Suyla temizleyelim mi

Banyo, pek çok insanın rahatsız olmadığı bir yer. Varsayım, bir gereklilik komisyonuna törenle katılmaya gerek olmadığıdır. Psikologlar, günah ve pislikle bilincimizin, banyo sorunlarıyla çok fazla uğraşmamızı engelleyen belirli bir gerilimle sonuçlandığına inanmamızı isterdi. Teori ayrıca, bu tür bir gerilimin konuşma kaybına veya gerginliği rahatlatan faaliyetlerde hoşgörüyle sonuçlandığını ve dolayısıyla birçok insanın banyo şarkıcısı veya okuyucusu olma eğilimini ortaya çıkarır. Dylan Thomas ünlü bir şekilde romanların tuvalet kağıdında serileştirilmesi gerektiğini söyledi, böylece tuvalet okuyucusu bazı edebi referanslar elde edebilir. Kir ve temizlik arasındaki ebedi savaşın yapıldığı bir yer olan banyo, evrimimizde her zaman biraz belirsiz bir konuma geldi. Temizlik ve hijyenin gerekliliği kabul edilirken, mantıklı tekniklerin geliştirilmesinde belli bir gariplik vardı.

Bu garipliğin arkasında, en azından Hristiyan dünyasında, pislikle ilgili dini kararsızlık olabilir. Hıristiyanlık, saf bir ruhu örttüğü takdirde, zaman zaman görünüşte kiri korumuştur. Peygamberlerin çoğu zulüm nesnesi olarak büyülenmiş ve kirliydi. Yoksulluğun sürdürülmesi, yoksulluğun gerekli eşlik ettiği temizlik ile gevşekliği daha da savundu. Aynı zamanda Hıristiyanlık da temizliğin tanrısallığın yanında olduğunu ve dışarıdan ve içeriden toplumun temizlenmesine ilham verdiğini söyledi. Borulu su eksikliği, soğuk hava, mazoşist bir kültür, hijyen sıkıntısı ve diğer faktörler, daha önceki zamanlarda korkunç kişisel hijyene neden oldu. Elizabeth İngiltere’sinde soylular, mavi ayda bir kez kirli suda banyo yaparlardı. Kokuyu maskelemek için birçok parfüm kullanıldı. Gece boyunca erkeklerle aynı yeri paylaşan saksılarda dışkılama ve idrara çıkma yapıldı. Sabah ritüeli, bu tür kapların pencereden dışarı atılmasından ibaretti, bu da kadınları yürüyüşe çıkarken pencerelerden uzak tutmanın şövalyeli bir geleneğiyle sonuçlanıyordu.

Bide, Avrupa’da uzun süre tuvalet sonrası abdest için kullanıldı. Tuvalet kağıdının kullanımı, özellikle ABD’de, hijyenik olmayan yolların nüksetmesine neden oldu, bu güne kadar hüküm süren bir gelenek. The Bathroom’de Cornell Profesörü Alexander Kira, erkeklerin dışkı lekeli pantolonlarında pelüş bir koltukta eğlenirken bir restoran masa örtüsündeki domates sosu lekesinden şikayet etmeye nasıl hazırlandıklarını alaycı bir şekilde yorumluyor. Suyun temizleyici bir ortam olarak kullanılmasının bir benzeri yoktur ve çok eski zamanlardan beri suya saygı duyulmakta ve günümüze kadar Hinduizm’de olduğu gibi vaftizin dalma ile gerçekleştiği Hıristiyanlıkta da kiri ve günahları temizleme aracı olarak görülmüştür milyonlar, sayısız nehirlerinde kutsal dalışlar yapar. Banyo, kişinin banyo yaptığı veya yıkandığı yer olduğundan, temizliğin önceliğinin sadece su için ayrılması gerekir.

Bugün, yokluğunun atalarımız için ölüm ve sakatlık anlamına gelen bilgilerle kutsanmış durumdayız. Patojenlerin ve mikrobiyal dünyanın keşfi, hijyenik olmayan yaşam tarzlarının nedenleri ve etkilerine dair anlayışımızda bir paradigma değişikliğine yol açtı. Tuvalet, ihtiyaç duymadığımız her şeyden vazgeçtiğimiz hijyenik bir yaşamın merkez üssüdür. Daha iyi bir yaşama elverişli bir şekilde atılması gereken şeyleri bir kenara atmamız medeni insanlar olarak bize düşüyor. Bu, uygun banyo malzemelerinin uygun şekilde kullanılmasını gerektirir, bu da kolayca yapılabilir bir şey. Bir dahaki sefere kendimizi temizlemeyi düşündüğümüzde, su olduğunu hatırlamalıyız. Ellerimizi ıslatmaktan çekinmemeliyiz. Ve işimiz bittiğinde kurutun.