Golfte Erken Bir Mola Neden Bu Kadar Önemli?

Bir golf turnuvasına gittiğimizde ve gerçekten iyi bir oyuncunun topa vurduğunu gördüğümüzde, iki canlı izlenim alıyoruz. Birincisi, topun görünüşte bu kadar az çabayla ne kadar ileri gittiği. İkincisi, kulübün yukarı ve aşağı hareketinde belirli bir ölçülü kadansla ilgilidir. Her ikisi de doğru izlenimlerdir.

Şimdi, bu oyuncunun atıştan sonra vuruşunu izleyebileceğimiz antrenman tee’sinde olursak, iki şey daha göreceğiz. Birincisi, tüm sopalarını aynı hızda sallamasıdır; 3 tahtaya 7 demire çarptığından daha sert vurmuş gibi görünmüyor. Dikkatimizi alıştırma yapan diğer oyunculara çevirdiğimizde fark ettiğimiz ikinci şey, çoğu kasıtlı olsa da sallanma hızlarında farklılıklar olduğudur.

Zamanlama, ilk başarının, az çabayla uzun vuruşların cevabıdır. Ritim, kulübün yukarı ve aşağı hareketinde ölçülen kadansı üretir. Ve diğer oyuncular arasında sallanma hızında fark ettiğimiz farklılıklar, tempo farklılıklarıdır.

Eller otomatik bir refleks eylemi olarak yakında devreye girecek. Sorun, hareket halindeyken onları dışarıda tutmaktır. Vücudumuz kulübü yukarıdan hareket ettirirken onları dışarıda tutarsak, zamanlamamız çok daha iyi olur.

Yine de top hala olması gerekenden çok daha uzağa uçuyor, çünkü oyuncunun harcadığı çaba görünüyor. Bu, 1961 Ulusal Açık şampiyonu Gene Littler ve eski Ulusal PGA şampiyonu Dow Finsterwald gibi daha küçük boyutlu zarif oyuncularda çok belirgindir.

Zamanlama

Efor-mesafe bulmacasının cevabı zamanlama, tam olarak zamanlama nedir? Birincisi, golf literatüründe belki de diğerlerinden daha gevşek bir şekilde kullanılan bir kelimedir. Bize, zamanlamamızı iyileştirmek için çalışmamız gerektiği, zamanlamamızın kapalı olduğu, iyi zamanlama olmadan iyi oynamayı umamayacağımız söylendi. Ama orada, kelimeye bir zamanlar hafif bir muamele verdikten sonra, kahinler bizi terk etti. Zamanlamayı asla yeterince açıklamadılar ya da bizimkini iyileştirmek için ne yapmamız gerektiğini bize söylemediler. Özel tahminimiz, kendilerinin ne olduğunu bilmedikleri.

Bir sözlük size zamanlamanın şu olduğunu söyleyecektir: “Bir hareketin, vuruşun veya darbenin hızının, doğru zamanda maksimuma ulaşacak şekilde düzenlenmesi.” Golfte tabii ki bu, sopanın kafasının hızının topa çarptığında maksimuma ulaşmasını sağlayacak şekilde düzenlenmesi anlamına gelir.

Anahtar kelime “hızın düzenlenmesi” dir. Hız ne kadar iyi düzenlenirse, zamanlama o kadar iyi olur; düzenleme ne kadar zayıfsa, zamanlama o kadar kötüdür. Tüm golfçülerin en az yüzde 95’i en büyük sorununu burada yaşıyor.

Buna sahipler çünkü hızın düzenlenmesi sopanın başının eller tarafından nasıl manipüle edildiğine değil, sallanan sistemin diğer kısımlarının nasıl ve ne zaman çalıştığına bağlıdır: kalçalar, omuzlar, kollar, eller. Bunlar doğru şekilde ve doğru sırada hareket ederse, sopanın başının hızını topa çarptığında maksimuma ulaşacak şekilde otomatik olarak düzenlerler. Gerçekte, kulüp başı nihai etkiyi elde eden bir hareket zinciridir.

Golfçülerin büyük çoğunluğunun atışı tatmin edici bir şekilde zamanlamada bu kadar zorlanmasının nedeni, bilinçaltında veya bilinçli olarak, kalçaların, omuzların ve kolların ara bağlantılarını kullanmadan, sopanın başının hızını doğrudan elleriyle düzenlemeye çalışmalarıdır. Bunu yaptıklarında, kulüp başkanından erken ama asla çok büyük bir tepki alırlar, hız açısından. Bu, eski tanıdık “çok erken vurmak” veya “yukarıdan vurmak” tır. Ara bağlantılar kullanıldığında ve zincirleme reaksiyonun kendi yolunda gitmesine izin verildiğinde, kulüp başkanı geç bir tepki verir ve bu da çarpışmada büyük bir hızla hızlanır. Zincirleme reaksiyonu kullanan oyuncuyu tanımlamak için ortak bir ifade vardır: “Kulüpte bekler.” Dilbilgisi olmayabilir ama açıklayıcıdır.

Tüm bunların ortaya çıktığı şey, iyi zamanlamanın ifadesi geç isabettir. Zayıf zamanlamanın ifadesi erken isabettir. Daha önceki bölümlerde, geç vuruş ve erken vuruş üreten hamleleri açıklamıştık. Burada, zamanlamayı tartışırken, iyi veya iyileştirilmiş zamanlamaya yol açan bir anahtar hareketi izole ediyoruz. Bu şudur: Düşüşte, eller değil vücudun sopayı hareket ettirmeye başlamasına izin vermeyin.

Bunu bir kez yapabildiğiniz zaman, çok daha iyi golf için yola çıkarsınız. Şu anda olmaları gereken eksene yakın, vücuda yakın kollar ve sopayla başladığınız hissine sahip olacaksınız.

Yıllar boyunca, ellerin sopayı sallamadaki önemi hakkında o kadar çok şey yazıldı ki, çoğumuz tamamen fazla bilinçliyiz. Bill Casper, vuruş pozisyonuna geldiğinde vuruşunu açıklamasında belirttiği için: “Bu noktada vücudum hala sopayı sallıyor.” Çoğumuz yıllardır bundan eminiz, ancak bildiğimiz kadarıyla Casper, bunu söyleme cesaretine sahip en iyi turnuva profesyonellerinden ilkiydi.

Neredeyse tüm iyi oyuncular bize zamanlama ve ritim izlenimi verecektir. Oyuncu ne kadar zarif olursa, izlenim o kadar canlı olur. Modernlerden Sam Snead mükemmel bir örnektir. Geçmişin devleri arasında, Bob Jones’un salıncağı bir zamanlar “hareketin şiiri” olarak adlandırılıyordu ve son Macdonald Smith muhtemelen oyunu oynayan en zahmetsiz swinger’dı. Bugünün oyuncuları, seleflerine göre topa daha fazla vuruyorlar, bunun sonucunda onlarınki bir sallanma hareketinden çok bir vuruş yapmak.