Ergen Gebelik

Ergen ebeveynlik hiçbir şekilde yeni bir sosyal fenomen değildir. Tarihsel olarak, kadınlar çocuk doğurmaya ergenlik dönemlerinde ve yirmili yaşların başlarında başlama eğilimindeydiler. Son yirmi yılda ABD ergen doğum oranı fiilen düşmüştür (Polit ve diğerleri, 1982). 1950’lerin sonlarında, 20 yaşın altındaki 1000 kadından 90’ı doğum yaptı ve 1978’de her 1000 kadından 52’si doğum yaptı. Gençlerin hamileliği ve ebeveynliğine odaklanan mevcut ilgiye çeşitli faktörler katkıda bulunuyor.

Şu anda 13-19 yaş aralığında çok sayıda genç kadın var, bu nedenle doğum oranları düşerken, gençlerin mutlak sayısı artıyor.
Bu istatistikler kasıtlı ve kasıtsız gebelikler veya evlilik içi veya dışı gerçekleşen gebelikler arasında ayrım yapmaz. 1978 rakamlarına göre, altı gebelikten yalnızca biri evlilikten sonra doğum olarak sonuçlandı ve on evlilik öncesi ergen gebelikten sekizi kasıtsızdı. Düşen doğum oranı tüm ergenler için tutarlı değildir: 14 yaş ve altındaki çocuklar arasında doğum oranı artmaktadır. Bu eğilimler, istenmeyen hamilelikten kaçınmanın bir yolu olarak gençlerin kontraseptiflerin giderek daha fazla erişebildiği bir zamanda ortaya çıkmaktadır. Kasıtlı olsun veya olmasın, istenmeyen genç hamileliğinin ve ergen ebeveynliğin olumsuz sonuçlarını belgeleyen kanıtlar artmaya devam etti. Gençlerin çocuklarını evlatlık vermelerinden uzakta açık ve dramatik bir eğilim var.

Ergen Gebelik Oranı

13-19 yaşları arasındaki 29 milyon gençten yaklaşık 12 milyonu cinsel ilişkiye girdi. Bu gruptan 1981’de 1,1 milyondan fazlası hamile kaldı; bu gebeliklerin dörtte üçü kasıtsızdı ve 434.000’i kürtajla sonuçlandı (What Government Can Do, 1984). 1970’lerde tüm yaş gruplarında gençlerde gebelik sayısı arttı, ancak cinsel olarak aktif olanlar arasında gebelik oranı düşüyor. Ergenler tarafından kontraseptiflerin artan ve daha tutarlı kullanımı nedeniyle, aralarındaki gebelik oranı, cinsel aktivite oranlarından daha yavaş artmaktadır. Cinsel olarak aktif olan gençlerin sayısı 1970’lere göre üçte iki oranında artmasına rağmen, ABD’li gençlerin yarısından fazlası cinsel olarak aktif değildir (Teenage Pregnancy, 1981). daha fazla bilgi .. http://www.myhealthidea.com

Genç Doğum Hızı

ABD’li gençlerin yaklaşık yüzde beşi her yıl doğum yapıyor. Alan Guttmacher Enstitüsü tarafından yapılan yeni bir araştırma, burada gençlerin doğum oranlarının Kanada, İngiltere ve Galler’den iki kat, İsveç’ten üç kat ve Hollanda’dan yedi kat daha yüksek olduğunu gösterdi.

Evlilik Dışı Doğumlar

Yasal kürtajın varlığından dolayı yavaşlasa da, evlilik dışı doğum oranındaki artış neredeyse tüm genç grupları arasında devam etti. Artış en fazla 15-17 yaş arası beyazlar arasında oldu. Evlilikle meşru kılınan evlilik öncesi gebe kalan doğumların sayısı Başkaları tarafından Evlat Edinme ve Bakım olmuştur. Neredeyse tüm evlenmemiş genç anneler çocuklarını evde yanlarında tutarlar. Evlenmemiş genç annelerin yüzde doksan altısı – beyazların yüzde 90’ı ve neredeyse tamamı siyahi anneler – çocuklarını yanlarında tutuyor (çoğu durumda büyükanne ve büyükbabalar ya da diğer akrabalar bebeğe bakmaya yardım ediyor). daha fazla bilgi .. http://www.myhealthidea.com

Tekrarlanan İstemsiz Gebelikler

Tahmin edilebileceği gibi, gençlerin doğumlarının yüzde 78’i ilk doğumdur. Bununla birlikte, yüzde 19’u ikinci doğum ve yüzde 4’ü üçüncü veya daha yüksek dereceli doğumlardır. Bir genç, cinsel ilişkiye girdikten sonra ne kadar erken doğum yaparsa, daha ergenlik çağındayken sonraki doğumlara sahip olma olasılığı o kadar yüksektir.

