Burada ölümden mi bahsediyorum? Hayır, omurilik yaralanmasından sonraki yaşamdan bahsediyorum. Neden bu makalenin başlığını yaptığım gibi ifade ettim? Çünkü omurilik zedelenmesi geçiren birçok kişi için, felç, tekerlekli sandalye veya kopmuş omurilikten haberdar olduktan sonra hastanın bir daha asla yürüyememesine neden olan ilk düşünceleri gerçekten de ölümdür. Neden yaşadım ki?
Neler olup bittiğini anladıktan sonra bunun ilk düşüncelerimden biri olduğunu biliyorum. Üç günlük komadan sonra, boğazımdan nefes tüpünün çekilmesiyle uyanarak bilincimi geri kazandıktan sonra, kaza geçirdiğim söylendi.
Belki birkaç saat sonra, tam olarak hatırlamak zor, omurganımın üç yerde nasıl kırıldığını ve kemik parçalarının omuriliğimi nasıl kopardığını bana anlatırken doktorun yüzündeki ve sesteki büyük rahatsızlığı anlamaya başladım. sonuç olarak bir daha asla yürüyemeyeceğim. Belki de o zaman ilk kendimin ölmesini dilemiştim.
Şimdi yirmi iki yıl sonra. Hareketlilik için tekerlekli sandalye kullanmakta yirmi iki yıl geçirdim. Yirmi iki yıldır “Ölümden Sonra” yaşadım. Omuriliğim hala kopmuş durumda. Hala göğüs seviyesinden aşağı felçim var (tam olarak T-4). Birden fazla tekerlekli sandalyem var; bir basketbol tekerlekli sandalye, bir tenis tekerlekli sandalye, bir günlük tekerlekli sandalye. Yıllar içinde muhtemelen 10 farklı tekerlekli sandalyem oldu. Tüm sandalyeler, tüm kateterler, tüm baklofen, tüm bacak torbaları ve tüpleri, tüm felç gereçleri, bir anda arabamın kontrolünü kaybetme, korkuluk, ağaca ve eve çarpma sayesinde, omurgamı üç yerden kırmak ve omuriliğimi yaralamak.
Bu tür bir ölümden sonraki yaşamım olmasaydı ve bunun yerine bataklık finalini yaşamış olsaydım daha iyi olmaz mıydı? Pekala, buna kesin olarak cevap veremem çünkü ikisini yan yana kıyaslayamadım. Ama size söyleyebilirim ki, bir omurilik yaralanmasından sonra bile bir hayatınız olabilir ve daha çok ödüllendirici ve tatmin edici bir hayatınız olabilir.
© Michael E. Hylton, TheWheeledWorld.org, Haziran, 2006
GIPHY App Key not set. Please check settings