Bir İncil Danışmanından İtiraflar

1960’ların sonlarında Hristiyan olduğumda benim danışmanlık görüşlerim herkesle aynıydı, yani yardıma ihtiyacınız olursa telefon rehberinin sarı sayfalarını çıkarır, bir danışmana bakar ve bir randevu alırsınız. Danışmanlık türüne veya danışmanların kimlik bilgilerine çok az saygı gösterildi veya hiç verilmedi. 1970’lerin başlarına kadar, danışma ile dürüstlükle iyiliğe karşı dürüst İncil danışmanlığı arasında büyük bir ayrım olduğunu görmeye başladığımda Jay Adams’la tanıştım.

1986’da gerçek bir Hristiyan okulu aracılığıyla derece programımı tamamlamak için Liberty Universitys School of Lifelong Learning’e kaydoldum. İlk materyal setimi ve kasetlerimi açtığımda ve Psychology 101’i almak için oturduğumda ne kadar heyecanlandığımı hatırlıyorum. Kısa süre sonra, eğitmen Freud, Skinner ve Rogers kisvesi altında öğretmeye başladığında kalbimin battığını hatırlıyorum. Tanrıların gerçeği. Liberty’nin bana sunduğu her şey vaftiz edilmiş hümanizm olduğu için ihanete uğramış hissettim. Liberty Üniversitesi hatalı bir ön varsayımla çalışıyordu, yani tüm gerçek Tanrı’nın gerçeğidir. Kutsal kitap tarafından yapılan incelemeden geçmeyen hakikati anlamada başarısız oldular hakikat değil. Özgürlük, liderleri seküler dünya teorilerine uyum sağlamaya ve böylece teistik bir psikoloji üretmeye çalıştıklarında kendilerini mahkum etti.

İncil danışmanlığının başarısı veya başarısızlığı ön varsayımlarıyla başlar. Cornelius Van Til, ön varsayımcılığı, gerçekliğin mantıklı bir yorumunu yapmak için üstlenilmesi gereken nihai bir düşünce kategorisi veya kavramsal bir çerçeve üzerindeki ısrar olarak tanımladı. Başka bir deyişle, Tanrı’nın var olduğunu ve İncil’in doğru olduğunu imanla kabul eder ve ona bağlı kalmanın sonuçlarını anlar.

İncil danışmanlığında temel ön varsayımlardan bazıları nelerdir? Başlangıç ​​olarak, danışmanlık sorunları teolojik meselelerdir çünkü hayatımız Tanrı’nın önünde yaşanır. Bu, psikolojinin Tanrı olmadığına dair temel varsayımının antitezidir. İki modeli öne çıkaran tek bir fark varsa, birinin Tanrı’yı ​​kabul etmesi ve diğerinin kabul etmemesidir. Ayrıca, kalp davranışı yönlendirir ve tüm danışmanlık sorunları kalp sorunlarıdır. Bu, tüm davranışların doğru veya haksız olduğunu, sağlıklı veya sağlıksız olmadığını; ve kesinlikle psikolojik sapkın duygular ne iyi ne de kötü değildir, sadece var olurlar. Dahası, insanın doğası hakkındaki görüşleri, davranışı anlamak ve İncil’deki çözümler sunmak açısından kritiktir. İnsan ahlaksızsa ve davranışı günahın sonucuysa, İncil danışmanı çözümler, umut ve bir tedavi sunabilir. Günah yoksa, indirgemecilik bir ön varsayım haline gelir ve tüm davranışlar kimyasal dengesizliklere, hastalıklara veya diğer belirsiz dürtülere indirgenir.

İncil danışmanlığı, insanın kalbinin duygularının ve davranışlarının merkezinde olduğunu öğretir. Yeremya 17: 9-10, “Yürek her şeyden önce aldatıcıdır ve tedavinin ötesinde. Onu kim anlayabilir? Ben RAB yüreği araştırıyorum ve bir adamı yaptıklarına göre ödüllendirmek için zihni inceliyorum. . ” Kalp ve vücut arasındaki birliktelikten dolayı kalp vücudu etkiler. Buna dublekslik, maddi ve manevi bir birliktelik denir; bu nedenle psikosomatik hastalıkların kaynağı. Beden ayrıca kalbe kısıtlamalar getirerek de kalbi etkileyebilir (Matta 26:41). Tabii ki günah hepimizi bir dereceye kadar anormallikle etkiledi.

Adamın davranışını anlamak için temel olan şey, alışkanlığın yapısıdır. Alışkanlık, sık sık tekrarlama yoluyla kazanılan bir davranış kalıbıdır. Tanrı hepimizi alışkanlık yapma kabiliyetiyle kutsadı. Alışkanlıklar hem öğrenilmiş hem de öğrenilmemiş davranış olabilir. Sonuç olarak, günahkar alışkanlık kalıpları kolayca geliştirilir çünkü insan alışılmış bir günahkardır. Günahkar alışkanlıkları kırmak, ancak erteleme / koyma dinamiği kullanılarak başarılabilir. Danışan, günahkar alışkanlıkları Tanrısal davranışla değiştirmelidir. Bazı günahkar alışkanlıklar insanlar için tüketen bir yaşam tarzı haline gelebilir. Aşağıdaki günahkar alışkanlık kalıplarından bazıları danışanlarda yaygındır:

1. Keder: Keder bazen bir danışanı normal bir şekilde çalışamadığı yere sabitleyebilir. I Samuel 15: 35-16: 1, tanrısal bir adamın kederin üstesinden gelindiğine dair güzel bir örnek verir: Ve Samuel, ölüm gününe kadar Saul’u görmeye gelmedi: yine de Samuel, Saul için yas tuttu ve Rab, ona tövbe etti. Saul’u İsrail’in kralı yaptı. Ve Rab Samuel’e dedi, Saul için ne kadar yas tutacaksın, onun İsrail üzerindeki hükümdarlığını reddettiğimi görünce? Boynuzu yağla doldurun ve gidin. Danışana duygularla yaşamamayı öğretmek, uzun süreli kederden muzdarip biri için önemlidir. Genellikle basit bir yap ve yap işi gereklidir.

