Francis Bacon Shakespeare İçin Çok Sıkıcı mı?

Shakespeare’i kim yazdıysa, hayat dolu bir adam olmalı. Virginia M. Fellows’un The Shakespeare Code adlı kitabı, Francis Bacons’ın William Shakespeare’in eserlerine dair yazarlığı için, Shakespeares eserlerindeki şifrede bulunan ifadelerin yanı sıra tarihsel kanıtlara dayanan çok güçlü bir örnek teşkil ediyor. Bu konuda yalnız değil; birçok kişi Shakespeares’in eserlerinin aktör William Shakespeare tarafından yazılmadığı sonucuna varmıştır. Pek çok kişi, Bacon’un bu edebi hazine düşüncesinin gerçek yazarı olduğu iddiasını destekliyor, örneğin, güçlü bir etkiyle yazmak için, Bacon’un Shakespeare’i yazarken yaşadığı hayatı yazması gerekiyor.

Bacon dışında biri tarafından yazarlığı savunanların kullandığı akıl yürütme satırlarından biri de, birbiriyle yarışan çeşitli iddialar ve her vaka için alıntılanan argümanlar arasında, Francis Bacon’un Shakespeares oyunlarını ve sonelerini muhtemelen donuk ve sıkıcı bir adam olduğu için yazmış olamayacağıdır. , hukuk dünyasında dramadan çok evde. Bazıları onu soğuk balık olarak adlandırdı, Ölümsüz Ozan’ın oyunlarında uyandırılan genellikle gürültülü veya komik atmosfere uzaktan yakınlık gösteremedi.

Bu ilginç bir argüman sunuyor. Bacon’un yetişkin çalışma hayatının çoğunu hukukun hizmetinde geçirdiği doğru, ama bu nedenle sıkıcı mıydı? Bacon’un gevrek kamu görevlisi ve devlet başkanı, Başsavcı, Başsavcı, Lord Chancellor’un genel olarak kamuoyunun dikkatinden kaçan daha gizli bir yanı olabilir mi? Bir cevap aramak için iyi yerler var: biyografilerinde ve kendi yazılarında.

Baconların doğasının daha hafif yönüyle ilgili biyografik yorumlara gelince, çok var. İlk biyografi yazarı Dr. William Rawley, kendisi için yıllarca bir edebiyat sekreteri olarak çalışmış ve aynı zamanda onun papazı olarak da görev yapmış, Francis’in genç bir çocuk olarak dikkat çekici bir açıklamasını kaydeder. Kraliçe Elizabeth, Lord Keepers’ın harika çocuğunu (kendi ilk oğlu olduğuna inanılan) sarayda sık sık tutardım. Rawley şöyle yazar: Kraliçe tarafından kaç yaşında olduğu sorulduğunda, büyük bir sağduyu ile cevap verdi, o zamanlar bir çocuk olduğu için, Majestelerinin mutlu hükümdarlığından iki yaş küçüktü; hangi cevapla kraliçe çok çekildi.

Arkadaşlarının çevresinde, Bacon şakacı ve kelime oyunu sever olarak biliniyordu. Bacons’ın mükemmel biyografi yazarı Alfred Dodd, bir zamanlar Bacon’a bu övgüyü yazan Bacons sekreteri ve uzun yıllar arkadaşı olan şair Ben Johnson’dan alıntı yapıyor:

Jest yapabildiğinde dili asil bir şekilde sansürcüydü.

Dodd ayrıca Dr. Rawley’in bir görgü tanığının ifadesini aktarıyor:

Bir sabah, bir gece hastalığının ardından, 1671’de yayımlayan Dr. Rawley [Bacon], 308 anekdottan daha azını yazdırdığını söylüyor. Lordluğunun bu koleksiyonu, hiçbir kitabı çevirmeden hafızasından çıkardı. Lord Macaulay [başka bir biyografi yazarı] 1848’de dünyanın en iyi jest koleksiyonu olarak yüce hüküm sürdüğünü ilan etti.

