Fransız anneler eğlenirken Amerikalı anneler neden çıldırıyor?

Arada bir, diğerlerinden gerçekten öne çıkan bir kitap bulacaksınız. Hayır, en son Harry Potter en çok satanlar değil. Perfect Madness: Motherhood in the Age of Anxiety başlıklı bu kitap, Fransız ve Amerikalı annelerin hayatları arasında çarpıcı bir fark bulan bir gazete köşe yazarının düşüncelerini konu alıyor. Kitap, Paris ve Washington, DC’de yaşayarak zaman geçiren sendika köşe yazarı ve radyo şovu sunucusu Judith Warner tarafından yazılmıştır.Aynı zamanda You Have the Power ve eski First Lady’nin biyografisi ve şimdi Senatör Hillary Clinton.

Yazar, iki çocuk annesi olarak, suçluluk, kendinden şüphe duyma ve ebeveyn olma konusundaki hayal kırıklığından bir şekilde rahatsız olan Amerikalı annelerin yaşadıkları sıkıntıları anlatıyor. Amerikalı annelerin çoğunun, “model” bir ebeveyn olurken ofiste başarılı olma zorunluluğuyla karşı karşıya olduğunu ve evde iyi bir eş olduğunu söylemeye bile gerek olmadığını yazıyor. Kitabı ayrıca, bu çalışan annelerin evde çocuklarıyla geçirecek çok az zamanı olduğu için çocuk sahibi olan kariyer kadınları arasında artan endişeye de değiniyor. Biyografik anlatılar ve kısa öyküler karışımı olarak yazılan Perfect Madness: Motherhood in the Age of Anxiety, sosyal, kültürel, ekonomik ve hatta politik güçlerin Amerika’da çocukların nasıl yetiştirildiğini şekillendirmede nasıl rol oynadığını açıklıyor. Kitap, Amerikalı annelerin çocuklarının ilerlemesini nasıl çılgınca izlediklerini anlatıyor, her zaman çocuklarının her çocuk gelişim aşaması için beklenen becerileri öğrenip öğrenmediğini işaret ediyor.

Ek olarak, kitapta bahsedilen çok çarpıcı bir ayrıntı, yazarın, pek çok Amerikalı annenin hayatlarının gidişatı konusunda mutsuz olduğu izlenimidir. Bu annelerin çoğunun “mükemmel çocuk” sahibi olmama kaygısı içinde olduğunu yazdı. Kitap ayrıca bugün Amerikalıların nasıl bir şekilde kazananlar ve kaybedenler olarak bölündüğünü anlatıyor. Kazananlar yüksek maaşlı işlere, lüks arabalara ve banliyöde, orta sınıf evlere sahipler. Öte yandan yazar, sözde kaybedenlerin, 21. yüzyıl “sıçan yarışında” her gün hayatta kalmak için mücadele eden, idare ediyor gibi görünen insanlar olduğunu yazıyor.

Perfect Madness: Motherhood in the Age of Anxiety, medyanın Amerikalı bir annenin ne olması gerektiğine dair imajı veya ikonu yaratmaya nasıl yardımcı olduğunu da vurguluyor. Kitabın sayfalarında sunulan birkaç anne tipi var. Bunlardan biri, kurumsal dünyada üstünlüğünü korurken, “süper anne” oynamaya devam edebilen yüksek başarılı annedir. Başarılı anne, yönetim kurulu toplantısının yıldızı olmayı ve çocuğun öğle yemeğinden, okul aile birliği toplantılarından, cumartesi beyzbol maçlarından ve alışveriş merkezine haftalık geziden her şeyi yönetebilecek “yerli mühendis” olarak başrol oynamayı dengeleyebilir. Perfect Madness: Motherhood in the Age of Anxiety, aynı zamanda finansal olarak mücadele eden ve toplum tarafından da “kaybedenler” olarak görülebilecek çocukları yetiştireceklerinden korkan annelerin kasvetli senaryosunu resmediyor.

Ancak kitap aynı zamanda Fransız annelerin çocuklarına nasıl baktıklarına da karşılaştırmalı olarak bakıyor. Perfect Madness: Motherhood in the Age of Anxiety, Fransız annelerin kurumsal destek ve farklı bir ebeveynlik kültürü aracılığıyla nasıl nispeten normal hayatlar sürdürebildiklerini ayrıntılarıyla anlatıyor. Fransa’da anneler, devlet destekli bakıcılar alma seçeneğine sahiptir. Bir Fransız annenin arkadaşlarıyla düzenli olarak dışarı çıkması ve kocasıyla randevu yapması da tamamen kabul edilebilir.

Perfect Madness: Motherhood in the Age of Anxiety, sadece anneler için değil, aynı zamanda çocuklarının hayatlarını şekillendirmede önemli bir rol oynayan babalar için de okunmaya değer bir materyaldir. Yazar bir Amerikalı ve iki çocuk annesi iken, genel olarak annelerin ve kadınların sadece eşlerinden değil, aynı zamanda toplumdan da daha fazla destek almaları gerektiği fikrini yakalayabildi. Anne olmanın aynı zamanda büyük saygı ve somut desteği hak eden tam zamanlı bir iş olduğunu ikna edici bir şekilde savundu – sübvansiyonlu gündüz bakımı, çalışan anneler için vergi teşvikleri veya annelerin sosyal ve kültürel kimliğinin dönüşümü yoluyla olsun.