için şirketlerin ihtiyaçlarının farkında olun.
Eşinizle birlikte, duygularını neyin tetiklediğinin farkında olun.
Eşinizle, onları neyin memnun edip neyin sevmediğinin farkında olun.
Çocuklarınızla birlikte, tuttukları arkadaşlara dikkat edin.
Çocuklarınızla birlikte, eve getirdikleri ev ödevlerine dikkat edin.

Liste uzayıp gidiyor. Çoğunlukla kendi gelişimimizin farkında olmalıyız ve düzenli olarak iyileştirmek için bir şeyler üzerinde çalışmalıyız. Her zaman bir avantaja sahip olmak ve onu korumakla ilgilenin. Bir avantaj, birisine veya başka bir şeye nasıl fayda sağlayabileceğiniz anlamına gelir. Güvensiz zamanlarımızda, tekrar röportaj yapmak için ne zaman iyi olmanız gerektiğini asla bilemezsiniz. Düşündüğünden daha erken ihtiyacın olabilir. Zaten her zaman kendinizi işvereninize satmalısınız. Üstünlük sağlamak, şirketin veya departmanın almanızı gerektirebileceği eğitim kurslarını alarak kendinizi sürekli olarak değiştirdiğiniz anlamına gelir. Düşünün, iş arkadaşlarınız boş zamanlarında ne yapıyor?

İşler sürekli değişir ve onlarla birlikte değişmeye hazır olmalıyız. Evde veya işte asla kayıtsız olmayın. Kenarı keskinleştirmek, bugün ihtiyaç duyduğunuz türden bir güçlendirme olabilir. Stephen Covey, “ Testereyi keskinleştir ” derdi. Bugün, testerenizi keskinleştirerek her dakikayı değerlendirin ve kendi gücünüze güç katın. Ne zaman işe yarayacağını asla bilemezsin!