2. Depresyon: Hayatta sık sık denemeler yaşayan insanlar depresyonla karşılaşacaklardır. Her yönden sıkıntılıyız ama yine de sıkıntılı değiliz; şaşkınız ama çaresizlik içinde değiliz; Zulüm gördü, ama terk edilmedi; aşağı atıldı ama yok edilmedi, II Korintliler 4: 8-9. Depresyonla uğraşırken sunum, performans ve ön koşullama problemlerini ayırt etmek önemlidir. Kişinin nasıl hissettiği yerine ne yaptığına çok dikkat etmelisiniz. Herkes ara sıra kendini kötü hissedecektir, bu nedenle danışmanın yoldan çıkmaması zorunludur.

3. ADD / DEHB: Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu, bilimde temeli olmayan, yaygın olarak teşhis edilen bir hastalıktır. Kötü davranışın ampirik gözlemlerini kullanan öznel bir teşhis. İtaat, ADD / DEHB ile ilgili temel sorundur ve danışanların davranışlarını İncil terminolojisini kullanarak etiketlemek önemlidir. Günahkar uygulamaların bir listesini yapmak, bunların yerine hesap verebilirlikle birlikte tanrısal olanları koymak bu türden kişiler için yararlıdır.

4. Korku: Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB), kökleri korkuya dayanan tekrarlayan bir düşünce modelidir. Korku, belirli bir acı veya tehlike beklentisiyle deneyimlememiz için Tanrı tarafından bize verilen bir duygudur. Tanrısal korku bizi tehlikeden korur. Ancak tehlikenin olmadığı bir durumdan korkmak veya endişelenmek günahtır. Tanrısız korku, danışanın yaşamında birçok şekilde olabilir ve her zaman kendine yönelik ve şüphelidir. Korkuyu sevgiyle değiştirmek, danışanın sevgi dolu şeyi yapmaya odaklanmasını sağlamak ve ayrıca kurban zihniyetini kırmak, kişinin irrasyonel korku uygulamasının üstesinden gelmesine yardımcı olur.

İncil doktrini ve affetme pratiğini kullanmak, birçok durumda etkili danışmanlığın aracıdır. Danışanlar sık ​​sık derinlerde yatan bir acıya kapılırlar ve bağışlanma elde etmek veya bağışlamak için kutsal yazıdaki süreci takip etmeyi reddederler. Romalılar 12: 18-19, “Mümkünse, size bağlı olduğu sürece herkesle barış içinde yaşayın. İntikam almayın dostlarım, Allah’ın gazabına yer bırakın, çünkü yazılmıştır: O benimdir intikam almak için; geri ödeyeceğim diyor Rab. ” “A Theology of Christian Counseling” te Jay Adams, adamın en büyük ihtiyacının affetmek olduğunu ve danışmanların anlaması için daha önemli bir konu düşünemediğini söyledi. Nitekim, konuyu tartışmak için yaklaşık 50 sayfa harcadı; diğer konulardan çok daha fazlası. Danışanlarda affedici bir tutum geliştirmek, onları suçluluk ve acıdan kurtarmada hayati önem taşır.

Adams, Pavlus’un II.Timoteos 4: 16’da sahip olduğu kalp bağışlamasından bahseder. İlk cevabımda, hiçbir insan yanımda durmadı, ama tüm insanlar beni terk etti: Tanrı’ya, bu onların sorumluluğuna yüklenmemesi için dua ediyorum. İsa Markos 11: 15’te bundan söz etti, Ve dua etmeye kalktığınızda, affedin, eğer herhangi birine karşı geldiyseniz, cennetteki Babanız da sizi suçlarınızı bağışlasın. Stephen bunu Elçilerin İşleri 7: 60’ta gösterdi, Ve diz çöktü ve yüksek sesle ağladı, Lord, bu günahı onların sorumluluğuna bırakma. Bu, İsa’nın Luka 6: 28’deki sözlerinin mükemmel bir örneğiydi: Seni lanetleyenleri kutsa ve seni umutsuzca kullananlar için dua et. Romalılar 12: 19’a göre, danışanlara kalp bağışlaması kavramını öğretmek, kırgın tarafın meseleyi Tanrı’ya devretmesine yardımcı olur. Bu, özellikle rahatsız olan taraflar arasında uzlaşma mümkün olmadığında önemlidir.

İncil danışmanının gerçeğin ve tanrılığın el ele olduğunu ve ikisini boşamanın mümkün olmadığını anlaması önemlidir. Sonuç olarak, İncil danışmanları, eğer hedefleri danışanların Tanrı’yı ​​memnun etmesini sağlamaksa ilahiyatçı olmalıdır.