Depresyonun Yaşlılık Çağı Geliyor

Yaşla birlikte, eski söze göre bilgelik gelir. Uzun yıllara dayanan deneyim ve daha uzun yıllar süren derinlemesine düşünme ve kendini yansıtma, sözde insanların yıllar içinde çok daha akıllı olmalarına neden oluyor. Bu bilgelik ve bilgi zor kazanılmıştır, ömür boyu süren sıkı çalışmalardan ve hayatın insanlara düzenli olarak getirdiği stres ve baskı ile yüzleşmekten kaynaklanmaktadır. Kabul edilirse, bu bilgi ve bilgeliğin çoğu göz ardı edilme eğilimindedir ve bazı durumlarda mevcut durumla tamamen alakasız olabilir, ancak bu kadar kolay göz ardı edilmemelidir. Bununla birlikte, son zamanlarda yapılan bir dizi araştırmaya göre, depresyon ve intihar da yaşla birlikte geliyor gibi görünüyor. Öyle görünüyor ki, “bebek patlaması” nesli yaşlandıkça sayının artması beklenirken, eski nesillerin kendi canlarını alma olasılıkları daha yüksek.

Yaşlılar, istatistiksel olarak, genel halkın intihar etme olasılığı en yüksek kesimidir. Amerika Birleşik Devletleri genelinde istatistikler bunu sert bir gerçek olarak kanıtlıyor ve sadece bir tür geçici trend değil. 100.000 kişide 11 olan oran oldukça düşük görünse de, gerçekten değil. ABD’nin göreceli nüfusu bir kez düşünüldüğünde, her 100.000 kişi için 11 intihar vakası, kabaca, her yıl ortalama New York City bloğunda 11 kişinin kendi hayatını kaybetmesine eşit olabilir. Bu istatistiğin yalnızca yaşlıları (60 yaş ve üstü) kapsadığını ve intihar istatistikleri olan diğer bölümleri kapsamadığını unutmayın. Bu istatistik yalnızca kaba bir tahmindir ve bazı kuruluşlar, sayıyı her 100.000 kişi için 14 olarak daha doğru olarak koymaktadır.

Ancak, endişe verici vakaların sayısı buradaki tek endişe değil. Dikkate değer başka bir şey de, çoğu önleme programının gerçekten yaşlılara ulaşmamasıdır. İnsanların intihara meyilli düşüncelerin üstesinden gelmelerine yardımcı olmaya adanmış çoğu telefon hattı, duygusal kriz yaşayan kadınlar ve akademik baskı altında ezilen üniversite öğrencileri gibi yüksek baskı durumlarında genç grupları hedefliyor. Bu gruplara milyonlarca dolar harcanmakta, genç yetişkinler ve gençler hükümetin soruna ayrılan 84 milyon dolarlık bütçesinin birincil hedefidir.

Bazı gruplara göre, ABD’deki yaşlılar için görece endişe eksikliği daha yüksek intihar oranlarına yol açmıştır. İnsanların ailelerinde yaşlıları gerçekten ziyaret etmek için gittikçe daha az zaman bulmaları, istihdam olanaklarının genç çalışanlar lehine kapatılması ve genel bir işe yaramazlık hissinin başlamasıyla, işler genellikle kasvetli görünüyor – en azından görüşe göre depresif yaşlıların. İş yerinde üretken olmaya aşırı değer veren bir kültürde, emekli olmak genellikle istenmeyen bir durum olabilir ve bazen depresyona neden olabilir.

“Baby boomer” kuşağı yaşlılık dönemine girerken bu vakaların sayısının artmasıyla ilgili endişeler var. Başka bir endişe, psikolojik durumun gerçekte ne kadar az teşhis edildiği şeklinde gelir. Doğru şekilde teşhis edilmeyen veya tedavi edilmeyen durumu yaşayan, belirtileri görmezden gelen veya tamamen habersiz olan pek çok insan var. Şu anda bazı kurumlar, sorunun olası belirtilerini tespit edebilmek ve bunları uygun kurumlara rapor edebilmek için posta taşıyıcıları gibi yaşlılarla düzenli temas kuran devlet çalışanlarını eğitiyor.