1988’den başlayarak, M1A1 tankları, taret ve gövdenin önünde zırhlarında tükenen uranyum ağını birleştiren geliştirilmiş zırh paketleri aldı. Zırh, bu şekildeki direnci güçlendirdi, silahlanmaya karşı anti-tank cihazının tüm türlerine yönelik teklifleri önemli ölçüde artırdı, ancak bu pahasına tanka önemli bir ağırlık kattı. Bu seviyeyi alan ilk M1A1 tankları, Sovyetler Birliği’ne karşı ilk savunma hattı oldukları için Almanya’da görevlendirilen tanklardı. Abrams’ın gelişmiş zırhına ek olarak, bazı Abramlar, özellikle de ABD Deniz Piyadeleri’nin M1A1’leri, lazer güdümlü tanksavar güdümlü füzelerin (ATGM) rehberlik sistemlerini tespit edip engelleyebilen bir Füze Karşı Önlem Cihazı ile donatılmıştır.
Bu cihaz, Yükleyicinin ambar kapağının önündeki taret çatısına monte edilmiştir ve bazı kişilerin bu cihazlarla donatılmış Abrams’ı M1A2 versiyonu için hataya düşürmesine neden olabilir, çünkü diğerinde Komutan’ın Bağımsız Termal Görüntüleyicisi aynı yere monte edilmiştir. MCD, CITV gibi silindirik ve dönen yerine kutu şeklindedir ve yerine sabitlenmiştir. Orijinal M1 modelinin ana silahı, çeşitli HEAT, yüksek patlayıcı, beyaz fosfor (duman) ve oldukça etkili ve ölümcül bir anti-personel (çoklu flechette) mermi ateşleyen M68A1 105 mm yivli tank silahıydı. Bu tabanca, İngiliz Kraliyet Ordnansı L7 silahının lisanslı bir versiyonudur.
105 mm, güvenilir bir silah olmasına rağmen, zırh teknolojisindeki gelişmeler karşısında modası geçmiş hale geliyordu, bu da M1 için daha iyi bir tank silahına ihtiyaç olduğu anlamına geliyordu. M1A1 ve M1A2’nin ana silahı, Rheinmetall AG Almanya tarafından tasarlanan M256 120 mm yivsiz tabancadır. M256, Amerika Birleşik Devletleri’nde General Dynamics Land Systems Division tarafından Lima, Ohio’daki fabrikasında lisans altında üretilen Rheinmetall 120 mm L / 44 tabancasının bir çeşididir. A6 versiyonunda daha uzun L / 55 topla değiştirilene kadar, A5 versiyonuna kadar Alman Leopard 2 tankı tarafından taşınan aynı silahtır.
GIPHY App Key not set. Please check settings