Fobiler: Mantıksız Ama Gerçek

Çok az insan gerçek, canlı yılanlardan korkmadığını iddia edebilir. Yılan büyücüsü olmadıkça, bir yılanın görüntüsü çoğu insanın yüreğine kolayca dehşet getirebilir. Bu zehirli sürüngenlerden evcil hayvan bile yapabilenler olsa da, çoğumuz evcilleştirilmiş veya kafeslenmiş bir yılana yaklaşmakta zorlanıyoruz.
Bu korkunun yanlış bir tarafı yok. Ancak bir yılanın sadece bir sözü ya da resmi histeride çığlık atan yetişkin bir adamı gönderirse, bir şeyler korkunç derecede yanlış olabilir. Böyle bir korku bir fobi haline gelir, çok az veya hiç gerçek tehlike oluşturmayan bir şeye karşı yoğun ama mantıksız bir korku.
Ophidiophobia veya yılan korkusu, yalnızca canlı yılanların gerçek teması korkusuna değil, aynı zamanda onları yalnızca resimlerde, televizyonda görmek veya sadece bir söz gibi gerçek canlı yılanların yokluğunda bile ifade eder. tam anlamıyla panik atağa neden olabilecek yılanlar.
Fobiler mantıksız olsa da tedavi edilebilecek gerçek ve ciddi bozukluklardır. İnsanlar neden bu kadar alışılmadık bir korku ve endişe yaşadıklarından utanmamalı. Fobileri olan insanlar, özellikle yetişkinler, korkularının hiçbir anlam ifade etmediğinin her zaman farkındadır. Aslında, korku tepkisinin abartılı olduğunun farkındadırlar. Ancak bu korkularla yüzleşmek onlar için kolay bir iş değil.
Örümceklerden korkan veya örümceklerden korkan bir yetişkin, önündeki bir örümceğin zehirli olmadığını ancak tiksinti duygusunun yardım edemeyeceği bir şey olduğunu fark edebilir. Bu tür insanlar örümcek korkusuyla arka bahçelerine giremezler. Aşırı durumlarda, caddeleri geçmenin örümceklerden güvenli olmadığını ve bu nedenle dünyalarını daha da küçülttüğünü düşünebilirler.
Korku, genellikle ağrı ve kaygı ile bağlantılı olan potansiyel bir tehlikeye verilen temel bir duygusal tepkidir. Bir şeyden korkarız çünkü yaklaşan bir tehlike sezeriz. Ve korku geçerliyse, gerçekleşmesi muhtemel tehlikeden kaçınmamıza yardımcı olur. Bununla birlikte, korku mantıksız, aşırı ve mantıksız bir şey olduğunda, o zaman bir fobi haline gelir. Bundan muzdarip olan kişi korku ve kaygı ile yaşıyor. Korku kontrolden çıkmaya başladığında ve günlük normal işlevlere müdahale etmeye başladığında, fobinin ele alınmasının zamanı gelmiştir. Böyle bir korku, fiziksel ve psikolojik olarak bir miktar bozulmaya neden oluyor.

Pek çok insan fobilerin doğa ve yetiştirme yoluyla oluştuğunu düşünür. Bazı insanlar korkunun temel bir kaynağı olduğunu düşünüyor. Diğerleri olumsuz veya travmatik bir deneyimi fobilerinin özüyle ilişkilendirir. Hiç kimse fobilerin kökenini tam olarak söyleyemese de, kesinlikle bir tür akıl hastalığıdır. Araştırmacılar, genetik ve çevrenin akıl hastalığının gelişimini ne kadar etkilediğini veya etkilediğini belirlemek için hala çalışıyorlar.
Başka bir teori de, bazı şeylerin beynimizdeki kabloları atmasıdır. Yaşımız ilerledikçe, çoğumuz bu korkuları aşarız. Bazılarımız yok. Ve görünüşe göre bazılarımızın olağanüstü hassas korku alarmları var. Araştırmadaki ilerlemeler, yeni öğrenme, iyileştirilmiş tedaviler ve etkili terapilerle fobileri geçersiz kılmayı mümkün kılar. Amaç korkunun bağlantısını kesmek değil, temelde yatan korkuyu geçersiz kılan yeni bir öğrenmeyle onun üstesinden gelmektir.