Keskin Nişancı ve Kas Gevşetici Kullanımı

Yüzyıllar boyunca, keskin nişancılar ve nişancılar, çeşitli silahlı kuvvetler ve savaş birimleri tarafından stratejik cephanelik veya varlık olarak kullanıldı. Birine uzak mesafeden doğru bir şekilde vurma yeteneği, uzun zamandır bir düşmanı yıpratmanın en hızlı yollarından biri olarak kabul edildi. Bu, 1415 Agincourt Savaşı sırasında İngiliz uzun yayının Fransız zırhına üstün geldiği iddia edildiğinde doğrulandı. Yüz Yıl Savaşının en belirleyici savaşında, İngiltere Kralı V.Henry 900 asker ve 5.000 okçuyla birlikte, sayılarının üçe bir oranında üstün olduğu iddia edilen Fransız birlikleri tarafından durduruldu. Araziyi mükemmel bir şekilde kullanmak ve uzun okçuların stratejik konumlandırılması, İngilizlerin Fransız ordusunu alt etmesine izin verdi. Uzun menzilli silahın gücüyle çözülen daha eski bir silahlı çatışma, efsanevi Thermopylae Savaşı’ydı. Tarihçi Herodot’un hesaplarına göre, Kral Leonidas ve diğer Spartalı olmayan gönüllülerle birlikte 300 Spartalı savaşçı, Pers oklarına yenik düştüler, ancak ancak üç gün boyunca Xerxes’in kölelerine ağır bir darbe indirdikten sonra.

Bununla birlikte, keskin nişancı, modern savaşın ortaya çıkışı sırasında gerçekten kendi başına geldi. İkinci Dünya Savaşı, Rus keskin nişancı Ivan Sidorenko’ya 500 doğrulanmış ölümü kaydederek atış tarihi yazma şansı verdi. İkinci Dünya Savaşı sırasında piyadeler arasında ayrı bir varlık olarak, keskin nişancı stratejik bir varlık ve psikolojik bir silah olarak değerini belirleyebildi. Keskin nişancı, ateş hacmi ve ezici kuvvet yerine gizli, yüksek zemin ve arazi ve üstün bir amaç kullanarak, tüm bir müfrezeyi veya taburu raylarında durdurmaya yetecek kadar dehşet ve paniğe neden oldu.

Sabit, yüksek oranda hesaplanmış hedef, gerçek bir keskin nişancının ayırt edici özelliğidir. Çelik sinirlerle, bir keskin nişancı, rüzgar yönünü, mermi sapmasını, hedef mesafesini ve bir öldürmenin yapılıp yapılmayacağını etkileyen diğer birçok faktörü göz önünde bulundurarak hareketsiz veya hareketli bir hedefe nokta atışı yapabilir. Asla zayıf ve dengesiz için bir iş değil, keskin nişancı genellikle tek başına veya bir gözcüyle çalışmak zorundadır – daha büyük piyade birimlerinden veya ateş desteğinden uzakta. Genellikle, hedefin ölümcül menziline girmek için kamuflaj ve sızma teknikleri kullanırlar. Saatlerce hatta günlerce pusuda bekledikten sonra, bir tehdidi veya hedefi etkili bir şekilde etkisiz hale getiren bir tetikleyiciye kısa, kontrollü bir baskı uygularlar. Tek atış, tek öldürme – tüfeğine değer her keskin nişancının sloganı.

Tüfeği sabit tutmak ve savaşın aşırı koşullarında kişinin gözlerini bir dürbün üzerinde sabit tutmak, en azından, ustalaşması oldukça zor becerilerdir. Tüfek geri tepmesi konusunda yapılabilecek çok az şey olsa da, keskin nişancı tamamen hedefe ve silahına odaklanmalıdır. Keskin nişancı, bir tripod kullanarak, bir leoparın göz kırpmayan gözleri saldırmadan önce avının hareketlerini takip ettiği gibi, bir menzili tarayabilir veya bir hedefi kilitleyebilir. En ufak bir tutarsızlık veya en küçük hareket, ya öldürme bölgesinden kaçabilecek ya da keskin nişancının genel yönünde geri ateş edebilecek olan hedefi uyaran bir ıskalamaya neden olabilir.
Ancak, başlatılmamışları büyüleyecek tarihin, gizem ve savaş hesaplarının arkasında başka bir hikaye yatıyor.

Savaş koşulları, en iyi eğitimli askerin bile “hakimiyetini kaybedebileceği” kadar affetmez. Vietnam’da, normal piyade ve keskin nişancılar, en sağlam tripodun bile işe yaramadığını kanıtladığı tepelik arazide mücadele etmek zorunda kaldı. ABD ordusu bunu telafi etmek için keskin nişancılarına kas gevşetici ilaç tedarik etti.

Kas gevşetici ilaçlar, nişan alırken keskin nişancının kollarını ve vücudunu olabildiğince hareketsiz tutmaya yardımcı olmak ve bir tripodun sağladığı stabilizasyon eksikliğini telafi etmek için tasarlanmıştı. Teorik olarak, verilen daha güçlü kas gevşetici ilaçların bazıları, vücudun atıştan geri tepmenin bir kısmını emmesine de yardımcı olabilir. Temel fikir, keskin nişancılara işi tek seferde yapma şansı vermek, hedefi kaçırma tehlikesini ortadan kaldırmak ve düşmanı mevcudiyetine karşı uyarmaktı. Bazı raporlara göre, kas gevşetici kullanımı günümüzde farklı savaş alanlarında hala yaygın bir uygulamadır. Bu, özellikle bir keskin nişancının sabitlenip ateş edebileceği düz, sağlam zeminden yoksun operasyonlar alanı olan çöl ve orman savaşı durumlarında geçerlidir. Ancak bu tür ilaçların kullanımı modern bir uygulama değildir. Bazı arkeologlar ve tarihçiler, ortaçağ okçularının doğal kas gevşetici görevi gören belirli bitki türleri kullandığına inanıyor. Aslında, birçok eski uygarlık, kas gevşetici ilaç olarak bir bitki çeşidini kullanıyordu, ancak bu tür doğal, bitki bazlı gevşetici ilaçların geçmiş dönemlerin okçuları tarafından kullanıldığına dair kesin kanıtlar henüz ortaya çıkarılmadı. Okçuların, özellikle bazı büyük yay türlerini kullanmanın stresinden dolayı bir tür kas gevşetici gerektireceği inancının bazı gerekçeleri vardır, ancak çoğu uzman, böyle bir uygulama olsaydı, bunun kayıt altına alınacağına inanır. güvenilir bir kaynak.

Şu anda, kas gevşetici ilaçlar birçok farklı askeri organizasyonda yaygın olarak kullanılmaktadır, ancak henüz kolluk kuvvetleri arasında kabul edilebilirliğe ulaşmış değildir. Kas gevşetici kullanımı şu anda polis keskin nişancıları arasında gerekli görülmemektedir çünkü şehir ortamı nispeten bol miktarda sabit zemin sağlamaktadır. Aksine, ormanlık bir alandaki bir bileşiğe sızmak için gönderilen bir savaş birimine, muhtemelen bir tripod yerine bir kas gevşetici kaynağı atanacaktır – bu, zaten yıpratıcı bir savaş paketine veya bergene daha fazla yük ekleyebilir. Bugünün savaş cephelerinde – keskin nişancılık gibi askeri harekatın uygulanmasını iyileştirmek için kimyasalların kullanılması bir dönüm noktası olarak kabul edilmiş olabilir, ancak yine de bazı çevrelerde hafif tartışmalara neden oluyor.