Baconların kendi yazıları, onun komik yanı kadar ciddi olan yazılı sözlere olan sevgisini açıkça göstermektedir. Çok az insan Francis Bacon tarafından üretilen edebi ve bilimsel eserlerin inanılmaz hacminin ya da yazılarının ustaca, esprili ve çoğu zaman şiirsel niteliğinin farkındadır; bilgi güç olduğu gibi özlü aforizmalara borçlu olduğumuz adamdır. Örneğin, ahlaki ve medeni olan elli sekiz denemesinden oluşan serisi, şimdiye kadar İngiliz dilinde üretilmiş en iyi düzyazıya rakip olan pasajlar ve sözler içeriyor. Bu kısa denemeler, çok çeşitli konularda derin ve bazen komik düşünceler sunar: Dostluk, Gerçek, Ölüm, Sağlık, Şans ve Gerçek Büyüklük, bunlardan sadece birkaçı.

İlk deneme olan Doğruluk’u açan aşağıdaki cümle bir dullard’ın aklına gelir miydi?

Gerçek nedir? dedi şaka Pilatus; ve bir cevap için kalmayacaktı.

24 numaralı makale, Of Simulation and Dissimulation, Elizabeth I’in geçmiş günlerinde olduğu gibi bugün de doğru olan kısa ve zekice bir gözlemle başlıyor:

Dissimulation sadece zayıf bir politika veya bilgeliktir; çünkü gerçeği ne zaman söyleyeceğini ve yapacağını bilmek için güçlü bir zeka ve güçlü bir yürek sorar; bu nedenle, büyük parçalayıcılar daha zayıf siyasetçilerdir.

Onun kolay başlığı Of Delays, bir Shakespeare oyununda kolayca uygun bir yuva bulabilecek zekice, hafif tabanlı ifadelerle doludur:

Servet, çoğu zaman biraz kalabilirseniz fiyatın düşeceği pazar gibidir. () Şüphesiz, şeylerin başlangıcını ve başlangıcını zamanlamaktan daha büyük bir bilgelik yoktur. Bir zamanlar hafif görünürlerse tehlikeler artık hafif değildir; ve daha fazla tehlike, insanları zorlamaktan çok aldattı; hayır, yaklaşmalarına çok uzun süre göz kulak olmaktansa, yaklaşmalarına rağmen bazı tehlikeleri yarı yolda karşılamak daha iyidir; çünkü bir adam çok uzun süre izlerse, muhtemelen uykuya dalacaktır. () Vakanın olgunluğu veya olgunluğu (dediğimiz gibi) her zaman iyi tartılmalıdır; ve genel olarak tüm büyük eylemlerin başlangıcını yüz gözüyle Argus’a, sonunu ise yüz eliyle Briareus’a önce izlemek ve sonra hızlanmak için yapmak iyidir.

Ve Takipçiler ve Arkadaşlar’da (Deneme 48), unutulmaz bir açılış cümlesi için şunu gösteriyor:

Bir insan bu treni uzatırken kanatlarını kısaltmasın diye, pahalı takipçileri sevilmemelidir.

Francis Bacon sıkıcı mı? Shakespeare’i yazmış olamayacağını iddia etmek için bu görüşü dile getirenlerin daha iyi nedenler aramaları daha iyi olur, çünkü bu büyük adam kesinlikle değildi!

Referanslar:

Bacon, Francis Essays (çeşitli baskılar, Penguin Classics ciltsiz dahil)
Dodd, Alfred Francis Bacons Kişisel Yaşam Hikayesi (Rider & Company, 1986)
Fellows, Virginia M. Shakespeare Kodu (Snow Mountain Press, 2006)
Rawley, William Sağın Onurlu Francis Bacon’un Hayatı, Verulam Baronu, Viscount St. Alban (1657)