Yutulma Korkusu

Roger, 33, başarılı bir mühendis. Tek çocukla evli olan Roger, evliliği dağılmakta olduğu için beni aradı. Karısı Laura, geçenlerde ona, yardım almadıkları takdirde evliliğin bittiğini söylemişti. Ona artık dayanamayacağını söyledi.

Roger ve Laura, benimle ilk telefon görüşmelerinde telefondaydılar. Laura onun için sorunun ne olduğunu anlattı.

Roger asla yanımda değil, kızımızın yanında değil. Sadece kendi işini yapıyor ve başkalarının neye ihtiyacı olabileceğini düşünmüyor. Eğer üzülürsem ya da sinirlenirsem, tamamen geri çekiliyor ve düzeltmemi bekliyor. Her seferinde günlerce geri çekilebilir ve evin etrafındaki enerji berbattır. Kendime bakmaya çalışıyorum ama onun olumsuzluğunun etrafında olamıyorum.

Üstelik, ondan bir şey yapmasını istersem, ya yapmayı reddetti ya da yapacağını ve sonra yapmayacağını söylüyor ya da alt üst oluyor. Yaptığı işten dolayı yetkin olduğunu biliyorum ama kesinlikle evde yetkin davranmıyor. Benimle gerçekten ilgilendiği tek zaman, tamamen geri çekildiğim zamandı. Ondan bir şey istersem geri çekilir. Artık böyle yaşayamam!

Roger, dedim, Laura’nın neden bahsettiğini biliyor musun?

Ne hakkında konuştuğunu biliyorum ama o şekilde görmüyorum. Her zaman benden bir şey istiyormuş gibi hissediyorum. Sonunda çok eleştirildiğimi ve kapana kısıldığımı hissediyorum. Kapana kısılmış hissetmekten uzaklaşmak için kapattım.

Evlilikten çıkmak istediğine göre hala böyle hissediyor musun?

Bunu sorman çok komik. Hayır. Çıkmak istediğini söyler söylemez, ona karşı bütün hislerim geri geldi. Çözemiyorum!

Roger, seninle ebeveynlerinden biri mi yoksa ikisi mi kontrol ediyordu?

Evet annem. İnanılmaz derecede kontrolcüydü.

Ve ona direnmenin çeşitli yollarını öğrendiniz mi?

Evet! Roger gülüyor. Belli ki dirençli olmaktan zevk alıyor.

Roger’ın derin bir yutulma korkusu vardır. Birisi ondan bir şey ister istemez, kendini kaybetme korkusu harekete geçer ve otomatik olarak direnir. Diğer kişinin istediği her şeyi yapmak isteyip istemediğini kendine sormayı bile bırakmıyor. Ne istediğini veya neyin en yüksek hayrına sahip olduğunu düşünmeyi bırakmaz. Direniyor. Direniyor çünkü kontrol edilmemek onun için her şeyden daha önemli. Roger için kontrol edilmemek kendisini ya da başkalarını sevmekten daha önemlidir. Kontrol edilmemek onun Tanrısıdır.

Laura hepimizin yapabildiği zamanlarda kesinlikle kontrolcü olabilse de Rogers direnişine neden olmaz. Kendini ve başkalarını önemsemekten çok direnme tercihi küçük bir çocuk olarak başladı ve yetişkinliğe kadar devam etti. Roger için kontrol edilmemek sevmekten daha önemli olduğu sürece, Laura’nın yapabileceği hiçbir şey yoktur.

Asıl mesele Roger’ın kendisi için en iyisinin ne olduğunu düşünebilecek yetişkin bir parçasını asla geliştirmemiş olmasıdır. Lauras’ın istekleri karşısında, tıpkı annesine yaptığı gibi otomatik olarak direnen küçük bir çocuk yönünden hareket ediyor. Roger, sevgi dolu bir yetişkin benliği geliştirmek için gerekli olan içsel çalışmayı yapmaya istekli olana kadar, otomatik pilotta yanıt vermeye devam edecek ve Laura, onun tarafından sevilmediğini hissetmeye devam edecektir.

Durumun ironisi, Roger’ın direnişi tarafından kontrol ediliyor olmasıdır. Ne istediğine kendisi karar vermiyor ve istemiyor, sadece otomatik olarak direniyor. Direnmeyi seçtiğinin bile farkında değil.

Roger, Laura’yı kaybetmek istemediği için bazı içsel çalışmalar yapmaya istekliydi. İlk adım, direnişinin farkına varmaktı.

Roger, bunu otomatik olarak yapmaktansa bilinçli olarak direnmeyi seçmeni öneririm. Onu seçerek farkına varacaksınız. Bunu denemek mi istiyorsun yoksa buna da direnmek mi istiyorsun?

Roger güldü. Yapmasını istediğim şeyi yapmaya direnme arzusunu şimdiden hissedebiliyordu. Ama denemeyi seçti.

Birkaç ay içinde Roger direnmeyi seçtiğinin farkındaydı. Artık bunun pek eğlenceli olmadığının da farkındaydı. Bu onu mutlu etmiyordu. Roger, sevgi dolu olmasının, kontrol edilmeye direnmekten daha önemli olduğuna karar verdi. İyileşme yolundaydı.