Karanlıktan Nefret Ederdim

Pek çok çocuk gibi ben de gençken karanlıktan nefret ediyordum. Onunla ilgili her şeyden nefret ettim. Arkadaşlarla oynamak ve yeni şeyler keşfetmek için günün parlak güneşinde dışarıda olmayı sevdim, ama hayatımı kurtarmak için beni gecenin karanlığında yürüyüşe çıkaramadın. Bodrumda oyuncaklarım ve kardeşlerimle oynamayı çok seviyordum ama karanlığa ilk giren ve ışıkları yakan kişi olmamı sağlayamadınız. Karanlıktan nefret ettim. Beni her şeyden çok korkuttu

Sanırım karanlıkla ilgili beni rahatsız eden en büyük şey, benim için alışılmadık ve bilinmeyeni temsil etmesiydi. Gün ışığında etrafımı görebiliyordum. Tüm görülecek şeyleri görürken yürüyebilir, koşabilir ve keşfedebilirdim. Karanlığın hayattaki potansiyel tehlikeleri ve korkutucu şeyleri saklamanın bir yolu vardır ve ben bundan hoşlanmadım.

Benim çocukluğumla ilgili başka biri var mı? Başka yetişkinler karanlıkta korktuğunu hatırlıyor mu? Dört çocuğum olduktan sonra, karanlıktan korkmanın çocuklar arasında oldukça yaygın olduğunu öğrendim. Karanlığın bilinmezliğini sevmezler ve kelimenin tam anlamıyla, etraflarında ne olduğunu görmekten alıkonulmaktan hoşlanmazlar. Elbette, ben büyüdükçe, karanlık korkum, ışıkta görebildiğim şeylerin karanlığa döndüğünde hala orada olduğunu öğrendiğim için büyük ölçüde azaldı. Karanlıkta beni rahatsız edecek fazladan hiçbir şeyin olmadığını fark ettim.

Çocuklarımın karanlık korkusunu yenmelerine yardım etmeye çalışıyorum. Günün sonunda karanlığın yerleşmeye başlamasıyla birlikte aile olarak kısa yürüyüşler yapıyoruz. Konuştuğumuz sürece ve başka biriyle elini tutabildikleri sürece sorun yok. Karanlık korkusu ile yalnız kalma korkusu arasında derinden bağlantılı bir şey olduğunu fark ettim. Bu yüzden yalnız olmadıklarını pekiştirerek karanlık korkularını kırmaya çalışıyorum. Çocuklarımın birbirleriyle yatak odalarını paylaşması, karanlık korkularını yenme sürecinde onlara büyük ölçüde yardımcı oldu. Bir odada iki kişi varken hiçbir şey korkutucu değildir ve genellikle biri ayağa kalkar ve korku karşısında güçlü olur.

Tüm bunları, hayatın korkulacak şeylerle dolu olduğunu söylemek için yazıyorum. Bununla birlikte, karanlık veya yalnızlık gibi şeylerin bizi etkilemesine nasıl izin vereceğimiz bizim seçimimizdir. Üstesinden gelebiliriz veya korkularımızın üstesinden gelmeyi öğrenebiliriz. Hayatın karanlıktan veya başka bir şeyden korkarak harcamak için çok kısa olduğunu söyleyebilirim.