Ergen Doğum Kontrolü

Kullanılmama Nedenleri

Evlenmemiş genç kadınların yaklaşık üçte ikisi hiçbir zaman doğum kontrolü uygulamadıklarını veya bir yöntemi tutarsız olarak kullandıklarını bildirmektedir. Guttmacher Enstitüsü’ne (Teenage Pregnancy, 1981) göre, ankete katılan evli olmayan gençlerin yalnızca yüzde dokuzu hamile kalmaya çalıştıkları veya zaten kasıtlı olarak hamile oldukları için bir doğum kontrol yöntemi kullanmadıklarını söyledi. Yüzde kırk bir, esas olarak genellikle yanlışlıkla ayın yanlış zamanı olduğuna inandıkları için hamile kalamayacaklarını düşünüyordu. daha fazla bilgi .. http://www.myhealthidea.com

Hamile kalabileceklerini fark edenlerin, bir yöntemi kullanmamalarının en büyük nedeni, cinsel ilişkiye girmeyi beklememeleriydi. Hamile olduğu için doğum kontrolü yapmayan yüzde 15’in ezici çoğunluğu istemeden hamileydi. Yaklaşık yüzde sekizi bir yöntem kullanmak istediklerini ancak “bu şartlar altında yapamayacaklarını” veya doğum kontrolü veya onu nereden alabileceklerini bilmediklerini söyledi.

Hamilelikle İlişki

Hamilelik ve kontraseptif kullanım arasındaki ilişki dramatiktir: Hiç bir yöntem kullanmayan cinsel olarak aktif gençlerin yaklaşık yüzde 62’si evlilik öncesi bir gebelik yaşamıştır, bu yöntemi tutarsız kullananların yüzde 30’u, her zaman kullanmış olanların yüzde 14’ü bazı yöntemler (geri çekme dahil) ve her zaman tıbbi olarak belirlenmiş bir yöntemi (hap, RİA veya diyafram) kullananların sadece yüzde yedisi.

Sağlık İnanç Modeli

Mevcut araştırma, doğrudan bilgi vermenin ötesine geçen sağlık davranışlarını açıklamaya ve tahmin etmeye yönelik bir değer beklentisi yaklaşımı olan Sağlık İnanç Modeli’ni (Zellman, 1984) incelemiştir. Bu yaklaşım, gençler arasında kontraseptif kullanımına müdahale etmek için kullanılabilir. Kontraseptif eylem, önleyici sağlık kararını takiben doğru ve tutarlı kullanımı içerdiğinden, model, kontraseptif davranışın hem önleme hem de uyum yönlerine yönelik faydalı uygulamalara sahip olabilir.

Cinsel eğitim

Cinsel eğitim konusu bölücü bir konu olmaya devam ediyor. Bir tarafta, Amerikalıların ergen cinselliğini kabul etmeyi öğrenmeleri ve rehberlik ve doğum kontrolünü Avrupa’nın bazı bölgelerinde olduğu gibi daha kolay erişilebilir hale getirmeleri gerektiğini savunanlar var. Öte yandan, cinsel eğitimin devlete değil ebeveynlere bağlı olduğunu ve çocuklara doğum kontrolünü öğretmenin, cinsel ilişkiye göz yummak veya ailenin dini inanç ve değerlerini ihlal etmekle eşdeğer olduğunu iddia edenler var. daha fazla bilgi .. http://www.myhealthidea.com

Okullarda Cinsel Eğitim

“10 Amerikalıdan sekizi okullarda cinsel eğitim verilmesi gerektiğine inanıyor ve 10 kişiden yedisi bu tür kursların doğum kontrolü hakkında bilgi içermesi gerektiğine inanıyor” (Teenage Pregnancy, 1981, s. 38). Sadece bir avuç eyalet cinsel eğitim gerektiriyor ve hatta bunu teşvik ediyor ve daha azı hala doğum kontrolü veya kürtaj hakkında öğretimi teşvik ediyor. Çoğu eyalet, cinsel eğitim sorununu yerel okul kurullarına bırakıyor. Ancak yalnızca bir azınlık böyle bir talimat verir. daha fazla bilgi .. http://www.myhealthidea.com

Ebeveynler ve Cinsel Eğitim

Ebeveynler, bir çocuğun ilk cinsellik modelleridir; çocuklarıyla cinsellik ve cinsel değerler hakkında sözsüz olarak iletişim kurarlar. Bununla birlikte, ergenlerin çoğu cinsel bilgi kaynağı olarak ebeveynlerini ve danışmanlarını tercih etmelerine rağmen, çoğu ergen, ebeveynleri tarafından cinsellikle ilgili hiçbir tavsiye verilmediğini bildirmiştir.

