Jellicoe Jutland Muharebesinde Neden Geri Döndü?

Birinci Dünya Savaşı sırasında, İngiliz Büyük Filosu dünyadaki en zorlu deniz kuvvetiydi. Amiral John Jellicoe tarafından komuta edilen İngiliz Büyük Filosu, Alman Açık Deniz Filosu ile zorlu bir savaşa girmeyi umuyordu, ancak aynı zamanda her iki taraf da kendilerini adama konusunda isteksizdi.

Almanlar, çok daha büyük İngiliz Büyük Filosunu alamayacaklarını biliyordu, İngilizler ise bir zaferden ve bir yenilgiyle kaybedecekleri çok az şey elde edeceklerini biliyorlardı. Alman Açık Deniz Filosuna karşı zafer, Almanya’nın savaş çabalarına en ufak bir zarar vermezken, yenilgi – muhtemel olmasa da – İngiltere’nin savaşı kaybetmesine neden olur.

Amiral Reinhard von Scheer’in komutasındaki Alman Açık Deniz Filosu, sayıları daha eşit hale getirmek için yeterli İngiliz savaş gemisini batırana kadar topyekun bir savaştan kaçınmayı planladı. Bu amaçla, Alman savaş kruvazörleri, Kraliyet Donanması zırhlılarını Alman denizaltılarını bekleyerek batırabilecekleri denize çekmek için İngiliz sahil kasabalarına çok sayıda saldırı düzenledi.

Mayıs 1916’da Amiral Scheer, Amiral Hipper komutasındaki Alman muharebe kruvazörü filosunu İngiliz muharebe kruvazörlerini cezbetmek için bir yem olarak göndermek amacıyla tüm Alman Açık Deniz Filosunu denize açmaya karar verdi. Hipper daha sonra İngiliz savaş kruvazörlerini doğrudan Alman zırhlılarının gücüne doğru yönlendirirdi.

Bununla birlikte, Scheer’in bilmediği, İngilizler Alman radyo mesajlarını çözebildiler ve Alman eylemini algılayarak Amiral Jellicoe, devriye gezen Alman denizaltılarından kaçınmak için tüm İngiliz Büyük Filosunu gece denize açmalarını emretti.

31 Mayıs 1916’da, en güçlü iki deniz kuvveti birbirleriyle çarpışma rotasındaydı, ama inanılmaz bir şekilde, birbirlerinin denizde olduğunu bilmiyorlardı! İki filo, Danimarka anakarasında muhteşem bir şekilde çarpışacaktı – Jutland Muharebesi için sahne ayarlanmıştı.

Görsel temas ilk olarak her iki tarafın savaş kruvazörü filoları tarafından yapıldı ve İngiliz ve Alman komutanları tarafından ana filoların önüne gönderildi. Hipper arkasını döndü ve Amiral Beatty komutasındaki İngiliz savaş kruvazörlerini görünmeyen ama ilerleyen ana Alman savaş gemisi filosuna doğru çekti.

Beatty’nin savaş kruvazörleri kayıplara uğradı, ancak Alman Açık Deniz Filosunun uzaktan yaklaştığını gördü ve savaş kruvazörlerini çevirdi. Tüm Alman filosu, Beatty’nin artık masaları çevirdiğini ve onları Jellicoe ve ana İngiliz filosunun toplu silahlarına yönlendirdiğini fark etmeden İngiliz savaş kruvazörlerini kovaladı.

Neredeyse kesin bir yıkımla karşı karşıya olan Amiral Scheer, parlak bir manevra yaptı. Tüm Alman filosuna aynı anda dönmesini, bulundukları yeri gizlemek için duman çıkarmasını ve İngiliz silahlarından tam tersi yönde tam hızda yelken açmasını emretti.

İnanılmaz bir şekilde, Scheer İngiliz Büyük Filosuna geri döndü ve bu sefer Jellicoe “Alman T’yi geçmeyi” başardı ve neredeyse tüm İngiliz silah seslerini tek bir Alman zırhlıları hattına yoğunlaştırdı.

Bu sefer tek başına dönmek Scheer’i kurtaramazdı. Umutsuz bir kumar olarak, geri kalan muhripleri tarafından İngiliz filosuna toplu bir torpido saldırısı emri verdi.

Amiral Jellicoe artık Alman Açık Deniz Filosunu yok etme şansına sahipti, ancak bunun yerine geri çekilen Almanlardan uzaklaşma kararı aldı. Yanlışlıkla, Almanların suda dolaşırken hiçbir baloncuk izi bırakmayan bir torpido geliştirdiğine ve dolayısıyla görünmez olduğuna inanıyordu.

Jellicoe daha sonra bu eylem için ağır bir şekilde eleştirildi, ancak İngiliz Büyük Filosu zaten birçok kayıp yaşadı ve Almanlar bozguna uğradı. Alman torpidolarıyla ve daha fazla kayıpla yüzleşmek, Jellicoe’nun alması gerekmeyen bir riskti.

Birinci Deniz Lordu Winston Churchill, Jellicoe’nin “her iki tarafta da savaşı bir öğleden sonra kaybetme kapasitesine sahip tek komutan” olduğunu ünlü bir şekilde belirtmişti. Amiral Jellicoe, Jutland Muharebesi’nde yüz çevirerek Churchill’in sözlerinin kehanete dönüşmemesini sağladı.