Terapi Rahatsız Edici Olduğunda

Amerika Birleşik Devletleri’nde yaşayan birçok insan, yaşamlarında karşılaştıkları sorunlar için danışmanlık almak için psikoterapi görmektedir. Psikoterapi, insanların yaşamdaki problemleriyle başa çıkmalarına yardımcı olmak için psikoterapistler tarafından kullanılan kişilerarası ve ilişkisel müdahale yöntemidir. Süreç sırasında, danışan genellikle terapistle özel bir bağ geliştirir, güvene ve anlayışa dayalı bir ilişki, çünkü hassas konular genellikle seanslar sırasında tartışılır.
Ancak, bir danışan ile bir terapist arasındaki bu özel ilişki bazen danışan tarafından terapiste ve / veya tam tersi duygusal bağımlılığa yol açar. İlgili her iki tarafın da birbirleriyle karşılıklı olarak karıştığı durumlar vardır, sorunlar ve bazen bir sevgili veya eşten ayrılmak, psikoterapistinizle olan ilişkinizi bitirmekten daha kolay görünen hayatlar vardır. çünkü terapist onlara tedaviyi bırakmamalarını tavsiye edecekti.
Geçenlerde bir yazar denedi ve yedi yıllık yoğun terapiye dönüşen basit bir yazma tıkanıklığı vakasıyla başlayan bir tedaviyi bitirmeyi şaşırtıcı derecede zor buldu. Her şey bir kitap yazma sözleşmesini eline aldığında başladı ve bunu yazmakta zorlandığını fark etti. Terapiyi çok yararlı buldu ve ikinci bir romanı bitirmeyi başardı. Hatta kocasıyla ilişkisinin geliştiğini bile hissetti. Ancak, tedaviyi bitirmeye karar verdiğinde, terapisti şiddetle direndi ve bu onu üzdü: “Neden terapiye ihtiyacım var?” Diye bilmek istedi, “iyi hissediyorsam?”
Bu durum birbiriyle ilişkili iki kafa karıştırıcı soruyu gündeme getiriyor: Terapistinize veda edecek kadar sağlıklı olup olmadığınızı nasıl anlarsınız? Ve bir terapist bununla nasıl başa çıkmalı?
Bir düşünün, iyi bir terapistin nihai amacı, danışanlarını mümkün olan en kısa sürede hizmetlerinden bağımsız hale getirmektir. Sizi terapiye iten şey ne olursa olsun, örneğin depresyon, anksiyete, ilişki sorunları, adını siz koyun, sonsuza kadar terapistinize bağlı kalmamalısınız. Terapist veya danışan hoşuna gitsin veya gitmesin, iyi bir terapi sona ermelidir.
Fakat hasta terapiyi ne zaman bitireceğini nereden biliyor? Danışan, durumun ne zaman tedavi edileceği veya tedavi edileceği konusunda terapistin insafına mı kalmıştır?
“Tedavi” terimi bile belirsizdir, çünkü hayatımızın her gününü ele almamız gereken sorunlar her zaman olacaktır. Müşteri için en önemli şey, kaçınılmaz olarak ortaya çıktığında sorunların üstesinden gelebilmektir.
Başka bir dava, dokuz yıldır psikoterapi gören başarılı bir avukatla ilgiliydi. Terapisinin sebebi yön duygusunun olmaması ve yakın ilişkileri olmamasıydı. Ancak terapinin altıncı ve yedinci yılında, kendisinin ve terapistinin sadece zamanlarını boşa harcadıklarını hissetmişti. Terapi, spor salonuna gitmek gibi bir rutin haline gelmişti.
“Kötü bir şey olmamış değil,” dedi. “Hiçbir şey olmuyor.”
Gecikmiş bir psikoterapiden çok pahalı bir sohbet biçimi gibi görünüyor. Belki de kalmasının tek nedeni, terapinin özünde eşit olmayan bir ilişki olmasıdır. Danışanlar terapistlerine bağımlı olma eğilimindedir. Terapi ne kadar sorunlu ya da tatmin edici olursa olsun, bu yine de onu tamamen bırakmaktan ya da bilinmeyen bir terapistle baştan başlamaktan daha tercih edilebilir.
Çoğu zaman, psikoterapi danışanları, terapistini bırakamayan bağımlı bir danışan gibi, tedaviyi başlattıkları için terapide sıkışıp kalabilirler; alıkoyan bir terapistle tedavi görürken sessizce acı çeken mazoşist bir müşteri; Sevilmeye hevesli narsist bir müşteri, terapistine meydan okumaktan korkar, vb.
Terapistlerin bir mola vermemesinin ve tedavinin durup durmadığını ya da işe yaramadığını sorgulamamasının nedeni aşağıdakilerden biri olabilir:
1.) Terapistlerin üzerinde çalışmanız için her zaman yeni konuları belirleyebilecekleri genel olarak coşkulu tutumları nedeniyle olabilir.
2.) Bazı terapistlerin hastalarını sürekli terapide tutmak için söylenmemiş ve doğuştan var olan bir finansal nedenleri olabilir.
3.) Çoğumuz gibi, terapistlerin de bazı hastaların tatmin ettiği karşılanmamış duygusal ihtiyaçları vardır. Bazı hastaları, bırakmakta zorlandıkları için ilginç, heyecan verici veya eğlenceli bulabilirler.
Periyodik olarak ilerlemesini değerlendirmek ve terapistten doğrudan geri bildirim istemek her zaman danışanın ayrıcalığına sahiptir. Aşağıdaki soruları sorarak da kendinizi değerlendirebilirsiniz:
1.) Hedeflerinize ulaşmaya ne kadar yakınsınız?
2.) Kendinizi ne kadar daha iyi hissediyorsunuz?
3.) İlişkileriniz ve işiniz daha tatmin edici mi?
Hatta yakın arkadaşlarınıza veya partnerinize sizde herhangi bir değişiklik görüp görmediklerini sorabilirsiniz. Bağımsız konsültasyon, özellikle daha iyi olduğunuzu düşündüğünüzde ve tedaviyi bitirmeyi düşündüğünüzde yardımcı olur, ancak terapist aynı fikirde değildir. Terapiye ara vermeyi öğrenin ve onsuz hayatın nasıl olduğunu görün.