İnternet tarihinin en büyük aldatmacası mı?

Bir süre orada İnternet ve World Wide Web büyük umut vaat etti. Kulağımıza tatlı sözler fısıldadılar, ötekileştirilenlerin, yeni demokrasinin, büyük eşitleyicinin sesi olma sözü verdiler.

Ama internetin yeni bir efendisi olduğu için öyle değildi. Hayır, Google değil. Hayır, Microsoft değil. Ve hayır, Sam Amca bile iyi değil. Onlar sadece bakıcılardır. Internets’in yeni efendisi, hiç olmadığı kadar büyük ve çok daha yaşlı.

Usta ile tanışın

Internets’in yeni ustası, tüm geleneksel ticari medyanın zincirini elinde tutan aynı ustadır.

Internets’in yeni ustası para ve güçtür. Para kazanma kapasitesi veya gücü artırma kapasitesi değil (her ne kadar bunlar kesinlikle iyi yan faydalar olsa da). Hayır, Internet’in yeni efendisi paralı, güçlü kolektiftir. Ana görüş, değerler ve davranışları aynı anda şekillendirip yansıtanlar.

Sanırım Internet’in askeri doğum yeri göz önüne alındığında bunu önceden görmeliydik. Ama sonra gençtik ve iyimserdik ve oğlum inanmak istiyorduk!

Biraz melodramatik mi? Belki. Ancak yine de oldukça doğru. Açıklamama izin ver…

Erken eşitlik vaadi

İnternet, askeri amaçlar için kurulmuş bir bilgisayar ağı olarak başladı. Uzun lafın kısası, World Wide Web sadece yapabildiği için başladı; İnternet onu barındırmak için oradaydı ve onu sunmak için teknoloji oradaydı. Her ikisi de sonunda demokrasinin yeni yüzü olarak müjdelendi, sessizlerin sesi oldu.

Elbette, o zorlu günlerde bile, Yeni Dünya Düzensiz teorisi çalışmalarına gerçekten bir anahtar atan bazı temel pratik ve teknolojik sınırlamaları kabul ettik. İlk olarak, dünya nüfusunun büyük çoğunluğunun bir bilgisayara erişimi bile yoktu, İnternet erişimi olan bir bilgisayara çok daha az. Aslında, yeni usta dizginleri ele geçirdikten sonra bile durum böyleydi (ve muhtemelen hala).

Ama Internet’in potansiyeline inancımız vardı. 90’ların ortasında Internet’in güçlendirme vaadini tartışan bir makale bile yazdım ve alıntı yapıyorum:

Böylesine ademi merkeziyetçi, anonim bir iletişim biçimi olan İnternet, ezilen dünyalara gelişmiş (istenirse anonim) iletişim yetenekleri ve yerel ve uluslararası haberlerin daha fazla kaynağına daha iyi erişim, sadece birkaçını saymak için harika fırsatlar sunuyor. Aynı zamanda İnternet, yalnızca bilginin (ve dolayısıyla gücün) halka yeniden dağıtılması nedeniyle değil, aynı zamanda görünürdeki pratik olmama (imkansızlık?) Nedeniyle dünyanın var olan medyası ve siyasi güçleri için büyük tehditler oluşturmaktadır. ) herhangi bir ülkeye giren ve çıkan bilgilerin düzenlenmesi.

Ne yazık ki, Internetlerin sansür ve kontrol için gerçek potansiyelini görmedim … İçerik.

