Otizm Nedenleriyle İlgili Hipotezler

Otizm, ondan etkilenen çocuklarda dramatik davranış değişikliklerini belirleyen, ruhsal ve fiziksel gelişimlerini önemli ölçüde değiştiren çok ciddi bir nörolojik bozukluktur. Otizm, sosyal etkileşimlerdeki, bilişsel işlevlerdeki ve ayrıca iletişim becerilerindeki değişikliklerden sorumludur. Otistik çocuklar alerjilere, farklı solunum rahatsızlıklarına, sindirim sorunlarına, epilepsiye, tekrarlayan viral hastalıklara, uyku bozukluklarına ve sindirim sorunlarına duyarlıdır.

Otizm nedenleri henüz tam olarak açıklığa kavuşmadı. Otistik çocuklar söz konusu olduğunda, normal nörolojik aktivitelerini bozmaktan sorumlu faktörler hala tartışılmaktadır. Bozukluğun çok ilginç bir yönü, gerileyen otizmdir. Gerileyen otizm teşhisi konan çocuklar, aniden davranış değişiklikleri ve konuşma yetersizlikleri yaşayana kadar normal şekilde gelişirler.

Bilim adamları, otizm nedenlerinin birden fazla doğaya sahip olduğuna inanıyor. Çalışmalar, bozukluğu tetikleyebilecek birbiriyle ilişkili farklı faktörleri göstermektedir. Uzmanlar, otizmin gelişiminden belirli genetik faktörlerin sorumlu olabileceğini iddia ediyor. Araştırma sonuçları ayrıca otizmin kazanılmasında çevresel, metabolik ve immünolojik faktörlerin olduğunu ortaya koymaktadır.

İstatistikler, otizmin kalıtsal özelliğini göstermektedir. Zaten bir otistik çocuğu olan ailelerin durumunda, bozukluğun gelişimine duyarlı başka bir çocuğa sahip olma olasılığı çok yüksektir. Genetik tedirginlikler nedeniyle, etkilenen bir çocuğu olan ailelerin başka bir otistik çocuğa sahip olma şansı yüzde üç ila on arasındadır.

Otizmin gelişimini birkaç farklı genin belirlediğine inanılıyor. Ancak günümüzde bilim adamları, hatalı çalışan genler ile otizm arasında bir bağlantı kuramamaktadır. Otizmin gelişiminde genetik bileşenlerin varlığı doğrulanmış olsa da, gerçek otizmin nedenleri hala tartışmalıdır.

Alandaki çalışmalar otizm ile önceki hastalıklar veya metabolik durumlar, ciddi bakteriyel enfeksiyonlar, genetik bozukluklar, nörolojik bozukluklar veya beyin anomalileri gibi bozukluklar arasındaki bağlantıları göstermektedir. Bununla birlikte, bu bozuklukların otizm türlerini geliştirme şansını artırdığı düşünülse de, araştırma bulguları bu tür hastalıklardan muzdarip çocukların çoğunun otistik olmadığını gösterdiğinden, tek başına otizme sahip olmaya yol açamazlar. Otizm nedenlerinin çevresel bozukluklarla etkileşime giren genetik bileşenler olduğuna kuvvetle inanılmaktadır.

Geçmişte, otizmin psikolojik karakterini sürdüren birçok teori vardı. Ebeveynler, otizmin nedenlerinin çocuğun yaşamının ilk yıllarındaki duygusal travmalar olduğu inancından ötürü çocukları tarafından geliştirilen otistik bozukluklardan en çok suçlanıyordu. Ancak günümüzde bu hipotez, alandaki araştırmalarla çelişmektedir.

Bu tür nörolojik bozukluklar birçok bilim insanı ve tıp uzmanının dikkatini çekmesine rağmen, gerçek otizm nedenleri bir muamma olmaya devam etmektedir. Çalışmalar birçok yanlış varsayım ve inançla çelişse de, modern bilim henüz tıbba otizm nedenleri için somut, makul bir yanıt sağlayamamaktadır.