Büyünün Kısa Tarihi

Sihirle, illüzyonlar, büyüler, numaralar ve törenler genellikle eğlence için yapılır. Görünüşte imkansız olanı gerçekleştiren doğaüstü bir güçtür.

‘Geriye bakmak’

Eski Mısır’da, iki kuş ve bir öküzün kafasını kestiği bir kalabalığın önünde performans sergileyen Dedi adında bir sihirbaz vardı. Sonunda bu üç hayvanın kafalarını restore etti.

Bu nedenle, Mısırlılar tarihte kaydedilen ilk büyücüler olarak kabul edildi.

Büyünün popülaritesi arttıkça, halka bardak ve toplarla ilgili numaralar gösterildi. Ardından, sihirli numaralarına oyun kartları, gümüş paralar ve zarlar eklendi.

Daha sonra, eski Yunan sihirbazları insan vücudunu içeren hileler icat ettiler. Bir oyuncunun incinmeden koluna bir hançer soktuğu bir numara geliştirildi ve halka açık yerlerde gösterildi.

Eski Çin medeniyeti de sihrin yolunu açtı. “Bağlantı halkaları” şimdiye kadar icat edilen en eski numaralardan biridir. Başlangıç ​​olarak, bir dizi yüzük kendi aralarında bağlantı kurar. Halkalar katı metalden yapılmıştır ve yanılsama, sonunda kendi kendilerini çözdükleridir.

‘Ünlü Sihirbazlar’

Tüm zamanların en büyük sihirbazlarından biri Harry Houdini’dir. 1800’lerin sonlarında trapez sanatçısı olarak başladı ve sonunda büyülü yetenekleriyle ünlendi.

Kendini kilitler veya ipler kullanarak bağlayan ve sonunda kurtaran bir “kaçış sanatçısı” idi.

İspanyol, İtalyan, İngiliz, Fransız ve Amerikalı sihirbazlar, 1920’lerde sihir yeniden popülerlik kazandıkça eylemlerini sundular.

‘Bir Kadını Yarım Kesmek’

1921’de dünya ilk olarak bir sihirbazın bir kadını ikiye böldüğüne tanık oldu. İngiliz sanatçı Percy Tibbles, içinde kadın asistanının bulunduğu bir kutuyu kesti. Numaradan sonra zarar görmeden ortaya çıktı.

Bu numara, kadın asistanın elleri, başı ve ayakları seyircinin tam görüntüsünde ‘ameliyat edilmesi’ ile daha da karmaşık hale geldi. Asistan, güçle çalışan bir testere kullanılarak ikiye bölündü ve daha sonra başını çizmeden restore edildi.

‘Daha Geniş Bir Kitleye Ulaşmak’

Daha önce sihirbazlar sadece halka açık, yiyecek ve içeceklerin sunulduğu, ancak sihir numaralarının yapıldığı tiyatrolarda oynadılar.
izleyiciler tarafından herhangi bir ücret alınmadan.

1900’lerin ortalarına gelindiğinde, halkın izleyicilerinden sihir gösterilerini izlemek için para ödemelerini isteyerek sihirbazların ‘profesyonel performansçılar’ olmalarının kapılarını açtılar.

1950’lerde televizyon icat edildi, böylece sihirbazlar daha geniş bir izleyici yelpazesine ulaşabildi.

70’lerde Siegfried ve Roy, büyük hayvanları ortadan kaldırarak büyülü numaralara olan ilgiyi yeniden ateşledi. David Copperfield, aynı zamanda seyircilere büyük eğlence sunan sihirbazlar alanında da önemli bir oyuncudur.