İçeriği kullanan kraldır

İçeriğin kral olduğunu sık sık duyuyoruz. Argümanın mantığı aşağıdaki gibidir. Bir süredir, aslanlar ortalama web sitesine gelen İnternet trafiğinin% 80’ini paylaşıyor ve büyük arama motorlarından geliyor. Dahası, insanlar arama motorlarını kullandıklarında, arama sonuçlarının ikinci sayfasına nadiren bakarlar. Ek olarak, araştırmalar, Google’da 1 numara olmanın, 2 numaraya göre iki kat daha fazla trafiğe eşit olduğunu gösteriyor. Bu, sesiniz duyulmaya başlamadan önce ideal olarak 1 numarada büyük arama motorlarının ilk iki sayfasında yer almanız gerektiği anlamına gelir. Arama motorlarının tepesine ulaşmanın tek yolu, diğer web sitelerinden web sitenize binlerce bağlantıya sahip olmaktır. Bu hedefe ulaşmanın iki güvenilir yolu vardır:
1) Web sitenizde yararlı bilgiler yayınlayın ve başkalarının sitenize bağlantı vermesi için sürekli güncelleyin, çünkü gözlerini kağıt üzerinde tutun. Bazı popüler yöntemler arasında haber siteleri, BLOGS, halk hikayeleri, dergiler, e-bültenler ve ziyaretçilerin gördüklerini (önceden belirlenmiş bir seçimden) seçmelerine olanak tanıyan Google Kişiselleştirilmiş gibi özelleştirilebilir web portalları yer alır, ör. haberler, e-posta, hava durumu, hisse senetleri vb.
2) Faydalı makaleler yazın ve haber bültenleri ve dergi yayıncılarının sitenize geri bağlanmaları koşuluyla bunları ücretsiz kullanmalarına izin verin. (Bu makaleler genellikle SEO metin yazarları tarafından yazılır ve çevrimiçi yayıncılar tarafından ücretsiz olarak toplandıkları yerleşik makale bankalarına gönderilmeleri gerekir.)

Başka bir deyişle, arama motorlarının en tepesine ulaşmak için, yüksek kaliteli, bilgili içeriğe sahip sanal toplar ve tomarlar yayınlamanız gerekir (ör. Kopya). Ve bunu sonsuza kadar yapmaya devam etmelisiniz.

Bu kanıta dayanarak, içeriğin kral olduğunu söylemek bir ölçüde gerçekçilik haline geldi. Ancak yakından baktığımızda, söz yanlıştır. Mantıkta yanlış bir şey yok; sorunun olduğu sonucudur. Gerçekte içerik, kılıçtan daha fazla kral değildir. Gerçekte, içeriği kullanan kraldır (ve bunu bilerek söylüyorum, çünkü sahibi genellikle erkek ya da ataerkil bir organizasyondur).

Ve içeriği kim kullanıyor? Yalnızca bir eğitimi yönetecek sosyal güce ve söz konusu içeriği araştırmak, yazmak ve yayınlamak için zaman alıcı bir işle uğraşmak için paraya sahip olanlar (veya bir SEO metin yazarıyla çalışmak için bütçesi ve öngörüsü olanlar).

İçeriği korumak gittikçe zorlaşıyor

Benim gibi arama motoru (SEO) metin yazarları için bile, bu, sadece internete daha fazla içerik eklendiği için (büyük ölçüde arama motoru sıralamasının içerik vurgusunun bir sonucu olarak) gittikçe daha fazla zaman alan bir görevdir! ). Örnek vermek gerekirse: 1997’de, World Wide Web’de tahmini 200 milyon sayfa vardı (K. Bharat ve A. Broder, Genel web arama motorlarının göreceli boyutunu ve örtüşmesini ölçmek için bir teknik [WWW1998]). 1998’e gelindiğinde bu sayı 800 milyon sayfaya sıçradı (S. Lawrence ve C.L. Giles, Web’deki bilgilere erişilebilirlik [Nature 400: 107-109, 1999]). Yalnızca 7 yıl sonra, tahmin şu anda 11.5 milyar sayfadır (A. Gulli ve A. Signorini, The Indexable Web 11.5 milyardan fazla sayfadır [2005]).

Diğer bir deyişle, günümüzde İnternet fikriniz yalnızca içeriği GERÇEKTEN çalkalayabiliyorsanız sanal dinlerin üzerinde duyulmaktadır. Ve bu, zaman ve paraya büyük bir yatırım gerektirir.

