Kanepeden Ölüm Yatağına

Pek çok Batı ülkesinde, terapi ve danışmanlık için bir psikiyatriste gitmek, zihinsel ve duygusal sağlığı korumanın bir yolu olarak kabul edilmektedir. Çoğu hasta için, psikiyatrist bir sakinlik, akıl ve anlayış kaynağı olarak kabul edilir. Yaşam sorunları ve kişisel çatışmalarla başa çıkma konusunda doğru bilgi ve becerilere sahip profesyonel bir danışman olarak görülen psikiyatrist, genellikle duygusal olarak rahatsız ve çaresiz bir hastanın “son damlası” olarak görülür. Ancak pek çok insan, psikiyatristleri yaşamda zorluklar ve mücadelelerle de karşılaşan normal insanlar olarak görmez. Gerçekte, özünde acıya ve hayal kırıklığına karşı savunmasızdırlar.

Psikanalizin Babası olarak bilinen ünlü psikiyatrist Sigmund Freud, yazıları ve psikoloji teorileriyle büyük beğeni topladı. Freud, bilinçdışı zihin hakkındaki teorisi ve cinsel arzunun insan düşüncesi ve eylemi için güçlü bir belirleyici veya güdü olduğuna nasıl inandığı için farklı tıbbi ve psikolojik ilişkilerde anında ünlü oldu. İd, ego ve süperego gibi bu tür olağanüstü psikolojik kavramlarla anılan Freud, Avrupa bilim camiasında oldukça saygın ancak tartışmalı bir figür haline geldi. Bugün bile, Freud’un pop kültüründe kullanılan resimleri, insan entelektüel karmaşıklığının ve ayırt ediciliğinin sembolleridir.

Gerçek hayatta, biyografi yazarlarına göre, Freud da hastalarının yaptığı gibi stres ve kaygı ile karşı karşıya kaldı. Erken yaşamını dikkatlice inceledikten sonra biyografi yazarları, Freud’un daha sonra teorilerinin dayanağı olacak olan kendi gizli korkularının ve hayal kırıklığının sırrını çözdüklerine inanıyorlar. Genç bir tıp pratisyeni olan Freud, “yılan balığı testisleri” aramak için yüzlerce yılan balığı parçalara ayırdı. O zamanlar, yılan balıklarının kökenleri, üreme süreçleri ve göçmen davranışları, bilim camiasına meydan okuyan gizemlerdi. Yılan balıklarının üreme organlarını bulamayınca, Freud çalışmasını terk etti ve bir bilim adamı olarak tüm bağlılığını ortaya koyabileceği başka bir alanı seçti. Biyografi yazarları, Freud’un hayatındaki bu zamana, psikiyatristin insan cinselliğine odaklanmasının başlangıç ​​noktası olarak sık sık atıfta bulunur. Freud, yazılarında cinsel arzunun bir şekilde “yaşam için güdüleyici bir enerji” olduğuna olan inancını aktarmış ve psikoseksüel gelişimi belirli insan düşünce ve davranışının açıklaması olarak görmüştür. Psikoseksüel gelişim üzerine yaptığı çalışmanın yanı sıra, Freud, kokain kullanarak depresyonun üstesinden gelmekle de ilgileniyordu. Psikiyatristin, depresyon için bir uyarıcı ve tedavi edici olarak faydalı olduğuna inandığı bir madde olan kokain kullanıcısı olduğu yaygın olarak bilinmemektedir. Antidepresan reçetelerin doktor tarafından reçete edilen ilaçlar olarak formüle edilip eczanelerde satılmasından çok önce, Freud duygusal sorunları ele almak için kimyasalların ve diğer ilaç formüllerinin kullanımına çoktan ikna olmuştu. Şüphesiz, eğer bugün yaşıyor olsaydı, Freud’un kokain kullanımı hoş karşılanmaz ve yasadışı kabul edilirdi. Aslında, son dergiler Freud’un kokain kullanımı ile motive edici faktör olarak cinsel istekle meşgul olması arasındaki ilişkiye odaklandı.

Sabit, akılcı bir akıl ve anlayış dağıtıcısı olarak psikiyatristin popüler imajından uzak olan Freud, yaşamak için artık bir neden bulamadığı bir noktaya geldi. Belki de umutsuzluktan kendisine gelen pek çok hastası gibi, Freud da kendisine daha fazla yardım olmadığını düşündüğü bir noktaya ulaştı – ister tıp alanında ister psikiyatri alanında olsun. 23 Eylül 1939’da Freud, doktor arkadaşından intihar etmesine yardım etmesini istedi. Neredeyse bir ömür boyu başkalarının kendi problemleriyle başa çıkmasına yardım ettikten sonra Freud, morfin doz aşımı ile kendi dertlerinden kurtulmayı seçti.