17 Ekim 2005 tarihi itibarıyla yürürlüğe giren yeni iflas yasasıyla birlikte, yeni “gelir testi” gerekliliği konusunda çok fazla kafa karışıklığı var. Gelir testi, mahkemeler tarafından Bölüm 7 veya Bölüm 13 iflasına uygunluğu belirlemek için kullanılacaktır. Bu makalenin amacı, tüketicilerin yeni kurallardan nasıl etkilenecekleri konusunda daha iyi bir fikir edinebilmeleri için ortalamalar testinin nasıl çalıştığını sade bir dille açıklamaktır.
Çoğu insan iflas düşündüğünde, teminatsız borçların normalde tam olarak kapatıldığı 7. Bölüm açısından düşünüyorlar. Herhangi bir çeşitliliğin iflası en iyi ihtimalle zor bir sıkıntıdır, ancak en azından Bölüm 7 ile bir borçlu borçlarını tamamen silip yeni bir başlangıç yapabildi. Bununla birlikte, Bölüm 13, başka bir hikayedir, çünkü borçlunun borcun önemli bir bölümünü yeni yasaya göre 5 yıl olmak üzere 3-5 yıllık bir süre içinde geri ödemesi gerekir.
2005 tarihli “İflas Suistimalini Önleme ve Tüketiciyi Koruma Yasası” nın ortaya çıkmasından önce, bir kişinin 13. Bölüm uyarınca başvurmasının en yaygın nedeni, evlerinde veya diğer mülklerinde öz sermaye kaybını önlemekti. Ve eşitlik koruması, insanların Bölüm 7 yerine Bölüm 13’ü seçmeleri için büyük bir neden olmaya devam edecek olsa da, yeni kurallar birçok kişiyi eşitlik YOK olsa bile Bölüm 13 uyarınca başvurmaya zorlayacaktır. Bunun nedeni, gelir testi borçlunun gelir seviyesini hesaba katacak olmasıdır.
Gelir testini uygulamak için mahkemeler, borçlunun dosyalamadan önceki 6 ay boyunca ortalama gelirine bakacak ve bunu o eyaletin medyan geliriyle karşılaştıracaktır. Örneğin, Kaliforniya’daki tek bir ücretli çalışan için medyan yıllık gelir 42.012 $ ‘dır. Gelir medyanın altındaysa, Bölüm 7 bir seçenek olarak açık kalır. Gelir medyanı aşarsa, gelir testinin geri kalan kısımları uygulanacaktır.
Burası biraz daha zorlaştığı yer. Hesaplamadaki bir sonraki adım, gelir eksi yaşam giderleri alır (iflas kapsamındaki borçlara ilişkin ödemeler hariç) ve bu rakamı 60 ile çarpmaktadır. Bu, borç yükümlülüklerinin geri ödenmesi için 5 yıllık bir süre boyunca mevcut olan gelir miktarını temsil eder.
Bu 5 yıllık dönemde borç geri ödemesi için mevcut gelir 10.000 $ veya daha fazlaysa, 13. Bölüm gerekli olacaktır. Başka bir deyişle, eyalet medyanının üzerinde kazanan ve ayda en az 166,67 ABD doları mevcut geliri olan herkes otomatik olarak reddedilecektir Bölüm 7. Yani örneğin, mahkeme yaşam giderlerinin üzerinde ayda 200 ABD doları geliriniz olduğuna karar verirse, 200 kez 60, 12.000 dolar. 12.000 $ 10.000 $ ‘ın üzerinde olduğu için, Bölüm 13’e takılı kaldınız.
Medyan gelirin üzerindeyseniz ancak borçlarınızı ödemek için ayda en az 166,67 $ ‘a sahip değilseniz ne olur? Daha sonra gelir testinin son kısmı uygulanır. Mevcut gelir ayda 100 doların altındaysa, Bölüm 7 tekrar bir seçenek haline gelir. Mevcut gelir 100 ila 166,66 dolar arasındaysa, borç karşısında yüzde olarak ölçülür ve% 25 referans noktasıdır.
Başka bir deyişle, gelirinizin medyanın üzerinde olduğunu, borcunuzun 50.000 $ olduğunu ve yalnızca 125 $ kullanılabilir aylık geliriniz olduğunu varsayalım. 60 ayın (5 yıl) 125 doları, toplamda 7.500 dolara eşittir. 7.500 $, 50.000 $ ‘lık borcunuzun% 25’inden az olduğundan, Bölüm 7 sizin için hala olası bir seçenektir. Borcunuz yalnızca 25.000 $ olsaydı, 7.500 $ ‘lık kullanılabilir geliriniz borcunuzun% 25’ini aşar ve 13. Bölüm uyarınca başvurmanız gerekir.
Özetlemek gerekirse, önce eyaletinizin medyan gelirinin üstünde mi yoksa altında mı olduğunuzu belirleyin – medyan gelir rakamları http://www.new-bankruptcy-law-info.com adresinde mevcuttur. İki gelirli bir aileyseniz, eşinizin gelirini hesaba kattığınızdan emin olun. Ardından, aylık gelirinizden ortalama aylık yaşam giderlerinizi çıkarın ve 60 ile çarpın. Sonuç 10.000 $ ‘ın üzerindeyse, Bölüm 13’te kalırsınız. Sonuç 6.000 $’ ın altındaysa, Bölüm 7’ye hala başvurabilirsiniz. sonuç 6.000 ile 10.000 $ arasındadır, borcunuzun% 25’i ile karşılaştırın. % 25’in üzerinde, kesinlikle Bölüm 13’e bakıyorsunuz.
Şimdi bu örneklerde yeni iflas yasasının çok önemli bir yönünü görmezden geldim. Yukarıda belirtildiği gibi, borç geri ödemesine yönelik mevcut aylık gelir miktarı, geçim giderlerinin gelirden çıkarılmasıyla belirlenir. Ancak, mahkeme tarafından yaşam masrafları için kullanılan rakamlar, gerçek belgelenmiş yaşam masraflarınız DEĞİL, vergi tahsilatında IRS tarafından kullanılan programlardır. Buradaki çoğu tüketici için büyük bir sorun, hane bütçelerinin IRS onaylı rakamların sert gerçekliğini yansıtmamasıdır.
Dolayısıyla, “güvende” olduğunuzu düşünseniz ve aylık 100 dolarınız olmadığı için Bölüm 7’yi dosyalayabilseniz bile, mahkeme aksi yönde karar verebilir ve yine de sizi Bölüm 13’e zorlayabilir. izin verilmemelidir. Geriye kalan, mahkemelerin ipotek veya ev kiralama maliyetlerinin hükümetin programlarının çok üstüne çıktığı davaları nasıl ele alacağıdır. Borçluların, mahkemenin yaşam masrafları için gerekli programını karşılamak için daha ucuz konutlara taşınması beklenecek mi? Bu sorulara henüz kimsenin cevabı yok. Davalar sistem üzerinden ilerlerken, yeni yasayı uygulamada yorumlamak mahkemelere kalacaktır.
GIPHY App Key not set. Please check settings