Geleneksel olarak, aile hekimleri hastalarla yüz yüze görüşmüştür. Bu yaklaşımın avantajları vardır – iletişim geliştirilir, hayati belirtiler ortaya çıkarılabilir ve yönetim planlarının tartışılması ve uygulanması daha kolaydır. Ancak dezavantajları da vardır – bunlardan en önemlisi doktorun zamanının kullanılması ve hastalar için rahatsızlıktır.
Bir örnek vereyim. Hastasın ve öksürüğün ve soğuk algınlığın var diyelim. Kendinizi iyi hissetmediğiniz için doktorunuzu görmek için randevu alın. Randevu saat 3.30’da ve 10 mil uzakta çalışıyorsun. Bu, 20 mil (işe geri dönecekseniz) ve en az 10 veya 15 dakikalık bir doktor muayenehanesinde gidiş-dönüş anlamına gelir. Sonunda, uzman tavsiyesi dışında size davranmayabilir. Bunca zaman iş yerin sensizdi.
Senaryoyu değiştirin. Doktora telefon ederseniz o size sorular sorar. Duruma göre yine de seni görmek isteyebilir. Ancak, bu durumda olduğu gibi, sadece “soğuk algınlığı var” veya “grip oldunuz” diyebilir ve size telefonla yardım, tavsiye ve rehberlik verebilir (isterseniz her zaman görülebileceğiniz bir uyarı ile veya kötüleşirsen). Doktor için tasarruf zamandır (yüz yüze konsültasyona ihtiyaç duymayan bir konsültasyon için) ve sizin için tasarruf ise zaman ve rahatsızlıktır. Bu, kendi kendini sınırlandırdığı düşünülen ve onlar hakkında bir nebze sağduyuya sahip insanları etkileyen durumlar için istişarelere düzgün bir şekilde borç veren bir kazan-kazan durumudur.
Bunu şimdi yapıyorum. İyi çalıştı. Hiç üzülmedim, hiçbir şikayet olmadı ve hiçbir zorluk olmadı (not). Çok fazla zaman (ve dolayısıyla maliyet) tasarrufu sağlandı ve hastalar, ziyaret etmek zorunda kalmadan doktorlarıyla konuşabilmekten hoşlanıyorlar.
Bu yeni sürece devam edeceğiz ve gelecekte, ilk değerlendirmelerimizin yanı sıra daha da değerlendireceğiz.
GIPHY App Key not set. Please check settings