Tıbba Bütüncül Yaklaşıma Bir Bakış

Son zamanlarda tıp camiasını aralıklı olarak dinliyorsanız, “bütünsel” kelimesinin sık sık düştüğünü duymuş olabilirsiniz. Duymuş olabilirsiniz, ancak ne anlama geldiğine dair pek bir fikriniz olmayabilir ve basitçe tıbbi jargon olarak görmezden gelebilirsiniz. Terim, bir sorunu teşhis etme ve tedavi etme gibi olağan görevini yerine getiren, ancak hastanın diğer yönlerini kapsayacak şekilde yayılan bir tıp yaklaşımını tanımlamak için kullanılır. Esasen, “bütünsel yaklaşım” sadece fiziksel sağlığı iyileştirmeyi değil, aynı zamanda uzun vadede sağlığı iyileştirmek için beden, zihin ve ruh arasında bir denge getirmeyi de umuyor. Bu nedenle bütünsel tıp, yaşam tarzı ve sosyal etkileşimler gibi hususlara da değinir. Bu tıp felsefesi ağrının giderilmesinden kas eğitimine, fiziksel eğitimden sosyal becerilere kadar her şeye uygulanabilir.

Felsefenin kendisi ne yeni ne de Batılıdır. Geleneksel Çin Tıbbı, Japonya ve Kore’deki yan sistemler ve Hint Ayur Veda sistemi yaklaşım açısından bütünseldir. Esasen, her iki sistem de hem bedende hem de zihinde sorunlara neden olan fiziksel ve zihinsel dengesizlikleri düzeltmeye odaklanır. Bu, sorunların vücudun genel durumundan ayrı olarak ele alındığı Batı tıbbının tersidir. Örneğin, Batı tıp felsefesine uyan Batılı bir doktor ağrı kesici olarak hafif dozda Tramadol önerebilirken, bir TCM uygulayıcısı veya bütüncül yaklaşıma inanan biri hastaya duyguları veya kişisel sorunları gibi şeyleri sormaya daha meyilli olabilir. . Bu, vücudun olumsuz tepkilerinin zihin veya ruh dengesizliklerini yansıtabileceğine inandığı için yapılır.

Menşe ülkelerine bakılmaksızın, bütüncül tıbbi sistemlerin çoğunun ana odak noktası bedeni bir denge durumuna döndürmektir. Vücut, genel olarak, bir kişi sağlıksız olduğunda uyumlu bir şekilde bir araya gelen farklı parça ve unsurların bir kombinasyonu olarak görülür. Bir dengesizlik, bu yönlerden biri diğerlerinden daha büyük hale geldiğinde ortaya çıkar ve bu da hastanın yaşadığı fiziksel rahatsızlığa atfedilir. Örneğin, bölüm A ve bölüm B eşit miktarlarda ise, o zaman birbirlerine karşı gelirler ve dengede olurlar. Bununla birlikte, çok fazla B bölümü varsa, eklemlerde veya uzuvlarda ağrıya neden olabilir. Böyle bir durumda, ağrıyı azaltmanın en iyi yolu, ya B bölümünü A bölümüne düşürerek ya da A bölümünü B bölümüne eşit yaparak A ve B bölümleri arasındaki dengeyi yeniden sağlamak olacaktır.

“Bütünsel” taban terimi, yukarıda bahsedilen TCM ve Ayur Veda gibi bir dizi alternatif tıp ve sağlık sistemini tanımlamak için kullanılmıştır. Bazen, doğal kürlere ve tedavilere odaklanan daha modern sistemleri tanımlamak için de kullanılmıştır. Daha yakın zamanlarda, Batı eğitimine sahip bazı doktorlar, Uzak Doğu’daki Batılı tıp pratisyenleri tarafından memnuniyetle karşılanan bir yaklaşım olan teşhis ve tedavi prosedürlerinde bütüncül yaklaşımı kullanıyorlar. Bir zamanlar çelişkili olarak görülen bu iki felsefenin birleşimi pek yaygın değildir, ancak Kore, Çin, Tayvan ve Japonya’da anlaşılmaya başlandığı bildirilmektedir.