Evde Eğitim mi, Değil mi?

Evde eğitim hakkında düşündüğüm şeylerin çoğu yanlıştı. Amerikan eğitiminin bu hızla büyüyen boyutuyla ilgili geleneksel bilgelik çok basit, fazla basmakalıp ve çok bayat.

Örneğin, Evde Eğitim Hukuku Savunma Derneği, enerjik avukatlarına ve birçok hayranına rağmen, bu ülkede evde eğitimin lideri değil. Lider yok, hüküm süren ideoloji yok. Bunun yerine en az bir milyon Amerikalı çocuk var – gerçek rakam muhtemelen bu sayının iki katı – aileleri birçok nedenden dolayı evde öğrenmelerini istiyor, çoğu zaman din veya siyasetle pek ilgisi olmayan.

Ev okulu öğrencilerinin kilit adımı dindar muhafazakarlar olarak yaygın imajı, bu ebeveynlerden bazılarının, çocuklarını kilisenin okuluna göndermek yerine evde eğittikleri için köktendinci kiliseleri tarafından dışlandıklarını keşfettiğinizde dağılıyor. Bazı evde eğitim gören öğrenciler, K12 gibi yeni kar amacı güden çevrimiçi öğretim programlarını sever. Bazıları kurumsal bir komplo olduklarını düşünüyor. Bazı ebeveynler evde eğitim görüyor çünkü çocukları öğretmenlerinin yetişebileceğinden daha hızlı öğreniyor. Bazıları evde eğitim görüyor çünkü çocukları devlet okulu öğretmenlerinin sabrından daha yavaş öğreniyorlar. Bazı ev okulu çünkü çocukları okulda mutsuzdu. Bazı ev okulları, ihtiyaçlarını başka türlü karşılayamadıkları için.

Devlet okulu eğitimcileri genellikle bu tür insanların çocuklarının gerekli sosyal becerileri öğrenemeyeceğinden endişe ederler. Ancak evde eğitim gören ebeveynler, çocuklarının diğer insanlarla nasıl başa çıkacaklarını gayet iyi öğrendiklerini, özellikle de kütüphaneyi ziyaret ettiklerinde veya kiliseye gittiklerinde veya mahallede ev işleri yaptıklarında karşılaştıkları birçok yetişkinle birlikte olduğunu söyledi. Ebeveynleri sık sık yanlarında olduklarından, ortalama lise koridorunun orman kurallarını benimsemeye zorlanmak yerine, iyi davranışların ve özgüvenlerinin neye benzediğini görebildiler. Pek çok ailede, bir ebeveyn evde eğitimi denetlemek için kalır, ancak genellikle faturaları ödemek için orada çalışırlar ya da uzakta olmaları gerektiğinde evde eğitim gören diğer ebeveynlerle değiş tokuş yaparlar.

Evde eğitim, ebeveynlerin muazzam bir taahhüdünü gerektirir. En az bir ebeveyn çocukla yakın çalışmaya, ders planlamaya, gereksinimleri takip etmeye ve belki de okul bölgesi ile sorunları görüşmeye istekli olmalıdır. En yaygın evde okul düzenlemesi, babanın ev dışında çalışırken annenin ders vermesidir. Düzinelerce tedarikçi tarafından yayınlanan, ev okulu için hazırlanmış çeşitli eğitim materyalleri vardır. Bazıları öğrencilerin çalışmalarına not veren yazışma dersleri, bazıları tam müfredat ve bazıları matematik veya ses bilgisi gibi alanlarda tek konulu çalışma kitapları veya alıştırma malzemeleridir.

Bob Jones University Press, Alpha Omega Publications ve Home Study International gibi birkaç büyük ev okulu yayıncısı da dahil olmak üzere müfredat sağlayıcılarının çoğu kesin olarak Hıristiyan’dır. Evde eğitim materyallerinin dini olmayan önemli bir sağlayıcısı Baltimore’daki Calvert Okulu’dur. Rakamlar, kaç ev okulunun yayınlanmış müfredatı veya yazışma kurslarını kullandığına göre değişir, ancak Eğitim Bakanlığı bunun% 25 ila% 50 arasında olduğunu tahmin etmektedir; geri kalanı ise ebeveynlerin ve / veya çocuğun tasarladığı bir müfredatı kullanır. Evde eğitimin bir savunucusu olan eğitim yazarı John Holt, belirli bir çalışma alanının gerekli olmadığını öne sürdü. Ebeveynlere, bir aile şirketinde çalışmak, mektup yazmak, defter tutmak, doğayı gözlemlemek ve yaşlılarla konuşmak gibi gerçek yaşam etkinliklerini anlamlı akademik dersler olarak kullanmalarını tavsiye etti. Ev okulları, resmi bir müfredatın sıkı bir şekilde planlanmış çalışması ile Holt’un serbest biçimli, deneyimsel öğrenimi arasında bu yelpazede herhangi bir yere düşebilir.

Ancak önce, çocuklarına evde eğitim vermekle ilgilenen tüm ebeveynlerin eyalet ve okul bölgeleri için hangi yasaların geçerli olduğunu bulması gerekir.