Depresyon Geldiğinde

Birçok yazar yazma eylemini bir terapi biçimi olarak bulmuştur. Yazarken öfkelerini, hayal kırıklıklarını ve acılarını serbest bırakmanın bir yolunu buldular. Kalem veya cümlenin her vuruşunda, birçok yayınlanmış yazar ve hevesli yazar yazılarında teselli buldu. Kendini ifade ederek, kafa karışıklığı ve yalnızlıklarıyla baş etmenin bir yolunu buldular. Farklı zamanlarda, yazarlar kalem ve kağıdı, daktiloyu ve bilgisayarı sadık arkadaşlar olarak buldular – insan varlığı ve etkileşimi için cansız ama etkili ikameler.

Ancak, hepsi yazarken mutluluk ve özgürlüğü yaşamamıştır. Tam tersine, yazmayı korku ve mücadelelerinden geçici olarak kaçmanın bir yolu olarak gördüler. Ancak tüm üretken yazılarına rağmen, “kelimelerin ustaları” olmakta anlam ve umut bulamadılar.

Ernest Miller Hemingway böyle bir yazardı. Aynı zamanda depresyon nedeniyle intihar eden tarihteki en ünlü kişilerden biridir. 2 Temmuz 1961’de Hemingway, kafasına bir pompalı tüfek doğrulttu ve tetiği çekti.

Old Man and the Sea ve Elveda Arms gibi birçok çok satan kitap yazan Nobel ödüllü bir yazar olarak Hemingway, genellikle net ve abartısız olarak nitelendirilen edebi tarzıyla şöhret ve servet buldu. Zenginliğine ve popülaritesine rağmen, uzun yıllar felç edici melankoli ve alkolizmle mücadele etti. Hemingway hayatı boyunca birçok fiziksel yaralanma ve hastalıkla karşılaştı. Beş sarsıntı, iki uçak kazası, dört araba kazası ve bir motosiklet kazası geçirdi. Ünlü yazar ayrıca yüksek tansiyon, hastalıklı bir karaciğer, şeker hastalığı ve aterosklerozdan muzdaripti. Ama belki de yüzleşmek zorunda olduğu en zor durum, şiddetli üzüntüye karşı verilen savaştı. Biyografiler, Hemingway depresyonunun birkaç olası nedenine işaret ettiler. Bazıları, Birinci Dünya Savaşı sırasında bir sağlık görevlisi olarak yaşadığı korkunç deneyimin onu ölüme ve yıkıma maruz bıraktığını söylüyor. O zamanlar henüz isimlendirilmemiş bir hastalık olan Travma Sonrası Stres Bozukluğu tanısı konmamış olmasına rağmen, birçok edebiyat uzmanı Hemingway’in söz konusu psikolojik sorundan muzdarip olduğuna inanıyor.

Diğerleri, Hemingway’in annesiyle olan mutsuz ilişkisinin, stres ve kaygısının köklerinden biri olduğuna inanıyor. Bazı rivayetlere göre Hemingway’in annesi, oğluna karşı açıkça sevgi ve şefkat ifade etmeyen çok otoriter bir insandı. Hatta Hemingway, doğum günü hediyesi olarak annesinden bir tabanca aldı. Söz konusu tabanca aslında Hemingway’in babası tarafından kendini öldürmek için kullanıldı – ünlü yazara hayatının büyük bir bölümünde acı veren şiddetli üzüntüyü tetikleyebilecek başka bir trajik olay. Yazılarının çoğu, erkek ve kadın karakterler arasındaki çatışmaları ve sözde “yıkıcı etkileşimleri” yansıtıyordu – belki de kendi hayatını ve ilişkilerini yansıtıyordu. Kendini öldürmeden önce Hemingway, kendisini daha iyi hissettirmesi gereken bir prosedür olan Elektro-Konvülsif Terapi (EKT) geçiriyordu. Maalesef, EKT’nin psikolojik durumunu kötüleştirdiği iddia edildi çünkü prosedür Hemingway’in hafıza kaybı yaşamasına neden oldu. Hatta Hemingway, kendi sözleriyle bu terapi biçimini “onu işten çıkarmak” için suçlamıştı.

Son araştırmalar, Hemingway’in büyük olasılıkla manik depresif duygudurum bozukluğundan muzdarip olduğunu gösteriyor. Diğer doktorlar, Hemingway’in ailesinin, kanda aşırı miktarda demir bulunması ile karakterize olan hemokromotozis adı verilen genetik bir bozukluktan muzdarip olduğunu iddia ediyor. Kan dolaşımında aşırı demir konsantrasyonu pankreasa zarar verir ve bu da ruh hali değişimlerine veya depresyona neden olur. Hemingway’in babasının yanı sıra, iki kardeşi ve bir torununun da intihar ettiği söyleniyor.

Hâlâ hayattayken, Hemingway, boşuna psikolojik problemleriyle başa çıkmak için birkaç tedavi denemişti. Günümüzde daha etkili depresyon tedavi yöntemleri ve stratejileri var. Depresyon önleyici ilaçların yanı sıra, depresyonu olan kişiler de danışmanlık alabilir veya konuşma terapisi alabilir. Yazma gibi kendini ifade etme melankoliden kurtulmadığında, psikolojik sorunlarla boğuşan kişiler, erken müdahalelerin yapılabilmesi için derhal doktorlara ve diğer sağlık profesyonellerine danışmalıdır. İlaç ve terapi ile psikolojik bozuklukların insan hayatına ölümcül zarar vermesi gerekmez.