Şimdi, engelli çocuklar için özel eğitimden yanayım. Ben okula, bu tür çocukların ya özel okullara konulduğu ya da genel öğrenci nüfusuyla birlikte kendi başlarına yüzmeye ya da batmaya atıldığı bir dönemde gittim. Korkunç bir eşitsizlikti. Nihayet 1970’lerde bu tür ayrımcılığı düzeltmek için bu çocuklara eşit öğrenme fırsatına sahip medeni hak tanıyan bir yasa ile ele alındı. Yasa, doğumdan 22 yaşına kadar çocukları kapsıyor ve onlara ücretsiz ve uygun bir halk eğitimi hakkını garanti ediyordu. San Francisco Chronicle’ın personel yazarı Nanette Asimov’a göre, Kaliforniya okulları için bir kriz yaratan yasaya uygun muğlak bir kelimedir.
Makale, engelli bir California okul çocuğunun durumuna atıfta bulundu. Görevlendirilen devlet orta okulu, özel üniversite hazırlık sınıfları, özel bir eğitim uzmanından günlük yardım, bir dizüstü bilgisayar, testler için fazladan zaman, çocukların bir anksiyete krizi geçirmesi durumunda geçici olarak sınıftan ayrılma fırsatı ve herhangi bir sorunu düzeltmek için özel bir avukat sundu. öğretmenlerle sorunlar.
Ebeveynler bunun yerine özel bir danışman tuttu, hepsi de özel okullardı ve hepsi eyalet dışıydı. Maine’de, ana şehrin dışında, California okullarına kayıt oranının onda birine sahip olan bir yatılı okula yerleştiler. Bu okulun sunmadığı tek şey özel bir eğitim programıydı. Anne, daha küçük sınıfların ve daha küçük bir kampüsün özel bir eğitim programından daha önemli olduğunu söyledi. Makalede anksiyete ataklarının olasılığından bahsedildiği için, çocuğun hekimi ve / veya psikoloğu dışında hiç kimse bu durumun hakikaten yararı olamaz.
Çocuk özel okula yerleştirildikten sonra, ebeveynler özel eğitim davalarında uzmanlaşmış bir avukat tuttu ve mahkemeye Kaliforniya okullarının California ile Maine arasındaki 4 yıllık okul ücretini ve aile seyahat masraflarını ödemesini talep eden belgeler hazırladı. Öğrenim yıllık 30.000 $ idi. California okulları talepleri karşıladı.
Bu, Kaliforniya okullarında haklı olan veya olmayan bu tür durumlardan yalnızca biridir. Sorun, tek durumun bu olmamasıdır. 2005 yılında, büyük çoğunluğu ebeveynlerden gelen resmi şikayetlerin odak noktası olan 3.763 California okulunda engelli çocuk vardı. Bu, yalnızca on yıl öncesinin üç katı ve rakamlar artıyor.
Duruşmaya gitmenin neredeyse 40.000 $ ‘lık bir maliyeti ve pahalı bir karar olasılığı ile California okulları, davaları o kadar ileri gitmeden çözmeye çalışıyor. 2005 yılında, California okulları vakalarının yüzde onu 386 tam duruşmaya gitti. Kalan yüzde 90, gizli yerleşim yoluyla çözüldü. Şu anda California okullarında bulunan ve zaten her yıl özel yerleştirmeler için yüz binlerce dolar ödeyen 700.000 özel ihtiyaç öğrencisi ile okul sistemi bir mali krize sürükleniyor.
2004 yılında, California okulları özel eğitim için hükümetten ve yerel kaynaklardan 4,1 milyar dolar aldı. Bu fazladan yerleşim masraflarını ödemek hala yeterli değildi ve California okulları normal sınıf bütçesinden 1.6 milyar dolar almak zorunda kaldı. O yılki özel eğitim harcamalarının yüzde yirmi sekizi normal eğitim bütçesinden geldi.
California okulları eğitmenleri, bir avukata gücü yeten ebeveynlerin, çocukları için buna gücü yetmeyenlere göre daha fazla fırsat sağlandığından şikayet ediyorlar ve bu da, sahipler ve olmayanlar arasında bir eşitsizlik yaratıyor. Ek olarak, özel eğitim öğretmenleri, ata binme terapisi gibi özel programların yararlarını görürler, ancak bu tür ebeveyn taleplerinin eğitimle ilgili olmadığını kabul ederler. California okulları ebeveynler ve eğitimciler arasında anlaşmazlık var.
Ebeveynler, özel gündüz okulları, yatılı okullar, yaz kampları, binicilik terapisi ve su terapisi gibi programlar için California okullarından öğrenim ücreti talep ediyor. Ek olarak, California okullarının bilgisayar, uçak bileti, araba kiralama, otel konaklamaları, yemek, yeni kıyafetler ve çocuklar için terzilik, cep telefonu görüşmeleri, pullar, benzin ve geçiş ücretleri ve kayıt tarihinden itibaren gelecekteki gidiş-dönüş ziyaretleri için ödeme yapması beklenmektedir. çocuklar liseden mezun olana kadar.
Toplamda, California okulları özel yerleştirmeler ve yardımcı masraflar için her yıl milyarlarca dolar ödüyor. Korumak için medeni haklar yasasının çıkarıldığı çocuklar için bir eşitsizlik ve California okulları için mali bir kriz yaratıyor.
Çocuğumun mutlu ve normal bir yetişkin hayatı yaşaması için mümkün olan her fırsatı istediğimi itiraf etmeliyim. Özel ihtiyaçları olan bir çocuğum vardı ve okul müdürlüklerinde ve okul yönetim kurulunda oturup ihtiyaçlarının karşılanmasını talep ederek saatler geçirdim. Devlet okulu sistemindeki mevcut olanaklara erişim sağladığı için müteşekkirim.
Benim görüşüme göre, bu doğru ya da yanlış, haklı bir harcama ya da değil meselesi değildir. Bu, yasa koyucuların geri dönmesi ve özellikle uygun kelimeyi tanımlaması meselesidir. O zamana kadar, California okulları Paul’e ödeme yapmak için Peter’dan borç alıyor, bu da her zaman daha az fırsat anlamına geliyor.
GIPHY App Key not set. Please check settings