Dönüşü Olmayan Nokta: İş Yerinde Şiddetin Kökleri

Sosyal kaygı, özellikle İnternet teknolojisinin, muhtemelen asla yüz yüze göremeyeceğiniz biriyle konuşmayı daha kolay ve kolay hale getirmesiyle, giderek artan bir sorundur. Bu, sosyal kaygıları tarafından engellenmeyecekleri sosyal durumlara daha iyi uyum sağlayan insanlarla sonuçlanmıştır. Sosyal kaygı büyük bir sorun olsa da, özellikle günümüz dünyasında oldukça fazla mesleki başarı biraz sosyal uyum gerektirdiğinden, çoğu insan aile statüsü kaygısını vermediği sürece sosyal kaygı konusunda gerçekten endişelenmez.

Japonlar, muhtemelen kültürel farklılıklardan dolayı, sosyal kaygılarını içe çekme eğilimindedir. Bu, en iyi oradaki otaku ve hikikomori fenomeni ile örneklendirilebilir, ancak bu “koşullar” Uzak Doğu dışındaki toplumlarda tezahür etmeye başlamıştır. Bu, toplum ve modern medeniyet onlara gittikçe daha fazla baskı uyguladığından, giderek daha fazla insanın sosyal olarak geri çekildiği anlamına gelecek şekilde yorumlanabilir. Sonuçta, sosyal olarak sapkın davranışlarda bulunsalar bile, kendilerinden başka kimseye gerçekten zarar vermiyorlar. Çoğu insan için, sosyal kaygısı olan kişiler kimseye zarar veremedikleri sürece, o zaman ya görmezden gelinebilir ya da sosyal “üstleri” tarafından zorbalığa uğrayabilirler.

Bununla birlikte, bu sosyal kaygı arttığında, stres arttığında ve dışarı çıkacak başka yeri olmadığında ne olur? Teoride, sosyal kaygı tek başına birinin şiddetle saldırmasıyla sonuçlanmayacaktır, ancak böyle bir olayda önemli bir rol oynayabilir.

Dylan Klebold ve Eric Harris tarafından gerçekleştirilen Columbine School Shooting’i ele alalım. İkisinin sosyal olarak dışlandığı ve daha sosyal akranları tarafından dalga geçildiği bildirildi. Öğrencilere kanlı saldırılar için motivasyon sağlayan tek faktör kesinlikle olmasa da, sosyal işkencecileri hedef almaya niyetlendikleri gerçeği, okuldaki sosyal statülerinin ne kadar büyük bir faktör olduğunun açıklayıcı bir işaretidir. Eylemlerinin katıksız şiddeti bazen okulun “sporcularına” kıyasla gördükleri haksız muameleye bir tepki olarak yorumlandı. Atletik yeteneklerinden yoksun olmaları, içe dönük kişilikleri ve zorbalığı durdurmak için okul yöneticilerinden yardım isteme çabalarının görmezden gelinmesi muhtemelen onları daha da kötüleştirdi. Aslında, olaya rağmen, Klebold ve Harris’i kenara iten aynı zorbaların, okul yetkililerinin “yıldız oyuncularının” ihlallerini görmezden gelerek zorbalık yollarına devam ettiklerine dair haberler var.

Stres ve anksiyete, birisi etrafındaki insanlara şiddetle saldırdığında da rol oynayabilir. İşyerinde bürokrasi ile uğraşmak, evdeki sorunlar ya da işyerinde gerçekten kötü bir gün bile birinin kırılmasına, en yakın silahı bulmasına ve etrafındaki insanları öldürmeye çalışmasına neden olabilir. Bu durum, insanlarla gerçekten bağlantı kurmasını ve kişinin stresini ve endişelerini hafifletmeye yardımcı olabilecek anlamlı ilişkiler kurmasını engellediğinden, sosyal kaygı ile daha da kötüleştirilebilir. Stres ve kaygılarını azaltmanın hiçbir yolu olmadan, hoşnutsuz çalışanlar bir gün ellerinde hafif makineli tüfekle gelip her gün birlikte çalıştıkları insanları öldürmeye başlayabilirler. Bazıları, bu ölümcül faktör karışımının Patrick Sherrill’in 1986’da kendisini tekrar vurmadan önce ABD Posta Hizmetleri’nde birkaç iş arkadaşını vurmasına yol açtığını söylüyor.

Zihni artık baskıya dayanamayan ve şiddetle saldıran birinin tehlikelerine karşı hiç kimse güvende değildir. Bu tür eylemlerin gerçekleşme olasılığının daha düşük olduğu bazı işler ve kültürler vardır, ancak her zaman bu kadar küçük şans olacaktır. Belirli bir çalışanın kırılıp atılmayacağını veya belirli bir şirketin bu tür bir şiddete maruz kalma olasılığının daha yüksek olup olmadığını görmek için kesin bir formül yoktur. Gerçek şu ki, bu tür olayların çok özel ve “anlık” doğası, bunu yapması muhtemel insanları tespit etmeyi neredeyse imkansız hale getirebilir. Okul çatışmaları için olayların failler tarafından önceden planlanma eğilimi var ancak ofis ortamı için böyle bir “uyarı işareti” yok. Çoğu zaman, stres ve kaygı, kişinin zihninde onu rahatlatmanın tek yolunun aşırı şiddet uygulamak olduğu bir düzeye yükselir.