Spor ayakkabılarımı çektim ve asansöre binmeden önce bir dakikadan fazla sürmedi. Ada hayatı o kadar gayri resmi ki, kendimi tamamen evimde hissettim. Restoran, caddenin karşısındaydı, otele kısa bir mesafede, en iyi koltukları işgal edenler okyanusun engelsiz manzarasının tadını çıkaracak şekilde inşa edildi.
Şimdiye kadar karanlık hale geliyordu, tropik kuşaklara aniden inen o garip karanlık, birisinin aniden güneş ile Dünya arasına bir perde düşürdüğünü düşündürüyordu. Ama bu gece tam bir dolunaydı, tıpkı uzun zaman önce Kimberly ile olduğum zamanki gibi. Evden uzaktayken benzersiz bir kişisel algı her zaman daha parlak bir şekilde parlıyor gibi görünüyor. Restorana girerken hâlâ Kimberly’yi düşündüğümü fark ettim.
Gideon ve Marla çoktan gelmişlerdi ve bir süre selamladıktan sonra, şef bize büyük pencereye bakan bir masaya kadar eşlik etti. Bize okyanusun geniş bir manzarasını sağladı. Ayın soluk ışığında, dalgalar rüzgarın müziğiyle dans ediyor gibiydi.
Güzel bir yer seçtin dedim.
Sadece en iyinin tadını çıkarmanı istiyorum, diye cevapladı Gideon.
Romantik, değil mi? dedi Marla.
Özellikle romantik diye cevapladım. Aslında bugün erken saatlerde
Romantik bir durumu hatırlıyordum.
Kulağa ilginç geliyor, Gideon’da yayınlanmış, bu neredeyse hiç tartışmadığınız bir alan. Sanırım her zaman kendi başınıza halledebileceğiniz veya başkalarıyla tartışamayacak kadar özel bir şey olduğunu düşündünüz. Yani, elbette, biz asla konuyu açmadık. Sakıncası yoksa ne düşünüyordun?
Oh, pek değil, garson göründüğünde söylemeye başladım.
Sizi tekrar görmek güzel efendim, garson Gideon’a hitap etti. Seni özledik.
Son birkaç aydır oldukça meşguldüm Jarvis, ama daha sık ziyaret edeceğime söz veriyorum.
Harika, efendim, ışınlanmış Jarvis. Akşam yemeğinin ne zaman servis edilmesini istersiniz efendim?
Hikayenin geri kalanını okumak için http://www.spiritual-simplicity.com adresini ziyaret edin.
GIPHY App Key not set. Please check settings