Charlotte Okulları Irk Uçurumunu Kapatmak İçin Mıknatıslara Bakıyor

Charlotte Okulları, halk eğitiminde ayrımcılık sorunları ile uzun bir geçmişe sahiptir. Mevcut test standartları her zaman var olan ırksal boşluğa odaklanırken, sorunu çözmek için kayda değer çabalar ilk olarak 1969’da Charlotte Okullarında başlatıldı. Sivil Haklar hareketi, 1971 ABD Yüksek Mahkemesi kararıyla çocukların eğitim olanaklarındaki eşitsizlikleri ön plana çıkardı. bu, 30 yıllık zorunlu bir otobüs yolculuğu uyguladı.

Otobüsün etkileri hemen ortaya çıktı. Charlotte Okulları, 70’ler ve 80’ler boyunca bölgenin ülke çapında beğeni toplayan entegrasyon rakamlarına ulaştı. Hikayenin sonu olmaktan uzak, Charlotte Okulları’ndaki öğrencilerin ebeveynlerinin endişeleri vardı. Birçok anne-baba, çocuklarını kasabanın öbür ucuna bir saat binmek yerine mahalle okuluna gönderme seçeneğini istedi. Anne-babalar beyaz ve beyaz olmayan öğrenciler için ayrılan sınırlı sayıda yuva ile mücadele ederken Charlotte Okulları’nın mıknatıs programı da saldırıya uğradı.

Otobüs seferleri şehrin içindeki azınlık çocuklarını daha varlıklı okul bölgelerine getirmeye çalışırken, mıknatıs sistemi orta sınıf aileleri ve üstü yoksulluk içindeki Charlotte Okulları’na çekmeye çalıştı. Charlotte Okulları, üstün zekalı ve yetenekliler, dili yoğunlaştırma, matematik ve bilim, küresel çalışmalar ve çok daha fazlası için mıknatıs programları sunar.

Charlotte Okulları mıknatıs programları ücretsiz, halka açık ve piyango sistemine dayalıdır. Mıknatıs yöntemleriyle ilgili memnuniyetsizlik 1997’de bir aile Charlotte Okulları’na dava açtığında, çocuklarının beyaz olmayan tüm yuvaların doldurulduğu bir mıknatısa kabul edilmemesi nedeniyle doruğa çıktı. 1999’da bir yargıç Charlotte Okullarının zaten entegrasyonu sağladığını ilan etti ve zorunlu otobüs yasasını yürürlükten kaldırdı. Bu hareket kısa süre sonra tersine çevrilirken, 2002’de yeniden yürürlüğe girdi ve Charlotte Okulları o zamandan beri renk körü oldu.

Bu, 2007’de Charlotte Okullarını nerede bırakıyor? Aynı sorunların çoğu ile. Birçok Charlotte Okulu eyalet testi önlemlerinde iyi derecelendirilmiş ve başarılı olsa da, olmayanlar hala yüksek yoksulluk bölgelerinde olma eğilimindedir. Ve Afrika-Amerikalı öğrencilerin ve diğer azınlıkların (Asyalı-Amerikalılar hariç) eyalet sınav sonuçlarında beyaz öğrencilerin çok gerisinde kaldığını gösteren ulusal ırksal uçurum hala çok büyük.

Charlotte Okullarında birçok mıknatıs tarafından sunulan yenilikçi programlara rağmen, hem beyaz hem de siyah ebeveynler çocuklarını nereye gönderecekleri konusunda mücadele ediyor. Orta sınıf aileleri, yoksulluğun yüksek olduğu bir okulda üstün yetenekli bir programın mahalle okullarındaki normal sınıflardan daha iyi olup olmayacağına karar vermelidir. Bir çocuğun eğitimi, Charlotte Okullarının daha düşük puan alan tesislerinden birine gitmekten geride kalacak mı? Veya mıknatısın gücü, risk altındaki okulları sık sık rahatsız eden disiplin ve davranış sorunlarının üzerine çıkabilir mi? Charlotte Okulları’ndaki mıknatıs programının başarısı, 70’li ve 80’li yılların otobüs programları kadar güçlü ve uzun süreli sonuçlara sahip olduğunu kanıtlayabilir.