Eyalet konusu olmamalı

CII bugün APMC (Tarımsal Ürün Pazarı Komitesi) Yasasında Reformlar ve Güney Eyaletlerindeki etkisi üzerine bir Seminer düzenledi. Bu, CII-Güney Bölgesi, Tarım İşletmeciliği Alt Komitesi’nin bir girişimidir. Bu vesileyle konuşan Uluslararası Tarımsal Pazarlama Derneği Başkanı Shankarlal Guru, Tarım sektörünün, ekonomiyi politika yapıcıların beklediği daha yüksek bir büyüme oranına götürmesine yardımcı olmak için ilgili Eyalet hükümetleri tarafından acil reformlara ihtiyaç duyduğunu söyledi, ancak Bu önemli sektördeki reformlar için kapsamlı bir gündem henüz ortaya çıkmadı. Bu nedenle, Tarımın bir devlet konusu değil, merkezi bir konu haline gelmesi ve dolayısıyla onu siyasete yabancılaştırması gerektiğine dikkat çeken Guru, dedi. Sözleşmeli çiftçilik, teknolojinin ve modern uygulamaların tarım sektörüne getirilmesine yardımcı olacağı için teşvik edilmelidir.

Hindistan’ın her eyaletindeki APMC Yasası, tüm tarım ürünlerinin yalnızca hükümet tarafından düzenlenen pazarlarda satılmasını gerektirir. Bu piyasalar, aracılar tarafından alınan komisyon ve ücretlere ek olarak alıcılara önemli vergiler uygular, ancak genellikle fiyat keşfi, derecelendirme veya inceleme gibi alanlarda çok az hizmet sunar. Bu düzenlemenin önemli bir etkisi, özel sektör işleyicilerinin ve perakendecilerin işletmelerini doğrudan çiftçilerle veya diğer satıcılarla entegre edememeleri ve süreçteki aracıları ortadan kaldırmasıdır. Çiftçiler ayrıca alıcılarla yasal olarak sözleşme yapamazlar. Bu, çiftçilerin iyileştirmeleri için hiçbir teşvik bırakmaz ve gıda işleme sektöründeki özel ve yabancı yatırımları engeller.

Ayrıca dinleyicilere CII-Güney Bölgesi Agri İşletme Alt Komitesi Başkanı ve İcra Kurulu Başkanı – Agri, ITC Ltd. Sayın Sivakumar da hitap etti. Kıtlık ekonomisinden tahıl fazlası olan bir ekonomiye yelken açtıktan sonra, Merkezdeki ve Eyaletteki Hükümetlerin Hindistan’da tarımı ilerletmek için kapsayıcı büyüme ihtiyacını kabul etmeleri önemlidir. Günün tartışmasının bağlamını belirleyen Sivakumar, ülke nüfusunun yaklaşık% 57’sini istihdam etmesine rağmen tarımın Hindistan’ın GSYİH’sına% 27 katkıda bulunduğunu vurguladı. Bu çarpıklık, tarımı kazançlı bir istihdam kaynağı haline getirmiyor ve bu nedenle, küresel bakış açısına uygun olarak Hindistan’ın tarımsal ihracat sektöründe fırsatlar yaratması gerekiyor. Sözleşmeli çiftçilik ve perakende zincirlerine ve işleme birimlerine doğrudan pazarlama, saatin ihtiyacı olduğunu söyledi. Alternatif pazarlama mekanizmaları gerektiren bu ihtiyaçlara ayak uydurmak için düzenlemeler gerekmektedir. Bu nedenle APMC Yasasında reformların çeşitli alanlarda tavsiye edildiğini de sözlerine ekledi.

Hindistan Yönetim Enstitüsü-Bangalore’den Prof. S. Raghunath, “Devlet Politikalarını ortaya çıkan yeni pazarlama modelleriyle uyumlu hale getirme” konulu bir sunum yaparak, tarımsal üretim için etkili ve verimli bir dağıtım sistemine ve arz-talep şeffaflığının sağlanmasına olan ihtiyacı vurguladı. APMC Yasasının temel amacı çiftçilerin çeşitli aracılar tarafından sömürülmesini önlemek olduğundan, Yasada tarımın ve tarımsal tedarik zincirinin değişen çehresiyle reformlar yapılması gerekiyordu, Prof Raghunath. Hindistan, küresel üretimin toplam% 15’lik payıyla dünyadaki en büyük sebze üreticisidir. Dünya meyvelerinin% 8’i Hindistan’da üretiliyor ve dünya pazarında ikinci sırada. Raghunath, buna rağmen Hindistan’da% 40 gibi yüksek bir kümülatif israf olduğunu bildirdi. Yetersiz altyapı ve organize tedarik zincirinin olmaması böyle bir eşitsizliğin ana nedeniydi, dedi. Bu nedenle, bu sektördeki reformların ekonomideki gelişmenin hızına yetişmesi gerekiyor ve sektördeki organize oyuncuların aracılıktan uzaklaşması ve katılımı boşlukları ortadan kaldıracaktır.

Merkez devletlerden APMC Yasasını değiştirmelerini istiyor

Çiftçilerin ürünlerini doğrudan sanayiye satmalarına, çiftçiliğe sözleşmeli ve özel sektörde ve kooperatif sektörde rekabetçi pazarlar kurmalarına izin verecek bir hareketle Merkez, eyalet hükümetinden Tarımsal Ürün Pazarlama Yasasını değiştirmesini istedi.

Mevcut Yasaya göre, işleme endüstrisi doğrudan çiftçilerden satın alamaz. Çiftçinin herhangi bir üretici ile doğrudan sözleşme yapması da kısıtlanmıştır çünkü ürünün düzenlenmiş pazarlardan kanalize edilmesi gerekmektedir. Bu kısıtlamalar çiftçilerin, ticaretin ve sanayilerin caydırıcı etkisine sahiptir.

Hükümet, yakın zamanda, tarımsal pazarlama altyapısının geliştirilmesi / güçlendirilmesi, derecelendirme ve standardizasyon başlıklı bir merkezi sektör programını onayladı.

Plan kapsamında, krediye bağlı yatırım sübvansiyonu, tarımsal emtiaların pazarlanması ve mevcut tarımsal pazarların güçlendirilmesi ve modernizasyonu, toptan satış, kırsal dönemsel veya aşiret bölgelerinde genel veya emtiaya özgü altyapının sermaye maliyeti üzerinden sağlanacaktır.

Plan, tarım piyasalarıyla ilgili eyalet hukukundaki reformlarla (APMC Yasası) bağlantılıdır. APMC Yasasını değiştiren eyaletlerde yeni program kapsamında yardım sağlanacaktır.

Merkez, eyalet hükümetlerinden, planın uygulanabilirliği konusunda reform yapan devletleri bilgilendirmek için APMC Yasasında gerekli değişikliklerin yapılıp yapılmadığı konusunda bilgi vermelerini istedi.

Merkez ile birlikte endüstri, tarımsal emtia ticaretinin büyümesini kısıtladığı için APMC Yasasında yapılan değişiklikle de ilgileniyor.

İç ticarete ilişkin politika rejimi özellikle kısıtlayıcıdır. PHDCCI, tarım sektörünün kıtlık döneminde uygulamaya konan çok sayıda kontrol tarafından engellenmeye devam ettiğini söyledi.

Bu arada hükümet, merkezi olmayan bir buğday ve pirinç tedarik sisteminin Kamu Dağıtım Sistemini daha uygun maliyetli hale getireceğini söyledi.