Başka İsimlere Göre Bir Telefon …

Yakın zamanda çalıştığım şirketten ayrıldım ve çok daha yüksek maaşla yeni bir işverenle yeni bir işe başladım. Benim işim BT ve eski işimin rahatlığını ve istikrarını, büyük bir başarı olacağını düşündüğüm bir başlangıç ​​şirketinde çalışmak için bıraktım. Kaliteli personele para ödemek zorunda kalacaklarını biliyorlardı, bu nedenle maaş, yan haklar ve stok seçenekleri açısından taleplerimi karşılamada hiçbir sorun yaşamadılar. Fark etmediğim şey, tazminattan mahrum olmadıkları halde, sağladıkları ofis ortamının arzulanan çok şey bıraktığıdır.

Küçük kübiklere katlanabiliyorum. Doğal ışık eksikliği ile yaşayabilirim (mağara trolü gibi hissetmeme rağmen). Kafeterya, su soğutucusu ve kahve makinesi olmadan bile yapabilirim. Gerçekten özlediğim şey eski telefonum.

Görüyorsunuz, eski telefonum gerçekten de “eski” bir telefon değildi. Bana yeni bir araba satıcısından daha fazla seçenek sunan çok hatlı kullanım, LCD ekran, arayan kimliği belirleme canavarıydı. “Yeni” telefonumda bu özelliklerin hiçbiri yok. Aktarma veya bekletme düğmesi yok, kimin aradığını gösterecek ekran, kulaklık yok ve elektronik rehber yok. Kısacası, bu telefon ile Spencer’ın Hediyelerinden satın alabileceğiniz bir Garfield telefonu arasındaki tek fark, bu telefonun bir çizgi film kedi şeklinde olmamasıdır. Gerçek bir ofis telefonu sistemimiz olsaydı işim çok daha kolay ve günlerim çok daha verimli olurdu. Mevcut sistem o kadar zayıf bir şekilde otomatikleştirildi ki, aldığım çağrıların sadece çok küçük bir yüzdesi aslında benim için yapıldı. Aynı şekilde, her gün, hiç almadığım mesajlarla ilgili olarak neden telefon aramalarına cevap vermediğimi soran birkaç E-posta alıyorum.

Sanırım “gidene kadar neye sahip olduğunu bilemezsin” şeklindeki eski eklenti bu durumda gerçekten geçerli.

Buraya geldiğimden beri, eski telefon sisteminin değiştirilmesi için aktif olarak kulis yaptım, ancak boşuna. Sanırım burada ne kaçırdığını bilen tek kişi benim. Oh pekala … Eminim bunu deneyimleyen tek kişi ben değilim. Belki de bir kariyer hamlesinde sevdiğiniz bir telefonu kaybettiniz. Seni anlıyorum Numaramı bırakırım böylece rahatlayabiliriz, ama muhtemelen bana asla ulaşamazsın.