Çoğu zaman öğrencilerimin “Hesap makinesi kullanabilir miyim?” Değişmez cevabım “Hayır” ve şimdi düşünüyorum da, bunun nedeni geleneksel öğretim felsefesinin bir integrali hesaplamanız gerektiğinde bir hesap makinesine ihtiyacınız olmadığını belirtmesidir. Ayrıca, öğretmenler olarak, her şeyin “zihinsel tembellik” ile ilgili olduğunu hemen varsayarız.
Pekala, zamanın değiştiğini itiraf etmeliyim ve şimdi bilim ve teknolojinin sunduğu harikalarla uyum içinde olmanın tam zamanı. Son derece güçlü Bilgisayar Cebir Sistemlerinin (CAS) ortaya çıkışı, bize öğretim stillerini yeni bir paradigmaya çevirmek için giderek daha fazla neden veriyor, burada fikirlerin gerçek görsel bilgisayar tarafından üretilen temsillerle birlikte sunulduğu ve vurgunun sembolik manipülasyondan ziyade kavramlar.
Örneğin, tipik bir üniversitenin ilk yılındaki Calculus sınıfında, öğrencilerin entegrasyonu anlamalarına yardımcı olan bir dizi tekniğin üzerinden geçmek büyük çaba gerektirir. Bu teknikler açıkça mekanik ve tekrarlayıcıdır, ancak yine de öğrenciler ana fikirleri anlamakta güçlük çekerler. Günümüzde, Mathematica ve diğerleri gibi yazılımlar sembolik olarak bazı çok karmaşık integralleri çözme yeteneğine sahiptir, bu da başarılı bir ilk yıl matematik öğrencisinin yapabileceğinin çok ötesine geçer.
Hesaplamalardan çok kavramlara vurgu yapmamalı mıyız? Matematikte, ikisi birbirine sıkı sıkıya bağlı olduğu için ayırmak zordur. Ancak sınıfta CAS kullanımını sistematik bir şekilde tanıtarak fayda sağlayacağımıza kesinlikle inanıyorum. Çoğu kolejde, müfredatın bir parçası olarak bilgisayar ödevlerini tanıtma eğilimi var, ancak benim deneyimlerime göre, öğrenciler bunun çoğunu almıyor. Bilgisayarı matematik öğrenirken hala dostça bir müttefik olarak görmüyorlar. Ancak yine de, bir hesap makinesini memnuniyetle kabul ederlerdi.
CAS’ın geleceği, karmaşık sorunları çözmek için kullanılan tüm bu “zekayı”, yanıta nasıl ulaşılacağını da “açıklayabilmek” için kullanmanın bir yolunu da içermelidir.
GIPHY App Key not set. Please check settings