Christopher ile Yaşamak

Mark Haddon, çok satanlar arasına giren ve hem Yılın Whitbread Kitabı hem de Whitbread Roman ödüllerini kazanan harika bir kitap yazdı. Onun bu kitabı hazırlarken Mark Haddon kendisi “?, yeryüzünde kim engelli bir onbeş yaşındaki çocuk hakkında okumak ister ki” diye bağırdı söylenir. Kitabını öne çıkaran, ödüller kazanan ve en çok satanlar arasına giren, tam olarak on beş yaşındaki engelli bir çocuk olduğunu bilmiyordu. Kitabın adı, “Gece Vaktinde Köpeğin Tuhaf Olayı ve çocuk Christopher’dır.”

Christopher otistik bir bilgidir. Dünyadaki tüm ülkeleri ve başkentlerini isimlendirebilir. Fotoğrafik hafızası ve matematik ve bilimde dehası var. Olağandışı zekasına rağmen, konuşma şekillerini hayal edemez, anlayamaz ve şakalarla ilişki kuramaz. Çok fazla insanın ve kendisine dokunan insanların olduğu yerlerden de hoşlanmaz. Otistik bilgili insanlar, hem otizmi olanlar hem de Savant Sendromu olanlar arasında ortak olan özellikleri sergiler. Otizm, Otizm Spektrum Bozuklukları grubu içinde bir gelişimsel bozukluktur. Bu durum esas olarak sosyalleşme, hayal gücü ve iletişimde bozulma ile karakterizedir. Savant Sendromu genellikle matematik, müzik, sanat ve ezberlenmesi alanlarında genel zeka ama olağanüstü dar istihbarat çok düşük ile karakterizedir.

Hikayede, Christopher’ın ailesi ayrılmıştır. Annesi, otistik bir çocuk sahibi olmanın talepleriyle artık baş edemediği için Christopher ve babasını terk etmeye karar verdi. Otizmi olanlar gibi özel çocuklara bakan ebeveynlerin stres düzeyi muhtemelen çoğu ebeveynden daha yüksek olabilir. Bunun temel nedeni, çocuklarının aynı yaştaki diğer çocuklara kıyasla özel talepleri, alışılmadık davranışları ve farklı yetenekleri olmasıdır. Bu çocuklar büyük olasılıkla iletişim kurmakta zorlanacaklar ve bu da olağandışı tepkilere neden olacak. Bunun bir örneği, otistik bir çocuğun görünürde bir sebep olmadan ağlaması ve kendine vurmaya başlamasıdır. Büyük olasılıkla, bir şey onun üzülmesine neden olmuştur, ancak nasıl olduğunu bilmediği için ne olduğunu aktaramaz. Duyusal entegrasyon sorunları olan bazı otistik çocuklar dokunmaya, baskıya, harekete ve sese aşırı duyarlı veya aşırı duyarlı olabilir. Bunlar yiyecek ve içecek bazı türlerine kısma ya da, tekrarlayan hareketler vurma ve çığlık mahal vermemek olarak anlamak bazen zor olan bazı davranışları gösterecektir. Bazıları ayrıca belirli rutinlere güçlü bir şekilde bağlı kalabilir ve yeni yerlerden veya insanlardan korkabilir. Bu çocukların ihtiyaçlarını karşılamak ve davranışlarıyla baş etmek kolay değildir ve bu nedenle çok fazla strese neden olabilir.

Otizm, bir çocuğun dünyasını büyük ölçüde sınırlayabilir. Güvenlikte gelişirler ve güvenliklerine tehdit olarak algıladıkları her şeyden kaçınılmalıdır. Ancak toplumun pek çok etken, durum ve talebi onları güvensiz kılıyor ve bunlarla uğraşmak zorunda kalmak onları çoğu zaman çok endişelendiriyor. Bilinçsiz ve kasıtsız olarak, otizmi olan çocuklar, anlayışlarına göre yeni veya yabancı olan her şeye karşı sürekli bir kaygı duygusu yaşarlar. Tıpkı kitapta olduğu gibi, Christopher kasabanın kendisine aşina olduğu bölgesini aşmak zorunda kaldığında, kendisini fiziksel olarak hasta ve korkmuş hissetti. Çoğu çocuğun aksine, otizmi olanlar yeni ortama veya durumlara kolayca adapte olamazlar. Daha önce bilmedikleri şeyleri anlamayı ve kabul etmeyi öğrenme süreci, daha yüksek düzeyde bir kaygı ile sonuçlanır.

Otistik çocuklara uyum sağlamak ve onlarla başa çıkmak gibi zor bir görev gibi görünen şeye rağmen, sadece çocukların kaygısını değil, aynı zamanda ebeveynlerinin stresini de azaltacak uygun yönetim konusunda çok şey çalışılmış ve yayınlanmıştır. Bilişsel Davranış Değiştirme, Davranış Değiştirme Teknikleri ve Çevresel Değiştirme Teknikleri gibi bazı yöntemlerin, otizmli çocukların uygunsuz davranışlarını değiştirmede ve öğrenme becerilerini geliştirmede etkili olduğu kanıtlanmıştır. Otizm dışında bileşik koşulları olan bazılarının, doktorların önerdiği şekilde ek tedaviye ihtiyacı olabilir. nedeniyle istemsizce önce de belirttiğimiz gibi olandan daha terapi gerekebilir kendi kendini koruma davranışlarında hapsolmak ile mutsuzluk da manik depresyon var Otistik çocuklar. Bu durumda bir psikiyatriste danışılması şiddetle tavsiye edilir ve diğer ilaçlar reçete edilebilir.

Christopher’ın hikayesi, ona çok fazla endişelenmesine neden olan zorlukların üstesinden gelebilmesi ve annesinin ona bakmak için geri dönmeye karar vermesiyle sona erdi. Tıpkı bu kurgusal romanda olduğu gibi, durumla başa çıkması gereken ailelerde stres ve kaygı ile başa çıkma açısından aynı şey gerçek hayatta da sağlanabilir. Uygun yönetim, ilaç veya tedavi yoluyla, ebeveynler ve otistik çocuklar arasındaki stres ve endişe etkili bir şekilde ele alınabilir.