Uçucu Yağların Yapımı – Buhar Damıtma, Mutlak Değerler ve CO2 Açıklamaları

Aromaterapi ‘Yüksek Teknolojiye’ Gidiyor

Daha önce hiç bulunmayan yağlarda yeni seçenekler sunan yeni uçucu yağ çıkarma yöntemleri aromaterapinin ana akımına giriyor. Yeni ‘CO2’ ve ‘SCO2’ etiketleri, geleneksel ‘buhar’ ve ‘hidro’ damıtmalar, ‘mutlaklar’ ve ‘soğuk presleme’ ile birlikte, aromaterapi meraklıları için küçük bir eğitim, temelde uzun bir yol kat edebilir. yağ seçimi. Bir süreç diğerinden daha mı iyidir? Kişi daha güzel kokulu bir yağ mı üretiyor yoksa aromaterapötik değeri daha yüksek olan mı? Şarap yapımı gibi uçucu yağ üretiminin bir bilim olduğu kadar bir sanat formu olduğu ortaya çıktı. Yeni işleme yöntemlerinin değeri büyük ölçüde damıtıcının deneyimine ve nihai ürünün amaçlanan uygulamasına bağlıdır. Her yöntem önemlidir ve aromaterapi sınıfı uçucu yağların yapımında yeri vardır.

Buhar ve Hidro Damıtma

Uçucu yağ üretiminin en yaygın yöntemi olan buhar damıtma, buharın ham bitki materyalini tutan bir odaya akışını içerir. Buhar, uçucu yağ içeren küçük keselerin patlamasına neden olur. Yağ daha sonra buhar tarafından haznenin dışına ve soğutulmuş bir kondansatöre taşınır ve burada buhar bir kez daha suya dönüşür. (Hidro-damıtma, bitki materyalinin kaynatıldığı, elde edilen buharın yakalandığı ve yoğunlaştırıldığı benzer bir işlemdir). Yağ ve su daha sonra ayrılır; ‘hidrosol’ olarak adlandırılan su, bitki özünün bir kısmına sahip olacağından tutulabilir. Örneğin gül hidrosolü, hafif antiseptik ve yatıştırıcı özelliklerinin yanı sıra hoş çiçeksi aroması nedeniyle yaygın olarak kullanılır.

Buharla damıtılmış uçucu yağın nihai kalitesini birkaç faktör belirler. Bitki materyalinin yanı sıra, en önemlileri zaman, sıcaklık ve basınç ile damıtma ekipmanının kalitesidir. Uçucu yağlar çok karmaşık ürünlerdir; her biri, yağın aromasını ve terapötik özelliklerini oluşturmak için bir araya gelen birçok, bazen yüzlerce farklı molekülden oluşur. Bu moleküllerden bazıları, olumsuz çevresel koşullar tarafından değiştirilebilen veya yok edilebilen oldukça hassas yapılardır. Bu nedenle, tıpkı güzel bir öğünün sabırla yapıldığında daha lezzetli olması gibi, çoğu yağ da uzun ve yavaş bir ‘pişirme’ sürecinden yararlanır.

Ekstraksiyon odasının sıcaklığı çok yüksek olamaz, çünkü yağın bazı bileşenleri değiştirilir veya yok edilir. Aynısı odanın basıncı için de geçerlidir. Örneğin lavanta esansiyel yağı 245 derece F’nin üzerinde ve inç kare basınçta (3 psi) 3 pound işlemden geçirilmemelidir. Daha yüksek sıcaklıklar ve / veya basınçlar, çiçekten daha kimyasal olan “sert” bir aroma ile sonuçlanır ve yağın terapötik etkilerini azaltır. Ayrıca, yağın TÜM bileşenlerinin tesisten temizlenmesi için çıkarma süresinin belirli bir süre devam etmesine izin verilmelidir, çünkü bazıları diğerlerinden daha hızlı salınır.

Agresif işlemenin sakıncalarına rağmen, kısa bir süre içinde büyük miktarlarda petrol üretmek için genellikle yüksek sıcaklıklar ve basınçlar kullanılır. Bu yağlar genellikle kozmetik ve işlenmiş gıda üretiminde kullanılmak üzere tasarlanmıştır, ancak bazen son tüketicilere aromaterapide kullanılmak üzere uçucu yağlar olarak satılır. Bu yağlar daha ucuz olacak, ancak sınırlı terapötik değere sahip olacak ve aroma yan yana karşılaştırıldığında aradaki fark belirgindir.

Mutlaklar

Bazı bitkiler ve özellikle çiçekler, buharla damıtmaya elverişli değildir. Çok hassastırlar veya kokuları ve tedavi edici özleri tek başına su ile tamamen serbest bırakılamaz. Bu yağlar ‘mutlak’ olarak üretilecek ve teknik olarak uçucu yağlar olarak düşünülmese de yine de terapötik değere sahip olabilirler. Özellikle yasemin yağı ve Gül yağı, yağları genellikle ‘mutlak’ biçimde bulunan narin çiçeklerdir.

