Doğum Kontrolü: Kökeni ve Tarihi

Modern bilim ve en son teknolojinin yardımıyla, giderek daha fazla kontraseptif yöntem halkın kullanımına hızla açılmaktadır. Doğum kontrolü konusunda halkın farkındalığını artırmak ve farklı kontraseptif cihazların ve ürünlerin nasıl çalıştığını açıklamaya yardımcı olmak için solda ve sağda birçok kampanya başlatılıyor olsa da, bunlar genellikle doğum kontrolünün tarihini gözden kaçırıyor. Doğum kontrolü nasıl ortaya çıktı?

O günlerde, doğum kontrolünün nasıl çalıştığını ve insanların sadece doğaçlama yaptıklarını ve işe yarıyor gibi göründüklerini kanıtlayacak hiçbir bilimsel açıklama yoktu. En eski doğum kontrol yöntemleri (cinsel ilişkiden uzak durma dahil değil) geri çekme yöntemi, belirli bariyer yöntemleri ve bitkisel yöntemlerdir.

Koitus interruptus olarak da bilinen geri çekme yöntemi, bir erkeğin orgazmına ulaşmadan önce penisin vajinadan çekilmesini içerir. Muhtemelen başka herhangi bir kontraseptif yöntemden önce geliyor. Uzmanlar, bir erkeğin vajinaya meni salması ile gebe kalma arasındaki bağlantıdan şüphelenildiğinde veya kurulduğunda, erkeklerin bunu uygulamaya başladığını söyledi. Farklı dinlerin geri çekilme konusunda kendi görüşleri vardır. Yaratılış kitabına göre Onan, kayınbiradını hamile bırakma geleneğine karşı “tohumunu yere dökerek” Tanrı’nın gazabına uğramıştır. Eski Çin ve Hint inanışları, cinsel birleşmenin veya erkeğin penisini boşalmadan geri çekmenin, bir erkeğin erkekliğini korumaya yardımcı olduğunu, çünkü boşalmanın erkekliğin özü olan yan’ı serbest bıraktığına inandıklarını belirtti. Bazı erkekler kontrolü kaybedip zamanı geldiğinde “çekmeyi” unuttukları için bu yöntemin en güvenilir doğum kontrol yöntemi olarak görülmediğine inanıyorlar.

Bariyer yöntemleri, kapaklar ve spermisitler aracılığıyla spermin verimli bir yumurtaya ulaşmasını engellemek için tasarlanmıştır. Erken Mısır kadınları, spermi öldürdüğü söylenen maddelerden oluşan bir vajinal fitil kullanmanın tarihsel kayıtlarına sahiptir. Asyalı kadınların servikal kapak olarak yağlı kağıt, Avrupalı ​​kadınların ise balmumu kullandığı söyleniyor. İlk prezervatif 17. yüzyılda ortaya çıktı. İlk olarak hayvan bağırsağından yapılmıştır. İlk prezervatif, modern lateks prezervatifler kadar etkili olmasa da, hem bir doğum kontrol aracı hem de sifiliden korunma olarak kullanıldı ve bu, hastalığın bilinen bir tedavisi olmadığı için büyük ölçüde korkuldu.

Tarih boyunca birçok kadın tarafından pek çok farklı kürtaj uygulandı. Bunlar, kürtaja neden olabilecek doğal veya sentetik maddelerdir. 2. yüzyıldan kalma Soranus adlı bir Yunan jinekoloğu, kadınlara demircilerin metali soğutmak için kullandıkları suyu içmelerini önerdi. Bazı kadınlar hamileliği önlemek için cıva, arsenik veya diğer toksik maddelerle karıştırılmış solüsyonlar içti. Hamileliği desteklemeye elverişli olmaması için kadının vücudunu zehirleyerek çalışır.

Bitkisel yöntemin eski kabileler tarafından nüfusu kontrol etmek için kullanıldığı söyleniyordu. Solucan otu ve pennyroyal bitkilerinin, yukarıda belirtilen düşük kimyasallarla aynı şekilde çalıştığı, bir kadını vücudunun gebe kalmasını engelleyecek kadar zehirlediği, ancak onu öldürmek için yeterli olmadığı söylendi. Ancak kürtaj olmanın yanı sıra, bazı şifalı bitkiler hamilelik için önleyici tedbirler olarak kullanıldı. Hibiscus rosa-sinensis, kadınların hormon seviyelerini değiştiren antiöstrojenik özelliklere sahip olabilir. Papaya tohumlarının erkek doğum kontrol hapı olarak kullanıldığı söyleniyordu.

Günümüzün rahim içi cihazının (RİA), hamileliği önlemek için develerinin rahmine küçük taşlar yerleştiren Arap tüccarlarla ilgili bir halk masalından geldiği söyleniyordu. Bununla birlikte, vajina ve uterusu kaplayan ilk RİA ilk olarak 1900’lerin başında pazarlandı. Sonunda, ilk modern RİA 1909’da oluşturuldu.

Zaman değişti ve doğum kontrol yöntemleri de değişti. Onları kullanmak isteyen insanlara daha fazla uyum sağlamak için geliştirilmiş ve geliştirilmiştir. Kültür ve toplum geliştikçe daha liberal hale gelen insanlar.