Günümüzde görmeyi cerrahi olarak düzeltmek için kullanılan birkaç yöntem vardır ancak en popüler seçenek Lasik’tir (Lazer Destekli In Situ Keratomileusis). Ancak lazer ışınları ve bilgisayarlar gibi modern teknolojinin kullanılmasından önce orijinal teknik Radyal Keratotomi (RK) idi. Bu, korneada (gözün ön ‘penceresi’), iyileştiğinde düzleşecek ve dolayısıyla korneayı yeniden şekillendirecek bir dizi radyal kesi yapmak için sabit bir eli ve keskin bir neşter ile bir Oftalmik cerrahı içeriyordu. Bu teorik olarak kısa görüşlülüğü düzeltir. Problemler esas olarak kesi derinliğinin işlem sonrası korneanın zayıflamasına ve ilerleyici düzleşmesine neden olabilmesi nedeniyle ortaya çıktı. Bu, ışıkların etrafındaki kademeli olarak bulanık görme ve yıldız patlaması desenleri gibi bir dizi kusura yol açabilir.
Lazerin gelişiyle birlikte, Fotorefraktif Keratektomi (PRK) adı verilen daha modern bir yöntem norm haline geldi. Bu prosedür, korneanın (epitel) dış hücrelerinin çıkarılmasını ve ardından kornea yüzeyinin ablasyon olarak bilinen bir prosedür olan bir excimer lazer ile yeniden şekillendirilmesini içeriyordu. Epitel hücrelerinin daha sonra normal şekilde büyümesine izin verildi. Gözdeki epitel hücreleri son derece hızlı bir şekilde yeniden oluştuğu için kornea genellikle birkaç gün içinde tamamen iyileşir. Bu teknik kesinlikle RK’dan daha başarılıydı ancak kendi komplikasyonları da vardı. Haleler yuvarlak ışıklar ve azalmış kontrast görme gibi yan etkiler, bazı korneal “bezdirme” ile birlikte hemen hemen herkes tarafından deneyimlenmiştir. Ciddi komplikasyonlar nadir olmakla birlikte, iyileşme evresinde epitel korumasının olmaması nedeniyle her zaman enfeksiyon riski vardı.
Daha sonra 1990’da LASIK cerrahisi, İtalya’dan Dr.Lucio Buratto ve Yunanistan’dan Dr. Ioannis Pallikaris tarafından geliştirildi ve daha az komplikasyon nedeniyle hızla popüler oldu ve kesinlikle daha doğruydu. Prosedür, mikrokeratom adı verilen yüksek hassasiyetli özel bir bıçakla kornea ‘kanadının’ kesilmesini içerir. Bu kanat daha sonra ön yüzey epitelyumu hala sağlam olacak şekilde geriye katlandı. Kornea daha sonra lazerle yeniden şekillendirilebilir ve flep tekrar yatırılır. Mikrokeratom ile kesilen epitel hücreleri hızla iyileşir ve bu nedenle dış yüzey, flebi kalıcı olarak güvenli bir şekilde yerinde tutan güzel ve sürekli bir tabakadır. Oldukça nadir olmasına rağmen, zaman zaman kuru gözler, flep altında birikinti, gölgelenme veya zayıf görme gibi bazı komplikasyonlar ortaya çıkabilir.
Günümüzde de kullanılan bir diğer teknik, LASEK veya Lazer Destekli Sub-Epitel Keratektomidir (LASIK’in aksine). Mikrokeratomun epitelden daha derin kesildiği durumlarda lasik ameliyatına giremeyecek kadar kornea çok ince ise kullanılabilir. LASEK’te epitel, alttaki lazer ablasyonuna izin vermek için bir katman olarak sıyrılır. İşlem sırasında epitel tabakası özel bir kimyasal solüsyonla korunur ve daha sonra doğal iyileşmeye izin verecek şekilde değiştirilir. Bu teknikle genellikle daha fazla ağrı ve daha yavaş görsel iyileşme olur.
PRK ve LASEK, epitel tabakasının tamamen iyileşmesine izin verir ve bu nedenle LASIK ile yıllar sonra bile travma nedeniyle oluşabilecek çıkık kornea flebi risklerini taşımaz. Bununla birlikte, ikincisi hala en yaygın kullanılan prosedürdür.
Lazer cerrahisinin uzun vadeli etkileriyle ilgili birçok kişi arasında hala çok fazla korku var, ancak uzun bir süredir farklı biçimlerinde var. Görünüşe göre, rahatlık veya kozmetik olsun, çeşitli nedenlerden dolayı, giderek daha fazla insan bu ameliyatı tercih ediyor. İnternetin bilgi teknolojisi ile, konuyla ilgili artan bilgi çok daha yaygın hale geldi, bu nedenle herhangi bir büyük olumsuz olasılık dışında bu eğilim neredeyse kesinlikle devam edecek.
GIPHY App Key not set. Please check settings