Skolyoz: Gerçekler

Tıbbi terimlerle, omurilik, merkezi sinir sisteminin uzantısı olarak işlev gören ince, tübüler bir demet veya sinir ağıdır. Omurilik, beyinden vücudun geri kalanına sinirsel mesajların “iletim hattı” olarak işlev görür. Omurilik, sinirleri koruyan kemikli bir yapı olan vertebral kolon ile çevrelenmiştir. Genellikle omuriliğin normal şekli tersine çevrilmiş bir ‘S’ olacaktır. Omurganın kemikli kaplaması aynı zamanda kişinin dik durmasına ve tüm vücut dengesini korumasına izin veren bir destek veya yapı görevi görür.

Vücudun diğer bölümleri gibi, omurga da bazı hastalıklara eğilimlidir. Bu tür bir hastalık, omurganın rotasyonel ve lateral eğriliği veya deformitesini içeren bir durum olan skolyoz olarak adlandırılır. ABD sağlık istatistiklerine göre, 1.000 Amerikalıdan yaklaşık 5’inde skolyoz veya konjenital omurga deformitesi, nöromüsküler problemler ve uzuv uzunluğu eşitsizliği gibi omurga ile ilgili diğer sorunlar var. Omurga ve merkezi sinir sistemi ile ilgili diğer rahatsızlıklar, spina bifida, serebral palsi, spinal musküler atrofi ve kas distrofisidir. Skolyoz vakalarının yaklaşık% 80’i idiyopatik olarak kabul edilir, yani rahatsızlığın nedeni bilinmemektedir. İdiyopatik hastalar, tamamı kişinin yaşına göre dört ayrı kategoriye ayrılır. İnfantil idiyopatik hastalar için yaş aralığı üç yaş ve altındadır; juvenil idiyopatik hastalar üç ila dokuz yaş arasında olacaktır; ergen hastalar on ila on sekiz yaşları arasında olacaktır; ve yetişkinlik aşaması, genellikle yaklaşık 24 yaşında olan bireyin iskelet olgunluğundan hemen sonra başlar. Mevcut verilere dayanarak, skolyozun ailelerde geçebileceğini söylemek güvenlidir, bu da, söz konusu rahatsızlığı olan ailesinin yakın üyeleri varsa, bir kişinin bu hastalığa yatkın olabileceği anlamına gelir.

Skolyozun gözle görülür belirtileri nelerdir? Bir kişi, belirgin, kalkık bir kalça sergiliyorsa bu omurga deformitesine sahip olabilir; düzensiz bel; farklı göğüs kafesi yükseklikleri; farklı omuz yükseklikleri; doğrudan pelvisin üzerinde ortalanmamış bir kafa; kıllı yamalar, renk değişimi ve gamzeler dahil omurgadaki deri değişiklikleri; ve tüm vücudun belirli bir tarafa eğilmesi.

Ayrıca ameliyat gerektirebilecek ciddi skolyoz vakaları da vardır. İlerlemede artan omurga deformiteleri, düzenli olarak ağrıya neden olan eğriler, nefes alma gibi fizyolojik fonksiyonları etkileyen eğriler, bunlardan birkaçı cerrahi tedavi gerektirebilecek durumlardır. Skolyoz cerrahisi genellikle spinal füzyon adı verilen prosedürü gerektirir. Skolyozlu herkesin ameliyata ihtiyacı olmasa da, skolyozun etkilerini hafifletmek için ortopedi doktoru ile kontrol yaptırmak çok önemlidir. Omurganın doğru şekilde hizalanması sadece kişinin duruşu için değil, aynı zamanda iyi bir fiziksel koordinasyon için gerekli olan sinirsel uyarıların doğru iletimi için de önemlidir.