Risk Altındaki Gençlerin Eğitimcileri İçin Bir Uyandırma Çağrısı

Saygıyla Evrensel Selamlar,

At-Risk Gençlik konusuna, beyaz olmayan insanların nasıl etkilendiğine değinmeden yaklaşmak adaletli bir yaklaşım olur, çünkü en fazla sayıda Risk Altındaki Genç beyazdır. Üç ana endişe alanı şunlardır:

1. Beyaz meslektaşlarımıza kıyasla, çocukluktan eyalet hapishanelerine kadar daha yüksek hapis oranımız.

2. Uygun fiyatlı ve kaliteli sağlık hizmetlerine sınırlı erişimimiz.

3. Risk altındaki gençlerimizle – gölge çocuklarla ekonomik olarak yoksun bölgelerde çalışmak için nitelikli öğretmenler için uygun ücretin olmaması.

Tek bir insanın bir ırkın tüm fikirlerine, deneyimlerine ve ideolojilerine hitap etmesinin imkansız olduğunun farkındayım, ancak maruziyetime dayanarak elimden geldiğince ifade etme arzumdur.

Amerika’da yaşayan bir Siyahi olarak, gençliğimizin çok fazla cenazesine katılıyoruz (Biz). Yine de tıbbi kaynaklara göre fiziksel olarak hayatta olan daha fazla sayıda genç var, ancak onları tanıyan bizlere göre, olumsuzluk istilası ve yanlış eğitim nedeniyle ruhsal, entelektüel ve duygusal olarak ölmekte olduklarını biliyoruz. Ekonomik açıdan en yoksun toplulukların bazılarında fiziksel olarak en fazla kilolu ve sağlıksız insanlardan bazılarına sahibiz (Bir adamı, onun eylemlerini kontrol etmek zorunda olmadığını düşünerek kontrol ettiğinizde – Carter Woodson) ve bu sayılar katlanarak artıyor.

Afrikalı Amerikalılar olarak bilinen grubun bir üyesi olarak, zengin bir kültüre sahip, sınırsız potansiyele sahip çok dirençli insanlarız. Shaka Zulu, Marcus Garvey, Harriet Tubman, Fannie Lou Hamer, Martin Luther King Jr., El Hajj Malik Shabazz gibi devlerin omuzlarında ve asgari hariç, isimlerini bilmediğimiz ve tarihini çalışmadığımız çok sayıda insanın omuzlarında varız. Sözde Kara Tarih ayı boyunca göz yumulan tartışmalar.

Bununla birlikte, dikkate alınan her şeye rağmen, risk altındaki gençlerimiz için birçok savaşçı, sigorta tutma, ipotek ödeme, araba notları ödeme, arkadaş kazanma ve insanları etkileme ihtiyacıyla birlikte seçilir ve susturulur. Güçlendirme ve öğretme yöntemlerimizde ırka özgü olmak popüler değildir, ancak gözaltı merkezlerimizde, alternatif okullarda ve risk altındaki gençler arasındaki orantısızlık ırka özgüdür. Politik olarak doğru, her şeyi kapsayıcı ve saldırgan olmama çabalarımızda, mesajın özünün hala mevcut olsa bile çok az etkisinin olduğu noktalara yaklaşımımızı sulandırdık, genelleştirdik ve geniş bir şekilde fırçaladık.

Bireysel zenginlik ve toplu yoksulluk geliştirdik. Diaspora’ya yayıldık ve kendi evlerimizde bağlantımız koptu. Renkli topluluklarda, başarının tanımı çoğu kez, yaşam kalitesi üzerindeki maddi mülkiyetle tanımlanmıştır; iyi bir hayat yaşama yanılsaması altında aşırı alkol tüketimi; Toplumumuzda kadınlarımızı aşağılayan ve erkekler arasındaki kardeşlik duygumuzun bir benlik ve nazik nefrete dönüşmesine neden olan bir müzik yayılması. Daha sonra yetişkinler olarak, müzik sanatçısını özgürlük adına çocuklarımızla en yüksek reytingler, hava oyunları, film fırsatları ve denetimsiz zamanlarla ödüllendiriyor ve ödüllendiriyoruz. Bu zihniyetin sonuçları yerel gazetelerde, akşam haberlerinde ve yerel cenaze evlerimizde yayınlanmaktadır.

İyi haber şu ki, bu kolay bir görev olmasa da bizler, bireyler ve ulus olarak, davamız karşılaşacağımız sonuçlardan daha kritik olduğunda geçmişimizdeki ve günümüzdeki muazzam zorlukların üstesinden geldik. Sonuç olarak, risk altındaki birçok genç, tüm zorluklara rağmen başarılı oldu.

Kuşak ayrımını kapatmak için çalışmalıyız. Etkili eğitim, ebeveynleri veya bakıcılarını kapsamalıdır. Hangi hasatçı ağaca hiç dikkat etmeden meyveden şikayet ederdi? Ayrıca, zihniyeti değiştirmeye başlamak için bir organizasyonun parçası olmak zorunda değiliz (bu yardımcı olsa bile). Evlerimizde, sınıflarımızda ve kendi etki çevremizde başlayabiliriz. Bir paradigma değişikliğine ihtiyacımız var. Elbette bu öncelikle bizimle başlamalı.

Tek ihtiyacımız olan üç şey:

1) Mevcut durumu değiştirmek için samimi bir istek. (Elbette, içimizden birini etkileyen her şeyin bizi dolaylı olarak da doğrudan etkilediğini anlamalısınız.)

2) Bir plan yapma ve onu takip etme isteği. (Bu hızlı bir çözüm, mikrodalga veya sprint benzeri bir yaklaşım olamaz. Bu yavaş bir pişirme, bir maraton, ömür boyu bir değişimdir.) Ve,

3) Gerekli işi yapma istekliliği. (Bitene kadar bitmez!)

R.E.S.P.E.C.T.’nin Yolu aşağıdaki yaklaşımları teşvik eder ve teşvik eder:

Atalarınızı hatırlamak, nesiller arasındaki boşluğu kapatmak için.

Kendinize, öğrencilerinize ve her ikisinin de karşılaştığı zorluklara ilişkin anlayışınızı geliştirmek.

Güçlü Kalmak ve Hazır Olmak – fiziksel, ruhsal, duygusal ve entelektüel olarak.

Hayallerinizi tutkuyla takip etmek (sadece neyin işe yaradığını değil, önemli olanı bulmak).

Birbirimizi cesaretlendirmek; bir destek sistemi oluşturmak.

Fırsatların kapıyı çalmasını beklemek yerine başarı için fırsatlar yaratmak.

Sonra bildiklerinizi başkalarına öğretin. Ne kadar çok paylaşırsanız o kadar güçlenir.

Beyaz olmayan erkek ve kız kardeşlerim ve beyaz olmayan çocuklarla ve beyaz olmayan ailelerle çalışan herkes için, Marcus Garvey’den şu alıntıyı paylaşıyorum: Başkaları yüzyıllardır örgütlenme avantajına sahipti, bu yüzden onlara ırksal açıdan gereksiz görünen şey Irksal bir amaç ya da amaç olmaksızın dağılmış olmanın dezavantajı altında baştan beri çalışmak zorunda kalan bizler için gerekli hale geliyor.

Aslanlar hikayelerini anlatana kadar, avın hikayesi her zaman avcıyı yüceltecektir.
Afrika Atasözü

Saygı,
Marcus Dr. Saygı Gentry