Yalnız kalmak, özellikle çocukken gerçekten korkutucu olabilir. Bir çocuğun yalnız kaldığında verdiği doğal tepki ağlamaktır. Hepimiz gençken bunu yaşadık, her zaman ebeveynlerimize, özellikle de annelerimize bağlıydık. Onlardan uzaklaşmak istemiyoruz. Bu insan içgüdüsüdür çünkü doğduğumuzda gözlerimizi ilk gördüğümüz kişi annemizdir. aslında, daha anne rahmindeyken zaten bir bağ kurmuştuk.
Yalnız kalmak çok duygusal ve stresli olabilir. Zor bir deneyim olabilir. Ancak bu izole edilme korkusu yalnızca insanlar tarafından hissedilmiyor. Hayvanlar istisna değildir. İnsanların en iyi arkadaşı olarak kabul edilen köpekler bile aynı duygusal açmazdan muzdariptir.
Köpekler doğal olarak sosyal yaratıklardır, sürü hayvanlarıdır. Annelerine bağlılık geliştiren bebekler gibi, köpekler de köpek dişi ebeveynleriyle çok güçlü bir bağ geliştirir. Bu yavrular, yalnızca anne veya babanın onları koruyabileceği veya dişi köpeğin meme bezleri yoluyla yiyecek sağlayabileceği çimlerinde olmak isteyeceklerdir. Ancak bu köpek ailesine olan bağlılığı ortadan kalktığında, köpek hemen dikkatini sahibine veya bakıcısına çevirir.
Sahiplerine aşırı bağımlı hale gelen köpekler de yalnız kalmak istemiyorlar. Köpekler sahipleri tarafından yalnız bırakıldıklarında gerçekten üzülürler. “Köpek depresyonu” ortaya çıktıkça, huzursuz ve hatta yıkıcı hale gelirler. Bu duruma Ayrılık Kaygısı denir.
Köpeklerde ayrılma kaygısı, veteriner hekimler ve tecrübeli köpek yetiştiricileri tarafından karşılaşılan en yaygın köpek davranış sorunlarından biridir. Köpekler, yeterince “sosyalleşme” ye sahip değillerse, ayrılık kaygısını çok daha hızlı geliştirebilirler. Bir köpeğin bir sahibinden diğerine defalarca aktarılması durumunda da ortaya çıkabilir. Hayvan barınaklarından gelen köpekler ve yangın sırasında, hırsızlık teşebbüsü sırasında veya alarm sistemi çalarken evde olmak gibi travmatik olaylar yaşayan köpekler, endişe belirtileri gösterebilir.
Ayrılık kaygısından muzdarip bir köpek aşırı derecede endişeli ve sıkıntılı hale gelecektir. Köpeğinizdeki bazı sıkıntı belirtileri aşağıdakilerden herhangi birini içerebilir:
· Yalnız bırakıldığında aşırı havlama ve sızlanma
· Çeşitli şeyleri aralıksız çiğnemek ve nesneleri yok etmek
· Evin farklı yerlerine idrar yapın, dışkılayın ve kusun.
· Evdeyken sizden çok fazla ilgi istiyor
· Eve döndüğünüzde aşırı heyecanlanır
Ortamdaki ani bir değişiklikle baş edemeyen köpekler de ayrılık kaygısı geliştirebilir. Bu durumu tedavi etmek genellikle zordur, çünkü davranış yalnızca mal sahibi etrafta olmadığında ortaya çıkar. Ayrıca, sahibinin uzun bir süre için ayrılması da endişe verici olabilir.
Uzmanlar, kaygıyı bastırabilecek ilaçlar olduğunu söylüyor. Bunlar genellikle şiddetli ayrılık kaygısı olan köpeklerde veya sahiplerinin tedavi yapılırken köpeği uzun bir süre yalnız bırakması gerektiğinde kullanılır. Uyuşturucu kullanımı, köpeğin uzun süreleri kaygısız bir şekilde geçirmesine izin verir. Güvenli ve etkili anksiyete bastırıcı ilaçların kullanımı hakkında daha fazla bilgi için bir veteriner hekime danışılmalıdır.
Köpeğinizdeki ayrılık kaygısını azaltmanın diğer yolları şunlardır:
· Geliş ve gidişleri çok düşük anahtar yapın
· Köpeğinize yalnızken yapacak bir şey verin
· Çıkışlarınızı planlayın
· Yalnız kaldığında insan seslerini dinleyebilmesi için bir radyo veya televizyonu açık bırakın
· Köpeğinizi ona barınak olarak da hizmet verecek bir sandığın içine hapsedin
· Köpeklerinize egzersiz yapın
Köpeğinizin bu duruma sahip olduğundan şüphelendiğinizde derhal önlem almanız önemlidir. Bir veteriner hekimi ziyaret edin ve bir köpek stres tedavisi programı hakkında bilgi alın. Evcil hayvanınızın rahatsızlığının tedavi edilebileceğini ve aynı zamanda uygun bakım ve ilgiye ihtiyaçları olduğunu unutmayın. Bu nedenle, köpeğinizin size bu kadar yapıştığını fark ettiyseniz, “en iyi arkadaşınızı” veterinere götürmeyi düşünebilirsiniz.
GIPHY App Key not set. Please check settings