Araştırmalar, hem ebeveynlerin hem de çocuklarının cinsellik hakkında konuşmaları gerektiğine inandıklarını, ancak ebeveynlerin bunu yapmaktan son derece rahatsız olduklarını göstermektedir (Cinsellik Eğitimi, 1984). Kiliseler, okullar, Planlanmış Ebeveynlik üyeleri ve gençlere hizmet veren diğer kurumlar dahil olmak üzere kuruluşlar, ebeveynlerin çocuklarına cinselliği öğretmesine yardımcı olmak için tasarlanmış programlar sunar. Çoğu, cinsel eğitimin bir çocuğun cinselliği sorun haline gelmeden önce başlaması gerektiği konusunda hemfikirdir.

Aile Planlaması Hizmetleri

Çoğu genç ve yetişkin, gençlere doğum kontrol hapı sağlamayı onaylar ve çoğu ebeveyn, çocuklarına doğum kontrol hizmetleri sunan aile planlama kliniklerini tercih eder (Teenage Pregnancy, 1981). Klinikler, gençler arasında kontraseptif kullanımın kalitesini ve tutarlılığını iyileştirmek için beklenen sonuca sahip olmuştur. Ayrıca, gençler arasında tahminen 689.000 istenmeyen doğum ve muhtemelen daha yüksek sayıda kürtajı önledikleri düşünülüyor.

Bununla birlikte, çoğu genç, bir aile planlaması kliniğinden veya doktordan doğum kontrol yardımı aramadan önce aylarca cinsel olarak aktiftir (Teenage Pregnancy, 1981). Çok azı kliniğe cinsel ilişkiye girme beklentisiyle gelir ve birçoğu – çoğu zaman doğru bir şekilde – hamile olduklarından korktukları için gelir. Ergenlerin gecikmenin en büyük sebebi, ebeveynlerinin ziyaret hakkında bilgi alacağı endişesidir. Bununla birlikte, genç hastaların yarısından fazlası ebeveynlerine klinik ziyaretlerini anlattı ve kliniğin ebeveyn bildirimine ihtiyacı olsaydı sadece dörtte biri gelmeyecekti. Ancak bunların çoğu cinsel olarak aktif olmaya devam edecek, daha az etkili yöntemler kullanacak veya doğum kontrol hapı kullanmayacaktır ve bunun sonucunda binlerce kişi hamile kalacaktır.

Sorunu çözmek

Ergen hamileliği sorununu çözmek için gereken bilgi ve kaynakların çoğuna sahip olsak da, bunu başaramadık. Artan halk endişesine ve raporların bolluğuna rağmen, çok az eylem yapıldı. Kapsamlı bir ulusal programın unsurları, çeşitli vurgularla, birkaç grup tarafından ortaya konmuştur. Bu tür programların unsurları şunları içerir (Teenage Pregnancy, 1981):
Gerçekçi cinsel eğitim
Genişletilmiş bir önleyici aile planlaması hizmetleri ağı. Hamilelik danışmanlık hizmetleri. Genç anneler ve çocukları için yeterli doğum öncesi, obstetrik ve pediatrik bakım. Ergen ebeveynler için eğitim istihdamı ve sosyal hizmetler. Genç hamilelik ve çocuk doğurma ile ilgili tüm sağlık hizmetlerinin ulusal sağlık sigortası kapsamı.
Ergenlik dönemindeki hamilelikle ilişkili birçok sorunu muhtemelen hiçbir program çözemez. Çözüm, toplumun birçok unsurundan gelmelidir: ebeveynler, kiliseler, okullar, eyalet ve yerel yasama organları ve hükümet kurumları. Çoğu insan üreme sağlığı hizmetlerinin ve araştırmanın gençler için önemi konusunda hemfikirdir, ancak ulusun çoğu toplumunda bu tür programların masraflarını ödemeye henüz istekli değil. Daha fazla bilgi edinin .. http://www.myhealthidea.com