Kısa bir süre önce, televizyonda çalışan bir arkadaş, endüstrinin gerçek iş hikayelerine ilgi duymadığından şikayet etti. Ve televizyonda hisse senedi fiyatları ya da bir tür skandal içermeyen pek bir şey görmediğimiz için ona katılmalıyım.
Belki bir istisna dışında. ABD’deki British Broadcasting Corporation ve PBS, “Back to the Floor” adlı popüler bir iş programı yayınladı.
Fast Company dergisi bize ilk olarak CEO’ların köşe ofislerinden ön saflarda bir süre için ayrıldığını gören programdan bahsetti. Ve onlar ön saflarda çalışırken, kameralar dönüyor.
CEO’ların tamamı olmasa da çoğu için bu deneyim büyük bir göz açıcı. Ve dergiye göre, “CEO’lar neredeyse istisnasız bir iletişim dersi alıyorlar. Her organizasyonun merkezinde neyin doğru neyin yanlış olduğunu tam olarak bilen insanlar buluyoruz” diyor şovun yapımcısı Thirkell [Robert Thirkell ]. “Ama onlarla patronlar arasında bir insan katmanı var – kariyerleri bu bilgiyi sterilize etmeye bağlı olanlar. Patronlar, merdivenin ilerisinde ne kadar bilginin var olduğuna her zaman şaşırırlar.” ”
Bunu akılda tutarak, yukarı doğru iyi iletişimin önündeki engelleri düşünmek için bir iki dakika geçirelim. Ve makalenin temalarından biri gibi görünen orta yönetimi suçlamak yerine, yapısal konulara bakacağız.
Birincisi, yukarı doğru iletişim bilgi veya veri toplanmasını gerektirir. Örneğin, bir süpervizör, beş ön saf personelinin çabaları hakkında rapor verebilir, daha sonra bir yönetici, beş süpervizörün verilerini toplar ve bir başkan yardımcısı, beş yönetici tarafından sağlanan tüm bilgileri bir araya getirir.
Bilgi bu şekilde toplandıkça, bağlamının ve zenginliğinin çoğunu kaybeder. Bağlam ve zenginlik derken, ön saflardaki çalışanların müşteriler veya kullanıcılarla sürekli etkileşimlerden topladıkları ve oluşturdukları anekdotsal ve kişisel bilgileri kastediyorum. Açıktır ki, çoğu CEO’nun yüzlerce anekdottan oluşan raporları okumak için vakti yoktur; bilgilerin özetlerini istiyorlar.
İkincisi, bilgi veya veriler yukarı doğru hareket ettikçe, önceden var olan kategorilere ayrılma eğilimindedir. Ön saflardaki çalışanlar, her müşteri hikayesinin nüanslarını bilir ve anlar; çalışan ve müşteriler arasındaki kişisel ilişkiyi az ya da çok yansıtır. Ancak haftalık raporlarda nüansa yer yoktur.
Üçüncüsü, yukarı doğru iletişim normalde rekabetçi veya operasyonel zeka yerine uyumlulukla ilgilenir. Yöneticiler, talimatlarının ne kadar iyi uygulandığını belirlemek için hiyerarşide yukarı çıkan bilgileri kullanır. Rekabetçi veya operasyonel bilgi istediklerinde danışman getirme veya görevlendirme çalışmaları gibi farklı yöntemler kullanırlar.
İletişim başarısızlıklarını yöneticilerin ahlaki başarısızlıklarına atfetmek her zaman caziptir, ancak iletişim başarısızlıklarını gerçekten anlamak istiyorsanız, işe yapısal engeller arayarak başlamalısınız.
Özetle ön saflarda vakit geçiren CEO’lar kuşkusuz pek çok sürprizle karşı karşıya kalacak. Ancak, ön saflarda aksiyona ayak uydurmak istiyorlarsa, yukarı doğru iletişimin yapısal doğasını ele almaları gerekecek.
GIPHY App Key not set. Please check settings