Mutlak bir ilkin işlenmesi, bitki materyalinden bir ‘betonun’ hidrokarbon çözücü ekstraksiyonunu, tipik olarak% 50 mum ve% 50 uçucu yağın yarı katı bir karışımını içerir. Beton, balmumunun sadece çok az çözünür olduğu etil alkol (bira, şarap, vs.’de bulunan alkolün aynısı) kullanılarak yeniden işlenir. Uçucu bitki yağı alkole ayrılır ve bu karışım uzaklaştırılır. Alkol daha sonra buharlaştırılır ve sonuç, buharlaştırma işleminde gösterilen özene bağlı olarak neredeyse saf bir bitki özütüdür, bazen etil alkolün% 2 veya daha azı kalabilir. Ekstraksiyon işleminde çözücülerin kullanımına rağmen, mutlak maddeler inanılmaz derecede derin ve karmaşık aromalara sahip olabilir.

CO2’ler ve SCO2’ler

Ve şimdi en modern teknolojiler, Karbon Dioksit ve Süperkritik Karbon Dioksit ekstraksiyonu için. Her iki yöntem de, uçucu yağı ham bitki materyalinden uzaklaştıran ‘çözücü’ olarak karbondioksit kullanımını içerir. Düşük basınçlı CO2 ekstraksiyonu, karbondioksitin 35 ila 55 derece F arasında soğutulmasını ve bitki materyalinden yaklaşık 1000 psi’de pompalanmasını içerir. Bu durumda karbondioksit bir sıvıya yoğunlaştırılır. Süper kritik CO2 ekstraksiyonu (SCO2), 87 derece F’ye ısıtılmış ve bu koşullar altında yaklaşık 8.000 psi’de bitki materyaline pompalanan karbondioksiti içerir, karbondioksit bir ‘yoğun sis’ veya buhara benzetilir. Her iki işlemde de basıncın serbest bırakılmasıyla, karbondioksit gaz formunda kaçarak uçucu yağı geride bırakır.

Bu karbondioksit yöntemlerinin birkaç avantajı vardır: Buharla damıtma gibi, geride hiçbir solvent kalıntısı kalmaz ve ortaya çıkan ürün oldukça saftır. Çözücü ekstraksiyonu gibi, bitki materyaline veya herhangi bir şekilde değiştirmek için uçucu yağa uygulanan ısı yoktur. Üretilen yağ, bitkinin orijinal durumuna göre çok doğrudur. CO2 yöntemleri aynı zamanda en verimli olanıdır, bitki miktarı başına en fazla yağı üretir (uçucu yağların yüksek maliyetinin nedenlerinden biri, çoğu bitkiden düşük yağ verimi olmasıdır, bir ton Gül yaprağı 1 pound’dan daha az yağ üretir. , Örneğin). Eşdeğer miktarda yağ üretmek için değerli bitkiden daha azına ihtiyaç duyulduğu Hint sandal ağacı yağı gibi nadir veya nesli tükenmekte olan bitki türleri söz konusu olduğunda CO2 ekstraksiyonunun etkinliği özellikle önemlidir.

Soğuk Presleme

Son olarak, Bergamot yağı, Portakal yağı, Limon yağı ve benzerlerinde yapıldığı gibi, meyve kabuklarından narenciye yağlarının “soğuk preslenmesi” vardır. Bu yöntem, yağı çıkarmak için kabuğun yaklaşık 120 derece F’de basitçe preslenmesini içerir. Yağın orijinal halinden çok az değişiklik meydana gelir, bu turunçgil yağları harika olgunlaşmış bir meyvenin kokusu gibi parlak, taze ve canlandırıcı aromalarını korur.

Hangi Yöntem En İyisidir?

Bazı bariz avantajları olan CO2’ler, belirli bir ihtiyaç için her zaman en iyi seçim değildir. Daha yüksek verime rağmen hala en pahalıdırlar. Ortaya çıkan ürün, bazı bitkilerin buharla damıtılmasıyla üretilen yağların bazen daha hoş bir aromaya sahip olduğu görülebilen başka bir yolla üretilen ürüne kıyasla biraz farklıdır. Örneğin, paçuli yağı biraz daha sıcak ve daha zengin hale gelerek buhar damıtma işleminden fayda sağlıyor gibi görünüyor. Diğer birçok uçucu yağ, orijinal bitki durumundan çok az değişiklik yapılarak, buhar damıtma yoluyla oldukça etkili bir şekilde üretilir. Diğer bitki türlerinden elde edilen yağlar, CO2 işlemede daha ‘eksiksiz’ görünmektedir; Frankincense yağı ve ‘baharat’ yağlarının çoğu, aromada özel bir şeyin bulunduğu iyi örneklerdir. Bu muhtemelen daha büyük terapötik özelliklere dönüşür.

Aromaterapötik sınıf uçucu yağlar üretmek, yıllarca tecrübe gerektiren bir beceridir. Gerçekten ince bir yağ üretmek için yetiştirme ve hasattan damıtma işlemine ince ayar yapmaya kadar her adımda özel bir artezyen işini gerektirir. İnce bir uçucu yağın yapımı, belirli bir ekstraksiyon yönteminden çok daha fazla bilgi ve deneyime dayanır. Bununla birlikte, bir damıtma yönteminin diğerine göre seçilmesinin meşru nedenleri vardır, bazı bitkiler, ince bir yağ üretmek için basitçe belirli bir işlem gerektirir ve belirli bir uygulama için ihtiyaç duyulan yağ, yalnızca bir işlemle yapılabilir. Sonunda, aromaterapide sıklıkla olduğu gibi, kendi koku alma duyunuz, hangi yağın sizin için en iyi sonucu vereceğini size söyleyebilir.