Bilgi, en etkili sansür biçimini aşırı yükler

Şimdi beni yanlış anlamayın; İnternetin bilgiye erişimimizi engellediğini söylemiyorum. Kesinlikle bunu yapmaz. Ancak ironik bir şekilde, en büyük sansür gücünü sağlayan şey Internet’in çok açık olmasıdır. Şu anda çevrimiçi olan 11,5 milyar sayfa ve her gün yaklaşık 10 milyon daha fazla sayfa eklenerek, bu bilgilerin ne kadarına güvenilebileceğini merak etmeye başladılar. Yararlı içerik ararız ve bunun için geri dönmeye devam ederiz, ancak yalnızca kaynağa güvenirsek. Ve genel bir kural olarak, yalnızca şu özelliklere sahip web sitelerine güveniriz:

büyük arama motorlarında üst sıralarda yer almak;
yüksek bir Google PageRank’e (PR) sahip – PR, Google’ın önemli olma şeklidir. Tüm sitelere 10 üzerinden bir not verir. 4 veya üzeri PR olan herhangi bir site genellikle oldukça güvenilir kabul edilir. Giderek daha fazla web konusunda bilgili insan, site güvenilirliğini ve otoritesini değerlendirmek için PR kullanıyor. (Google Araç Çubuğunu (http://toolbar.google.com) indirerek ziyaret ettiğiniz her sitenin Halkla İlişkilerini görebilirsiniz.); ve / veya
bize bir arkadaş, meslektaş veya endüstri düşünce lideri tarafından yönlendirilir (bu genellikle yalnızca ilk iki koşuldan en az biri geçerliyse gerçekleşir).

Sonuç … Biz sadece internetin ortaya çıkmasından yıllar önce bizi yanlış bilgi ve dezenformasyonla besleyen insanlara güveniyoruz.

Ve bu sokakta ortalama Jo’yu nereye bırakıyor? Bir web sitesini yayınlayacak eğitim, zaman ve paraya sahip olsa bile, artan e-bilgi aşırı durumu, muhtemelen web sitesinin marjinalleşmesine neden olacaktır. En iyi ihtimalle, bilgisiz bir azınlık olarak görülmek; en kötüsü, pisliği tırmıklayan bir komplo teorisyeni!

Sonuç ummaya cesaret edebilir miyiz?

Birkaç nesil, sadece televizyona çıkabilselerdi ne başarabileceklerini merak etti. Televizyon ne ise, Jerry Springer Show, Cops veya Judge Judy’de görünmekten mutlu olmadığınız veya American Idol, Big Brother, Amazing Race veya Survivor’da başrol oynamak için gerekenlere sahip olmadığınız sürece bu dilek asla gerçekleşmedi. . Sonra İnternet geldi. Televizyonun sunamayacağı her şeyi sunduğunu iddia ediyor. Ne yazık ki, haliyle, İnternet TV’den daha fazla vaadine sadık değil. Yüksek rütbeli, yüksek ticareti yapılan web sitelerinin büyük çoğunluğu güçlü, varlıklı şirketler tarafından yayınlanmaktadır. Birkaç anormallik var ama ondan fazlası değiller. Reality TV’deki sıradan insanlar gibi, İnternet’in küçük yıldızları da kuralın istisnalarıdır.

Ama umudumu yitirmedim. Önceki yorumların tümüne rağmen, bardağın yarı dolu olduğunu görmeye meyilliyim. Sonuçta, ara sıra, efendiler geri döndüğünde, birisi canavarı bir ya da iki numara (folksonomi gibi) yapmak için bir muamele yapmayı başarır. İyimser olduğum ilk günlerimin, saflığın desteklediği idealizmden daha fazlası olduğunu düşünmeyi seviyorum. Hala İnternet teknolojisinin büyük umutlar verdiğine inanıyorum. Umarım çok büyük olmayan güçler bir adım önde başlar ve hepimiz küçük insanlar, ömür boyu Jerry ilahileri yapmakla yetinmek zorunda kalacağımız sınırlara itilmeyeceğiz! Jerry! Jerry!

Belki de folksonomiler cevabın yanıtı veya başlangıcıdır ya da başlangıcın bir parçasıdır. Ya da belki de internet, tarihin en büyük aldatmacası olacak. Bilmiyorum. Bildiğim şey, bunun ortaya çıkmasını dört gözle beklediğim. İyi ya da kötü, kesinlikle ilginç olacak …